CHAPTER 18

1316 Words

Sa totoo lang, hindi ko rin alam kung anong pumasok sa isip ko. Maybe I was just bored, or maybe gusto ko lang siyang i-test. Kaya habang naglalakad kami papasok sa cafe’ kunwari inosente akong nag-mention: ā€œBigla akong nag-crave ng Italian food... like legit na authentic. As in Rome level, hindi yung lasang ketchup lang sa tabi-tabi.ā€ Akala ko magjo-joke siya. Akala ko tatawanan lang niya ako gaya ng ginagawa ng ibang lalaking dumaan sa buhay ko—like Clark, the jerk. Pero hindi. Napatingin lang siya sa akin. Yung matalim pero may dalang init na tingin. Nakakatunaw, parang cheese sa ibabaw ng lasagna. Tapos tumango lang siya. ā€œGive me fifteen minutes,ā€ he said. Ha? Wait lang? Bakit may tono siya na parang may binabalak? ā€œHoy! Wala akong sinasabing seryoso ā€˜yon ha,ā€ sabi ko habang sin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD