Eliza POV
"Uminom ka muna ng tubig anak ng mahimasmasan ka," sabi ni Inay.
Lumipas na ang ilang minuto ng ako'y gisingin ni Inay mula sa aking masamang panaginip ngunit mabilis pa rin ang pintig ng aking puso. Kung matatawag ba iyong masama gayong napakatamis dahil napanaginipan ko na naman ang aking sinisinta. Ngunit, malaking bahagi ng aking panaginip ang sakit, tagos sa puso at isipan ang karumaldumal na pagpaslang sa aking mga magulang.
Bumangon ako sa higaan at ininum ang isang basong tubig at inilapag sa maliit na mesang nasa gilid ng aking maliit na kama. Pilit akong ngumiti at nagmungkahi kay Inay.
"Matulog na kayo uli Inay, okay na po ako."
"Anak, talaga bang okay ka na? Matagal-tagal na rin nang huli kang managinip ng masama, anong nangyari?" nag-alala tanong ni Nanay.
