My love

My love Episode 3

JEFFREY POV.

Simula nang nakita ko sya sa meeting hindi na sya nawala sa isip ko. Hanggang pag uwe ko sa bahay sya parin ang laman nang isipan ko. And i hate this feeling, dapat wala na akong nararamdaman dahil ang tagal na nang panahon, simula nang iwan ko sya. Kaya pag tapos nang office hour. Umuwe kaagad ako sa bahay baka mamaya dala lang to nang pagod kaya ko sya na iisip, baka na aalala ko lang lahat nang panluluko nya sa akin. Pag dating sa bahay dumiretso na agad ako sa room ko para makapag bihis at makapag pahinga. I really need rest, kung ano anong pumapasok sa isip ko. 

Kinabukasan maaga akong nagising dahil, nag titime adjastment pa ako. Nanibago ako sa oras pilipinas. Kaya minabuti kong pumasok nang maaga sa trabaho para hindi ako matambakan nang gawain. Ewan pero parang na eexcite ako na pumasok. Pag dating ko agad sa building binigay kona agad ang susi sa bell boy namin. dahil gusto ko nang umakyat sa office,  Pag punta ko sa elevator, hindi ko alam pero ayaw kung gumamit nang Elevator for CEO only. mas gusto kung maglibot muna. Nang lumabas ako sa twenty fifth floor, Kaagad kong na kita na may ka kwentohan sya, mukang masaya pa ang pinag kukwentohan nila huh. Hindi ko maintindihan sa sarili ko para akong nakaramdam nang selos, parang naninikip ang dibdib ko dahil sa nakikita ko kaya sinigwan ko sila para mawala sila sa harapan ko, " Ganyan ba ang mga empleyado dito, early in the morning nag dadaldalan na." Hindi ko alam bakit yon ang nasabi ko. pero ang totoo ayaw kung may ibang kausap na lalaksi si cheska, gusto ko ako lang. Sabihin nabnilang selfish ako, ang akin ay akin lang ayaw ko nang may ka agaw. Kaya agad akong nag patawag nang meeting para " Ipa mukha ko sa kanya na ang oras nang trabaho ay para sa trabaho lang hindi para sa pakikipag landiaan, at para maipamukha ko sa kanya ang mga pinag gagawa nya nuon sa akin. pero base sa mukha nya parang nalilito sa mga sinasabi ko, hindi ko man lang nakita sa expression nya na nagulat, o kaya naman na hiya, hindi ko sure, pero baka magaling talaga sya mag tago nang nararamdaman.

Nang lunch time na ganun ulit ang ginawa ko, dumaan ulit ako sa unit nya para malaman ko kung may kausap nanaman syang iba, Dahil nuon pa naman alam ko na madaldal talaga sya, at hindi na mag babago yon. Pero nang daanan ko sya, hindi man lang ako pinansin o kahit tapunan nang tingin. Kaya pinaringan ko sya " Oras na nang lunch, wag kang mag pa ka subsob sa trabaho mo, baka mamaya mag la sakit kapa company ko pa ang sisihin mo." Tiningnan nya lang ako, pero agad ding yumoko, Kaso parang ang putla nya yata, " Miss kumain kana namumutla kana sa gutom" sabay talikod ko kasi nakita ko ang visor nya na nakatingin sa amin. baka mamaya ano pa ang ipag kalat. Tapos nako mag lunch , nag take out ako nang food para sa kanya baka mamaya pinapabayaan na sya nang asawa nya. Kaya sya namumutla, napaka walang kwenta naman nang asawa nya. Kaya agad akong umakyat para maibigay ang food nya,  Pag daan ko sa pwesto nya wala sya duon, pero kahit wala duon nag note ako sa paper bag na " take this food baka mamaya mag ka sakit ka, company ko pa ang sisihin nang asawa mo."    at bigla akong alis baka mamaya may makakita pa sakin dito. Nang nasa office nako nag pa ka busy ako sa trabaho ko para diko sya ma isip. kaso nag aaalala ako sa kanya baka kasi mamaya mapano na sya maputla pa naman sya tingnan kanina. kaya hindi ako naka tiis pinapuntahan ko sya sa secretary ko na si aled. para tingnan kong anduon ba sya at kung kinain nya ung pagkain nya. Bumalik si aled nang hindi makangiti. " Aled ano kinain nya ba yong food na para sa kanya.?"  " Sir, wala naman po duon si cheska, "    " huh oras na nang trabaho huh, bakit nasaan sya.? "   " ang sabi po kasi sir nang visor nya ai umuwe daw po si cheska dahil masama daw po ang pakiramdam." ganun ba sige hayaan mo na. salamat nalang." Habang wala pang uwean, hindi ako mapakali sa office, parang gusto ko syang puntahan sa bahay nila kaso baka naman magtaka ang asawa nya. Kaya minabuti ko nalang na wag syang puntahan.    

CHESKA POV.

Nang umuwe ako sa bahay, Hindi ko na alam ang gagawin ko, sobrang sakit na nang ulo ko. Hanggang sa hindi ko na alam kung ano pang susundo nanang yare.

Nang nagising puro puti na ang nakita ko, at nasa tabi ko na si mama na natutulog. Kung hindi ako nag kakamali nasa hospital ako. ano bang nangyare at bakit nandito ako. ang natatandaan ko lang naman ay nasa bahay nako at sobrang sakit nang ulo ko. nang gumalaw ako duon lang na gising si mama, " Ma bakit ako andito sa hospital.?" " Nak, hinimatay ka kasi . may masakit paba sayo.? "  " wala naman na po ma,. eh ano pong sabi nang doktor ma, bakit daw masakit ang ulo ko.?" " wala pa nang nag aantay pa tayo nang result."  maya maya lang dumating na ang doktor na si Doc. Guban. " Doc. ano pong resulta nang test sa anak mo.?" " Miss Cheska, lagi ka ba nakakaramdam nang pagkahilo at pag susuka mo, o kahit nose bleeding.? "  " lately po nag nag nose bleed po ako. "  " Bakit po ano po bang problema dok.?" " kasi po base po sa test na nakuha namin sa kanya, mas marami po ang  White blood cells and enlarged lymph nodes. Ang ibig sabihin po nuon ay maysakit po sya sa dugo. " " Acttually wag po sana kayong mabibigla, dahil na sa stage one na po ang leukemia ni miss cheska. "  And with that word, parang sumabog ang mundo ko. " ma anong gagawin ko.?"  " dok, may gamot pa namn po ito diba.? "  " yes, miss cheska, may gamot pa naman yan, and please stop to over fatigue your self, hindi makakatulong yon sa pag papagaling mo. "  " Mommy, lahat po nang gamot na rineseta sa kanya, paki pa alala po, para po mapabilis ang pag galing nya. "  " yes po doc. ako na pong bahala, salamat po."  " sige po mauna na po ako, miss cheska, im looking forward sa pag galing mo. " " thank you po."     " Ma i dont know kung anong nagawa kung masama bakit, parang feeling ko may malaki akong kasalanan at nag karuon ako nang ganitong sakit. "  " anak ano kaba, wag kang mag isip nang ganyan, hayaan mo gagawa tayo nang paraan para gumaling ka, okay. " wala akong ibang magawa kung hindi ang tumango habang umiiyak, bakit naman ganito, mabait naman ako. wala naman akong sianlbahe na tao, bakit parang feeling ko pinaparusahan ata ako.