มาเฟียกับเมียเชลย

ให้โอกาส

เมื่อแคทนิสหมดสติลงไปมาเฟียหนุ่มก็ให้มือขวาคนสนิทลงไปอุ้มหญิงสาวขึ้นมาจากห้องลับทันที เขาคิดว่าเธอจะกลัวจนต้องร้องขอชีวิตแต่เปล่าเลยเชลยสาวเอาแต่ปิดปากเงียบจะเปิดก็แค่ตอนด่าทอเขาเพียงเท่านั้น ไม่ว่าจะโดนทรมานด้วยการจับมัดไว้ใต้น้ำหรือขังรวมไว้กับงู ไม่มีวิธีไหนเลยที่จะสามารถง้างปากเชลยสาวคนนี้ได้

ก่อนจะบินกลับมายังเกาะเบเนดิกก็ได้สั่งให้แม่บ้านจัดเตรียมห้องใหม่ไว้สำหรับเธอโดยเฉพาะ เมื่อมือขวานำตัวแคทนิสขึ้นไปยังชั้นสองของคฤหาสน์หลังใหญ่ ก็ค่อยๆ วางร่างบางไว้บนเตียงสีขาวก่อนจะทำการใส่โซ่ที่ข้อเท้าข้างขวาของเธอ

4ชั่วโมงผ่านไป

คนที่หลับหมดสติค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น ก่อนจะดีดตัวนั่งแล้วคลำเนื้อตัวที่ถูกงูฉก ‘ไอ้เวรเอ๊ย มันเล่นสงครามประสาทกับฉันงั้นหรอ’ แคทนิสกำมือแน่นเมื่อรู้ว่ามาเฟียหนุ่มกำลังปั่นประสาทตัวเองอยู่ด้วยการเอาความตายมาล้อเล่น

เมื่อได้สติจึงมองสังเกตไปรอบๆ ห้อง ก่อนสายตาจะไปหยุดยังชุดพันธนาการปลอกคอและข้อมือ ก่อนจะหันมาเห็นสายรัดตรึงขึงไว้บนหัวเตียง แคทนิสมีสีหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ว่าต้องเจอกับอะไร แต่เธอไม่เคยได้เตรียมใจมาก่อนว่าจะต้องมาเจอกับความโรคจิตแบบนี้ ส่วนใหญ่วงการมาเฟียในความคิดของเธอคงมีแค่การฆ่าทิ้งหรือทรมานด้วยการตัดนิ้วดึงเล็บใช้มีดแทงตามแต่ละจุดอย่างทรมาน ยิงตามร่างกายแต่นี่ไม่ใช่เลย

“ฉันหวังว่าเธอจะชอบนะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าเย็นชาเขามองมายังเธอด้วยสายตาไร้ความรู้สึก

“ไอ้โรคจิต”

“ใครจะรู้ เธออาจจะชอบโรคจิตอย่างฉันขึ้นมาก็ได้”

“ไม่มีวัน” น้ำเสียงแข็งกร้าวตอบกลับ มาเฟียหนุ่มพุ่งตัวเข้ามาบีบกรามเล็กด้วยความแรงก่อนจะเอ่ยกระซิบข้างๆ แก้ม

“หึ งั้นเดี๋ยวมาดูกันว่าความอดทนของเธอมันมีมากน้อยแค่ไหนแคทนิส” ถุยน้ำลายใส่หน้ามาเฟียหนุ่มทันทีเมื่อเขาปล่อยใบหน้าเธอเป็นอิสระ

“เธอนี่สกปรกจริงๆ แคทนิส” มาเฟียหนุ่มชี้หน้าเชลยสาวอย่างคาดโทษพร้อมกับหยิบผ้ามาเช็ดน้ำลายออกจากใบหน้าที่ขาวเนียนไร้รูขุมขนของเขา

“ฉันไม่ได้มีปัญหากับแก ทำไมแกต้องเข้ามายุ่ง”

“แต่เธอมีปัญหากับเพื่อนฉัน”

“ฉันมีกับเพื่อนแก ไม่ใช่แก”

“เพื่อนฉันก็คือครอบครัวของฉัน”

“หึ ครอบครัวอย่างงั้นหรอ”

“พูดความจริงสิ ฉันอาจจะใจดีเลี้ยงเธอไว้ดูเล่นนะแคทนิส”

“ฉันยอมกระโดดหน้าต่างฆ่าตัวตายดีกว่า ต้องมาเป็นเมียแก”

“หึ ปากดี ว่าแต่อย่างอื่นจะดีด้วยหรือเปล่า” มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นท่าทางอวดดีของคนตรงหน้า

“แกจะทำอะไร” เขาไม่ตอบแต่พยายามขยับเข้าใกล้เธอช้าๆ แคทนิสกระถดหนีเขาไปจนติดหัวเตียงอย่างที่ชายหนุ่มต้องการ ก่อนจะรีบตะครุบร่างเธอแล้วขึ้นไปนั่งคร่อมจากนั้นก็รีบเอาสายรัดที่ตรึงอยู่ตรงหัวเตียงล็อกเข้าที่ข้อมือเล็กด้วยความไว

แคทนิสพยายามบิดมือออกจากสายรัดแต่ก็ไม่สามารถทำได้ เบเนดิกคลานลงจากเตียงก่อนจะถอดนาฬิกาข้อมือออกช้าๆ เขายืนมองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่งเกินกว่าจะคาดเดาได้

“ฉันให้โอกาสเธอแล้วนะ แต่เธอเลือกที่จะไม่รับมันเอง” หญิงสาวรู้สึกกังวลขึ้นมาเล็กน้อยเธอไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร ถ้าควักปืนออกมายิง เธอยังไม่นึกระแวงเท่านี้ ดวงตากลมมองตามชายหนุ่มที่เดินไปหยิบกระเป๋าหนังลักษณะสี่เหลี่ยมสีดำมาวางลงบนปลายเตียงก่อนจะเปิดออก เมื่อเห็นสิ่งของด้านในก็ยิ่งกระถดตัวถอยไปชิดเบียดกับหัวเตียงจนแทบจะสิงทันที

“ฉันซื้อมาเล่นกับเธอโดยเฉพาะ แคทนิส” หยิบของเล่นผู้ใหญ่ออกมาทีละชิ้นเพื่อเลือกชิ้นที่น่าจะสนุกที่สุด

“อ ไอ้โรคจิต”

“หึ ก็อาจจะใช่” ตอบยั่วอีกคนก่อนจะคลานขึ้นไปบนเตียงเพื่อหวังจะปลดอาภรณ์ของหญิงสาวออก แต่เธอกลับยกสองเท้าขึ้นมาแล้วถีบเข้าที่กลางอกของเขาเข้าเต็มแรง จนร่างชายบึกบึนชะงักไปด้านหลังเล็กน้อย

“หึ!!” หัวเราะในลำคอ เอียงศีรษะมองหญิงสาวด้วยแววตานึกสนุก ก่อนจะจับขาทั้งสองข้างของเธอไปล็อกกับสายรัดที่ปลายเตียง จากนั้นก็ทำการฉีกทึ้งชุดนอนซีทรูสีแดงจนขาดวิ่น เผยให้เห็นผิวขาวเนียนผุดผาด เขาลูบเรือนร่างเธอเบาๆ เชลยสาวพยายามบิดตัวหนีจากการสัมผัสแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะแขนขาถูกพันธนาการไว้ด้วยสายรัดอย่างแน่นหนา มาเฟียหนุ่มเดินไปหยิบผ้ามาปิดตาเธอก่อนมือหนาจะบีบเคล้นสองเต้าอวบอิ่มอย่างเต็มแรง กัดกรามแน่นมองสัดส่วนที่ได้รูปของเธอด้วยความรู้สึกบางอย่าง เขาไม่เคยเจอร่างของหญิงคนไหนดูขาวสะอาดน่าสัมผัสอย่างเธอมาก่อนเลย บีบคลำลงมาเรื่อยๆ ก่อนจะมาหยุดที่สะโพกงามงอน แคทนิสกัดริมฝีปากแน่นด้วยความระแวง

“ก แกจะทำอะไรไอ้โรคจิต”

“...” เธอได้รับเพียงความเงียบเป็นคำตอบ

“จะฆ่าก็หยิบปืนมายิง อย่ามาทำโรคจิตกับฉันไอ้สารเลว”

“หึ ตายแบบนั้นมันง่ายเกินไปแคทนิส”

“สำหรับคนเก่งแบบเธอ มันต้องตายทั้งเป็น” พูดขึ้นมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นพร้อมกับมือที่ไล้ไปตามกรอบหน้าสวยมีเสน่ห์ แคทนิสสะบัดใบหน้าหนีจากมือของเขาด้วยความขยะแขยง

“อย่าให้ฉันหลุดไปได้ ฉันจะฆ่าแกเป็นคนแรกเลยไอ้เลว”

“หึ งั้นก็หลุดไปจากเตียงให้ได้ก่อนนะ” พูดจบชายหนุ่มก็ล้วงมือเข้าไปในแพนตี้ของเธอทันทีพร้อมกับสองนิ้วที่ดันเข้าไปด้านในโพรงนิ่มสีชมพูอ่อนอย่างอุกอาจ แคทนิสกัดริมฝีปากทันทีพร้อมกับพยายามจะเบียดขาเข้าหากันแต่สายรัดที่ข้อเท้า ตรึงไว้จนไม่สามารถขยับมาชิดกันได้

“อย่าพยายามเลย ฉันทำห้องนี้เพื่อเธอโดยเฉพาะแคทนิส”

นิ้วเรียวยาวยังคงพยายามหาจุดกระสันของอีกฝ่าย เมื่อเห็นร่างบางกระตุกก็นวดตรงนั้นซ้ำๆ แคทนิสพยายามเก็บอาการ เธอกัดริมฝีปากแน่นจนห้อเลือด สีหน้าทรมานอย่างเห็นได้ชัด

“อื้อออ!! ก แก” หลุดเสียงครางกระเส่าออกมาอย่างไม่ตั้งใจ เมื่อเห็นว่าเธอใกล้ถึงฝั่งฝันเขาก็ดึงนิ้วออกทันที

“หึ คิดว่าจะเก่ง” มาเฟียหนุ่มปลดแพนตี้เธอออกก่อนจะไปหยิบกรรไกรมาตัดทิ้ง เขายืนมองเนินโหนกนูนอย่างไม่ละสายตา พร้อมกับความเป็นตัวตนที่แข็งนูนโป่งขึ้นมาภายใต้กางเกงราคาแพง คิ้วเรียวสวยก็ขมวดย่นเข้าหากันเมื่อเห็นเขาเงียบไป หัวใจเต้นระส่ำระส่ายอย่างคาดเดาอะไรไม่ได้เลย

เมื่อมาเฟียหนุ่มลูบไล้ต้นขาเธอขึ้นมาช้าๆ อีกคนก็สะดุ้งผวาขึ้นมาทันที เขาสัมผัสไปที่จุดกลางกายของเธออีกครั้งก่อนอีกมือจะเอื้อมไปหยิบไข่โยนีออกมาจากกระเป๋าแล้วดันเข้าไปในช่องทางสีหวานช้าๆ สายตาสังเกตดูสีหน้าของเชลยสาวไม่ละไปไหน แคทนิสกัดริมฝีปากแน่นจนเป็นรอยฟัน เธอไม่มีทางหลุดออกจากเตียงนี้ไปได้เลย แถมยังถูกปิดตา ไม่สามารถคาดเดาเหตุการณ์ได้เลยว่าจะเจอกับอะไรบ้าง เมื่อไข่โยนีถูกดันเข้าไปจนลึกตามที่มาเฟียหนุ่มต้องการ เขาก็ขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวเธอ

“อ้ะ!!” ร้องออกมาพร้อมกับแอ่นอกขึ้นเมื่อชุดชั้นในถูกดึงออกด้วยความแรงจนเนื้อผ้าบาดผิวหนังที่ขาวชมพูเป็นรอยแดง มือหนาบีบเคล้นเต้าเต่งตึงอย่างรุนแรงโดยไม่นึกทะนุถนอม เพราะเธอเป็นเพียงเชลยไม่ใช่เมียเพราะฉะนั้นเขาไม่จำเป็นต้องออมมือให้ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเข้าแอปฯ ที่ซิงค์กับของเล่นเอาไว้

“อื้ออ” หญิงสาวกัดปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางให้อยู่เพียงในลำคอ เมื่อของที่ถูกยัดเข้าไปในช่วงล่างถูกเปิดให้ทำงานขั้นรุนแรง ร่างเล็กเริ่มบิดไปมาอย่างทรมาน

“ขอร้องฉันสิแคทนิส”

แคทนิสจิกเท้ากับที่นอนเพื่ออดทนอดกลั้นกับความรู้สึกบางอย่างไม่ปริปากอ้อนวอนเขาแต่อย่างใด ชายหนุ่มยังคงบีบสองเต้าอวบอิ่มอย่างเอาแต่ใจก่อนใบหน้าหล่อจะก้มลงไปเม้มดูดผิวชมพูจนขึ้นเป็นรอยแดง ร่างเล็กพยายามดิ้นทั้งแขนและขาเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการและต่อต้านไม่ให้เขาแตะต้องตัวเธอแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงอีกคนได้ ริมฝีปากอุ่นยังคงไล่ขบเม้มไปตามจุดอ่อนไหวของร่างกายคนที่นอนอยู่ สองมือยังคงทำงานอย่างหนักหน่วงจนแคทนิสเริ่มขนอ่อนลุกตั้งชันไปทั้งเรือนร่าง

“เปลี่ยนใจไหมแคทนิส หื้ม? ” เสียงกระเส่าเอ่ยถามข้างกกหูก่อนเขาจะกำเส้นผมเธอแล้วกระตุกดึงเอียงไปข้างซ้าย จากนั้นก็งับกัดที่ลำคอระหงเต็มแรง แคทนิสพยายามเก็บอาการไม่แสดงความกลัวออกมาแต่อย่างใด ทั้งที่ภายในใจเธอแทบอยู่ไม่เป็นสุขแล้ว ลำคอของหญิงสาวเต็มไปด้วยรอยดูดรอยกัด เมื่อความกำหนัดเพิ่มทวีคูณมาเฟียหนุ่มจึงถอยออกจากเตียงแล้วรีบปลดอาภรณ์ของตนออก

แคทนิสพยายามต่อสู้กับแรงสั่นของไข่โยนีที่กระตุ้นจุดกระสันของเธอระรัว เธอแนบใบหน้าไปกับท่อนแขนแล้วกัดฟันแน่น ก่อนจะแอ่นตัวขึ้นแล้วกรีดร้องในลำคอเมื่อโพรงสวาทขมิบตอดเป็นจังหวะพร้อมกับปล่อยน้ำหวานพุ่งออกมาอย่างไม่สามารถกักกั้นไว้ได้อีก เบเนดิกยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อเห็นอีกคนดีดดิ้นอย่างทรมานและเสร็จสมไปเป็นที่เรียบร้อย ค่อยๆ คลานขึ้นไปคร่อมร่างบางเมื่อปลดเปลื้องอาภรณ์จนสิ้นก่อนจะก้มลงไป กระซิบเสียงเรียบข้างๆ กกหูของเธอ

“พร้อมจะเจอของจริงแล้วหรือยังแคทนิส”