EP : 1 ถูกทรมาน NC+++

1170 Words
ทวงรักมาเฟียลงทัณฑ์ บทที่ 1 ร่างบางได้เพียงแต่นอนเปลือยเปล่าให้เขาเชยชมอยู่บนเตียง เสื้อผ้าที่ปกคลุมร่างกายนั้นถูกกระชากขาดและเหวี่ยงมันลงพื้นจนหมดสิ้น เชือกที่มัดถูกแก้ออกเพียงแต่ที่ข้อเท้าแต่ยังคงมัดข้อมือของเธอไว้ ลำตัวใหญ่ลุกขึ้นจัดการถอดเสื้อผ้าของตนเองจนหมด ก่อนที่เขานั้นจะขยับแทรกกายเข้าไปนั่งระหว่างขาของเธอ เหมยหลินเธอได้เพียงแต่นอนร้องไห้และหันหน้าหนีคนตรงหน้าของตนเอง "มองหน้ากูเหมย" มือหนาจับเข้ายังปลายคางของเธอให้หันจ้องมองตนเองและทันใดนั้นปลายเอ็นร้อนจ่อเข้ายังช่องสวาทพร้อมกับกระแทกเข้าพรวดเดียวจนร่างบางสะดุ้งกรีดร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด "ฮื่อๆ" เหมยหลินร้องไห้จนตัวโยกเขาก็ทำเธอต่อโดยไร้ความปราณี เมื่อเอ็นร้อนสอดเข้ายังช่องสวาทจนมิดลำและขยับดึงออกกระแทกสวนเข้าไปอีกประมาณ 3-4 ครั้ง "ซี๊ดส์~ผัวไม่เอาเลยเหรอห้ะ" ไร้เสียงตอบกลับจากเหมยหลินมีเพียงแต่เสียงสะอื้น ยิ่งเหมยหลินเธอไม่ตอบเขายิ่งกระทำรุนแรงต่อเรือนร่างของเธอ มือน้อยจับเขายังผ้าปูที่นอนและกำเอาไว้เมื่อเอ็นร้อนสวนกระแทกเข้าถี่ๆ ช่องสวาทนั้นเต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นที่เอ่อล้นออกมาจนถึงกลีบกุหลาบด้านนอก เอ็นร้อนถูเข้าออกซ้ำแล้วซ้ำอีกจนมันเป็นน้ำหล่อลื่นที่ขาวขุ่น "ซี๊ดส์" มือหนาลูบไล้ยังหน้าท้องจนขึ้นไปถึงเนินนูนเขาบีบขยำเคล้นมันแรงๆ และยิ่งซอยเอวถี่ๆ จนเขาเบื่อในท่าเดิมปรับเปลี่ยนให้เธอตะแคงโดยที่ขาด้านซ้ายของเธอนั้นพาดอยู่บนไหล่เขา "โอ้ยเจ็บ" เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นตะเบ็งความเจ็บนั้นออกมาเป็นเสียง เขายิ่งชอบใจและชอบในการกระทำของตนเองมือหนาฟาดเข้ายังแก้มก้นของเธอและบีบตรงเอวเอาไว้กระแทกสวนเอ็นร้อนที่มีขนาดใหญ่และยาว "อึก~ฮื่อๆ" ใบหน้าของเธอแนบลงกับหมอนหลังจากที่เขาปรับเปลี่ยนท่าให้เธอคว่ำลง มือน้อยจับผ้าปูที่นอนเอาไว้เพื่อระบายความเจ็บส่วนเขานั้นดึงเธอให้คุกเข่าโก้งโค้งให้กับเขาได้สวนกระแทกเอ็นร้อนเข้าช่องสวาท "พะพอแล้ว" ฝ่ามือหนาฟาดเขายังแก้มก้นทั้งซ้ายและขวาก่อนที่จะจับบีบและดึงเอาไว้ "หึ!~อ๊าส์เสีeวจังวะ" อารมณ์ที่พลุ่งพล่านเต็มไปด้วยความเสีeวซ่านบนเรือนร่างของเขากลายเป็นเม็ดเหงื่อที่ผุดออกมามากมายทั่วใบหน้าหล่อ เขาอดกลั้นที่จะปลดปล่อยความเสีeวนั้นไว้ไม่ไหวจึงรีบดึงเอ็นร้อนของตนเองออกมาปลดปล่อยด้านนอก "อ๊าส์" น้ำกามมากมายที่พุ่งกระฉอกออกมาจากเอ็นร้อนมันร่วงหล่นพุ่งเต็มตรงหน้า ส่วนร่างบางนั้นรีบดึงผ้าห่มมาปกคลุมร่างกายตนเอง "ฮึ๊ก" เธอขยับลุกขึ้นนั่งด้วยความเจ็บปวดใบหน้าน้อยจ้องมองเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอได้เพียงไม่นาน มือหนาก็พุ่งเข้ามาจับเขายังต้นแขนของเธอบีบอีกครั้ง "จำความเจ็บปวดเอาไว้เหมยลิน จำเอาไว้ว่ากูก็ได้รับมันแบบนั้นและแน่นอนที่กูจะมอบความเจ็บปวดที่กูเคยได้รับมากกว่าให้เป็นร้อยเท่าในสิ่งที่เคยทำไว้กับกูกูเอาคืนอย่างแน่นอน