"คนที่ทำร้ายคุณชายไม่ใช่คนของเราเจ้าค่ะ คนในบ่อนบอกว่าเงินที่คุณชายกู้ไปถูกนำมาใช้คืนทั้งหมดแล้วเจ้าค่ะ"
"แล้วเหตุลั่วหมิงเฉินถึงมีสภาพเช่นนั้น"
"คนที่บ่อนบอกแก่ข้าว่าคุณชายอาจจะไปกู้ยืมที่บ่อนอื่นมาเจ้าค่ะ"
ลั่วหลี่เวยพยักหน้าเบา ๆ หลังจากได้ฟังคำรายงานของชิงถง กลายเป็นว่าตอนนี้เป็นเรื่องใหญ่โตกว่าเดิมเสียอีกลั่วหมิงเฉินกลับไปกู้ยืมที่อื่นมา แล้วยังถูกทำร้ายมาจนเกือบพิการข้าจะแก้ไขเรื่องราวนี้อย่างไรดี...
"คุณหนูนั่น..."
ลั่วหลี่เวยหันหน้าไปทางประตูหน้าภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้คิ้วทั้งสองของนางขมวดเข้าหากัน
"ลี่หมิงเฉิน?? นั่นจะออกไปไหน"
ลั่วหลี่เวยพูดกับตัวเองเบา ๆ เมื่อเห็นว่าลั่วหมิงเฉินกำลังพาร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงของตัวเองเดินออกจากจวนไปด้วยท่าทางร้อนรน เพราะเห็นว่าคนตรงหน้าทำตัวน่าสงสัยลั่วหลี่เว่ยจึงตัดสินใจเดินตามออกไปห่าง ๆ โดยส่งชิงถงไปแจ้งแก่ท่านผู้เฒ่าลั่วว่านางตามลั่วหมิ
