Hindi ko alam kung ilang beses akong napapikit habang nakaupo sa tabi ng projector screen sa main hall ng Baguio. Hindi dahil inaantok akoāhindi rin dahil wala akong gana. The truth?
Itās because I still couldnāt get over last night.
Yung mga bulaklak. Yung wine. Yung balcony.
Yung mga halik niya.
At lalo na āyung mga sinabi niya habang yakap ako sa dilim ng malamig na gabi.
I ran my fingers across my lips, discreetly, habang hinihintay magsimula ang next investor pitch ni Mr. Forterosāo dapat ko na bang sabihing Watt?
āReady?ā tanong ng isang engineer na siyang in charge ng visuals.
Tumango ako. āYes, Sir. Slides are ready.ā
He looked at me with narrowed eyes. āMukha ka yatang lutang ngayon, Maurice.ā
I forced a nervous laugh. āPagod lang po, sir.ā
āPagod o in-love?ā he teased w
