1 เดือนผ่านไป
แคทนิสไม่กินข้าวกินยาเลยแถมยังวิ่งอ้วกทั้งวัน เธอนอนซมอยู่แต่ในห้องร่างกายไร้เรี่ยวแรงจนเบเนดิกต้องไปรับแพทย์เพื่อให้มา พูดเกลี้ยกล่อมเธอและให้น้ำเกลือเพื่อบำรุง แต่ก็เหมือนอีกคนจะไม่สนใจหรือรับฟังสิ่งที่แพทย์บอกเลยสักนิด เธอเมินเฉยต่อคำพูดของทุกคนจนเบเนดิกหมั่นเขี้ยวอยากจะลงโทษเธอให้หลาบจำแต่ก็ต้องอดกลั้นอดทนเอาไว้เพราะเธอตั้งท้องลูกของเขาอยู่
แคทนิสเอาแต่นอนไม่ลุกมาอ่านหนังสืออย่างเช่นเคยๆ ภายในใจเธอรู้สึกแค่ว่าไม่อยากให้เด็กๆ เกิดมาเพราะพวกเขาไม่ได้เกิดมาจากความรัก แถมพ่อของลูกยังเป็นชายที่เธอเกลียด เธอพยายามคิดหาทางออกที่ดีที่สุดว่าควรจะทำยังไงดีหรือการมีลูกในครั้งนี้ อาจจะช่วยให้เธอได้หลุดพ้นไปจากเขา มันจะดีไหมถ้าเธอจะใช้ลูกเป็นเครื่องมือเพื่อหนีไปในครั้งนี้ แคทนิสนอนคิดหาวิธีที่จะได้ประโยชน์ในครั้งนี้จนกระทั่งม่อยหลับไป
เวลา 14:00 น.
ช่วงนี้เบเนดิกมักจะกลับมาเร็วเสม