มานี่!" เหมยหลินไม่มีโอกาสได้พูดหรืออธิบายอะไรเลยเธอถูกจับโดยที่มีผ้าห่มนั้นปกคลุมร่างกายของเธอและถูกอุ้มมาด้านนอกอีกครั้งซึ่งด้านนอกระเบียงมีผู้คนมากมายทั้งลูกน้องและนักดนตรีพร้อมกับพนักงานเสิร์ฟ เหมยหลินเธอถูกเขานั้นจับโยนลงสระเป็นครั้งที่ 2 พร้อมกับผ้าห่มที่ถูกปกคลุมร่างกายมาด้วย "ห้ามให้ใครช่วยเหมยหลินขึ้นมาผู้หญิงสกปรกแบบนี้มันต้องแช่น้ำให้หายเหม็นคาว" ดวงตาคู่น้อยหันซ้ายและขวาพยายามใช้ผ้าห่มนั้นปิดร่างกายตนเองที่เปลือยเปล่า "ฮื่อๆ ทำไมคุณถึงใจร้าย" ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับตัวเธอนั้นมากมาย เธอมีคำถามที่อยากจะถามคนใจร้ายแต่เขาไม่ยอมฟังและเปิดโอกาสให้เธอได้พูดเลยสักครั้ง หลังจากสิ้นสุดคำสั่งเขาก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในห้องปล่อยให้เหมยหลินแช่อยู่ในสระน้ำพร้อมกับผ้าห่ม "ฮื่อๆ ทำไมคุณถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้คุณรู้ไหมว่าฉันเฝ้ารอคุณเฝ้ารอที่จะเจอคุณ แต่ทำไมคุณถึงทำร้ายฉัน ฮื่อๆ ทำไมคุณถึงทำร้ายฉัน" ความเจ็บปวดทั้งร่างกายและหัวใจของเหมยหลินนั้นมากมายผู้หญิงคนหนึ่งที่ตั้งใจรอคนที่ตนเองรักกลับมา แต่ไม่เป็นอย่างที่คิดในวันนี้ผู้ชายที่แสนดีคนนั้นกลายเป็นซาตานร้ายมอบความเจ็บปวดให้กับเธอ เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมงร่างบางที่แช่อยู่ในน้ำนั้นเริ่มหนาวสั่นสะท้าน "คุณเหมยหลินอดทนนะ" ลูกน้องคนสนิทของเฮียคิมชื่อว่าซันเดินเข้าไปหาเหมยหลินที่สระพร้อมกับนั่งยองๆลงเขาบอกกับเธอให้อดทนไว้ "หนาว หนาว" ใบหน้าน้อยซีดเซียวพร้อมกับลำตัวที่สั่น บนดาดฟ้ามีลมพัดแรงและน้ำในสระน้ำเย็นขึ้นเรื่อยๆ "กูสั่งแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับผู้หญิงคนนี้ ไอ้ซันมึงไม่มีสิทธิ์ที่จะมานั่งคุยกับคนของกู มึงเป็นเพียงแค่ลูกน้องจะไปไหนก็ไป" "ขอโทษครับ" ลูกน้องคนสนิทก้มหน้าให้กับเจ้านายก่อนที่เขาจะเดินออกไป "เย็นเหรอ?? ยังหรอกมันยังเย็นไม่พอไม่พอกับความทรมานมันต้องเย็นมากกว่านี้" เฮียคิมพูดเยาะเย้ยด้วยความสะใจในแววตาของเขามีแต่ความโกรธความเกลียดที่มีต่อเหมยหลิน เมื่อเขาพยักหน้าเพียงครั้งเดียวลูกน้องของเขาที่สวมชุดสูทสีดำเดินมาพร้อมกับถังน้ำแข็ง 2 ใบ "คุณ" ใบหน้าน้อยได้เพียงแต่มองถังน้ำแข็งที่ถูกเทลงในสระน้ำ "ผู้หญิงร่านๆผู้หญิงสกปรกแบบเธอมันก็ต้องแช่น้ำแข็งลบล้างความ..." "ถ้าทำกันขนาดนี้ทำไมไม่ฆ่-ากันเลย" "ไปเอามาอีก 2 ถัง ปากดีนักใช่ไหม เธอได้แข็งตาeอยู่ในน้ำแน่นอนเหมยหลิน" เขาเอ่ยสั่งให้ลูกน้องนั้นไปหาน้ำแข็งมาอีก 2 ถังเพื่อเทลงสระ "เกลียดกูเหรอดูสายตาสิ คงจะโกรธมากสินะ แต่กูสะใจว่ะฮ่าๆๆ" เขาหันหลังให้กับเธอหลังจากที่น้ำแข็ง 2 ถังหลังนั้นมาถึง "เทน้ำแข็งใส่ในสระให้หมดและห้ามให้ใครช่วยหรือว่าให้ใครมายุ่งจนกว่ากูจะออกมาเอง" "ฮื่อๆ หนาว”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD