[ มัดหมี่ ]
ฉันโอบกอดรอบคอคนตรงหน้าไว้แน่นขณะที่ใบหน้านั้นแนบกับแผงอกแกร่ง สัมผัสหนักหน่วงจากเบื้องล่างที่ถูกกระทำซ้ำ ๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่าย ๆ ทำให้ฉันจุกและเสียว กลิ่นเลือดตรงซอกคอที่ถูกใครบางคนฝังคมเขี้ยวลงมายังคงคละคลุ้ง แต่ความเจ็บก็เลือนหายไปเมื่อตอนนี้สัมผัสวาบหวามที่ใครบางคนมอบให้นั้นคืบคลานเข้ามาแทน
“นะ นายไม่ใช่ปู่ฉัน อึก!” แรงกระแทกจากสะโพกสอบทำให้เสียงของฉันหายไปอีกครั้ง ร่างกำยำนั้นกระหน่ำจังหวะหนักหน่วงเข้ามาเรื่อย ๆ จนหยาดน้ำสีใสนั้นไหลเอื่อยออกมาจากรอยแยก
“แต่บริวารของฉันเรียกฉันว่าท่านปู่ เพราะฉะนั้นเธอก็ต้องเรียกฉันว่าปู่” เจ้าของแก่นกายยาวใหญ่เอ่ยบอกขณะบรรเลงจังหวะหนักหน่วงเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน
“ฉันไม่ใช่บริวารของนายนะ!” ฉันกัดฟันกรอดขณะจิกเล็บลงบนไหล่แกร่งไปด้วยอย่างไม่กลัวว่าเขาจะเจ็บ ความเสียวซ่านวาบหวามที่เขามอบให้ทำให้สติของฉันกระเจิดกระเจิง จะว่าอยากให
