Episode1
1050 Words
Mama si ate ohh nililigawan na sa school,....
magtigil ka rositaaaa.... sa araw-araw na ginawa ng diyos ganito silang magkapatid ngunit kahit ano pa man ang mangyari ay sila parin ang magkaramay sa lahat ng bagay
Siya si rox-anne 19 years old third year medical student maaga kasi siyang nagaral kung kaya sa edad niyang desenuebe ay third year na siya hindi siya inabot ng k to 12 katulad ng iba kasakasama niya sa buhay ang kanyang simpleng maganak ang kanyang ama at ina at silang dalawang magkapatid tanging ang kanilang ama lamang ang lalaki sa kanilang tahanan nabubuhay sila sa bakery na pagmamayari ng kanyang mga magulang sa galing ng kanilang ama sa negosyo ay hindi na siya magtataka kilala ang bakery sa kanilang lugar.
halina kayo at kumain na tama na muna yan kayo talagang magkapatid oh siya at tawagin ko lang ang papa ninyo sa labas pumarito na kayo.. anang kanilang ina
"OPO ma" sabay nilang tugon
Mahal halina at kakain na_
hindi na naituloy ng ginang nang makita kung sino ang kausap ng asawa
matagal na ang panahon ng huling makita ang taong ito kaya nagulat siya ng muli itong nakita
good evening rosel.. anang bisita
ma-magandang gabi din sainyo.. bati niya ng may pagaalangan
"pasok po kayo" paanyaya niya sa kanilang bisita hindi niya akalain na dadalaw ang don sakanila sa ganitong oras may mga kasama itong bodyguard na nakaabang lamang sa labas ng kanilang tahanan
"by the way hindi na ako magtatagal sana mapagisipan ninyo ang alok ko, son i know we have misunderstanding nakaraan na iyon tumatanda na ako kami nang mommy mo matagal na kayong nalayo ng pamilya mo saamin sana ay napatawad nyo na ang inyong ina i think its about time to settle everything at sana mapagisipan mo parin ang offer ko para sa mga bata"
mahinahon na salaysay ng ama
"i'll think about that dad"
Tipid na sagot ng kanyang asawa tumango lamang ang matanda nagpaalam sakanila
Pagalis ng ama ay napahugot ang asawa ng malalim na buntong hinga dahil sa tagal ng panahon ay bigla ay magpapakita ito sakanila ..
" labing siyam na taon niya tayong tiniis
ngayon bumabalik nanaman sila sa buhay natin ano nanaman ang pinaplano nang aking ama?" -arthur nagugulohan nitong tanong sa asawa
"mahal ano ang balak mo?"
tanong ng ginang sa asawa
"mahal ayaw ko kahit isa sa mga anak ko maranasan ang naranasan mo noon sakanila kaya ko kayo nilayo sa sarili kong pamiya dahil hindi ko masikmura ang ginawang pambabastos saiyo lalo na nang sarili kung ina malalaki na ng mga bata ayaw ko danasin nila ang hindi magandang pagtrato sakanila"-arthur
ginagap ang kamay nang asawa upang pakalmahin
"mahal hindi naman siguro nila ipapahamak ang mga bata apo parin nila sila rox-ann at roxciel matagal ng nangyari iyon"-rosel
"papano mo nasasabi iyan? sobrang pagpapahiya at paghihirap ang dinanas mo sa kamay mismo ng pamilya ko masyado kang mabait mahal ko kaya ka nila inagrabyado noon"-arthur
mababakas parin ang hinanakit sa sariling pamilya
"matagal nang nangyari iyon at napatawad ko na sila sa mga nagawa nila saakin.. saatin.. haayy... halina at kanina pa nag hihintay ang dalawa mukhang tapos na rin yata sila kumain" yaya ng ginang sa asawa
"anong mayron sa labas papa bakit angtagal ninyo bumalik ni mama?" -roxciel
ngumiti ang ginang at sinulyapan ang asawa hindi pa ito ang tamang panahon upang sabihin sa dalawa baka mabigla sila anang isipan ng ginang
"napadaan iyong si kumpareng berto kaya napakwento kami ng inyong papa" palusot ng ginang dahil ramdam parin ang tinsyon sa asawa
"o, siya at magsikain na akala ko pa naman nauna na kayong dalawa"
"hindi po ma inaantay po namin kayo ni papa mas masarap po kasi kumain kapag salosalo"-rox-ann
Hindi lingid sakanya ang biglaang pagkabalisa ng mga magulang sa mga kinikilos ng mga ito ay halatang may suliranin ang mga magulang
“Oh sya’ at kumain na tayo lumalamig na ang nakahaing pagkain” yaya ng ina samantala tahimik lamang ang kanyang ama, sa buong durasyon ng kanilang pagkain ay tahimik lamang sila hindi tulad ng normal nilang pagsasalo-salo
ROX-Anne POV
"hello everyone!!!!"
intrada ko habang papasok saaming munting bahay..
medyo nagulat pa ako dahil hindi ko inaakalang may panauhin pala si papa
napatingin saakin si papa at ngumiti
lumingun din ang mga bisita ni papa na kasaluloyang naka upo at sa dalawahang upuan sa may sala namin.. isang may idad na lalaki siguro nasa 65 plus na ang idad at isang medyo batabata pa siguro nasa 25 pataas ang idad maputi at gwapo kung titignan
medyi naalangan pa along lumapit kay papa medyo nakakatakot kasi tumingin ung may idad na strikto ang hitsura at iyon isa naman ay nakangiti lang
"anak nandiyan kana pala halika at ipapakilala kita sa mga bisita natin" sabi ni papa kaya mabilis pa sa alas kwatro nalarating agad ako sa tabi ni papa sabay halik sa pisngi ng aking ama
"siya po si rox-anne ang panganay kung anak" pakilala saakin ni papa sa dalawang bisita namin
"siya naman si Don Faustino Robles anak" pakilala ni papa sa may idad ng lalaki
"he-hello po, kamusta po kayo?" bati ko dito medyo naalangan pa ako masyado kasing pormal at mukhang strikto nakakatakot parang kaunting magkakamali mo lamang ay bigti kana. yaaaay....
"hello sayo hija, mabuti naman, kamusta kana at ang pagaaral mo?" bati ng don akalain mo yun? yung mukhang suplado at strikto mabait din naman pala hihi
"maayos naman po sir"magalang kung sagot with matching very cute cute smile ?
"siya naman si Zion Robles" pakilala ni papa sa isa
"hi rox-anne, nice meeting you" maikling bati nito na hangang ngayon ay nakangiti parin simula pagpasok ko ay nakangiti na nahanginan yata kaya hindi na maalis ang pagkakangiti sa mukha hihi o baka nakangiti ang nanay nito nong pinapanganak hihi
"hello din po" bati ko dito
"silang ang lolo at pinsan ninyo anak" dugtong ni papa
napatingin ako kay papa ng may gulat at pagtataka napatingin ako sa dalawang bisita na lolo ko daw at pinsa
"looo_lo? at ppi_nsan?"
paguulit ko sa sinabi ni papa napalunok ako at namutla parang binuhusan ng suka hindi ako makapagreact dahil ang lolo namin na hindi nakikilala ay nasa harpan ko at nasa loob ng pamamahay namin..
"Whattttt?!!!"@_@
sabay sabay kaming napalingon sa sumigaw
- Writer
