“ถ้าเธอไม่เชื่อ… งั้นลองดูมั้ยล่ะ สาบานว่าฉันจำได้ทุกอย่างเกี่ยวกับคืนนั้น เอาเธอท่าไหนไปบ้างฉันก็จำได้”
มือหนาจับคางเธอให้เงยหน้าขึ้นมา ดวงตาคู่สวยที่เคยซุกซนกลับล่อกแลกหลบสายตาเขา แม่งน่ารักจนใจเจ็บ ยิ่งเมายิ่งดูไร้พิษภัยจนคนพี่อยากจับฟัดให้หายหมั่นเขี้ยวฉิบหาย
ริมฝีปากหยักของเขาโน้มลงต่ำจนแนบใกล้ใบหูเธอ กลิ่นหอมจางๆจากผิวกายผสานกับกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ทำเอาเขาแทบขาดสติ
“เธอกำลังทำฉันครั่ง ลัญชนา…”
เขาพึมพำเสียงแหบพร่าข้างหูเธอ ก่อนจะทนไม่ไหวอีกต่อไป มือหนาประคองท้ายทอยคนตัวเล็กแล้วดันเข้าแนบกับริมฝีปากของตัวเอง กริบปากนุ่มถูกบดขยี้เบาๆ ก่อนจะค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนรุนแรงเมื่ออีกฝ่ายไม่ต่อต้าน ลัญชนาหลับตาพริ้ม ยอมให้เขาครอบครองเรียวปากนุ่มอย่างเต็มใจ ร่างกายเธอไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะต่อต้าน เพราะรสสัมผัสที่เขามอบให้ทำเธอเคลิบเคลิ้มตามจนไม่เป็นตัวเอง นี่เธอต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ เหล
