"ข้ามั่นใจว่าหลี่เวยนางวางยาพิษในขนมที่นางทำเพื่อให้ท่านตาป่วยขอรับ แต่เพราะพวกข้ากลับจวนมานางจึงเปลี่ยนแผนการท่านตาข้าว่านางแต่งเข้ามาในตระกูลลั่วเราต้องมีแผนการขอรับ"
ความเงียบกลับมาปกคลุมในห้องอีกครั้ง ท่านผู้เฒ่าลั่วมองหลานทั้งสามคนของตนก่อนจะถอนหายใจออกมาเหตุใดข้าถึงเลี้ยงหลานมาเป็นพวกโง่ขี้ระแวงเช่นนี้กันนะ
"นังหนูเว่ยเว่ยไม่ได้ทำเช่นนั้นหรอก นางเป็นคนจิตใจดีจนน่าสงสารด้วยซ้ำ"
"แต่ท่านตานาง....."
"กงเฉิงเจ้าฉลาดที่สุดไม่ใช่หรือเหตุใดถึงดูไม่ออกมาว่าทุกอย่างเป็นแผนการที่นังหนูเว่ยเว่ยวางไว้เพื่อตั้งใจช่วยเหลือข้าและพวกเจ้า เด็กคนนั้นช่วยเหลือพวกเราโดยไม่หวังผลตอบแทนเลยด้วยซ้ำ"
หลังจากนั้นท่านผู้เฒ่าลั่วก็เอ่ยเล่าแผนการทุกอย่างออกไปรวมถึงเรื่องที่ป่วยในครั้งนี้ด้วย เขาตั้งใจพูดทุกสิ่งที่สังเกตมาหากให้เลือกหลานสะใภ้ชายชราก็ยังอยากได้นังหนูเว่ยเว่ยคนนี้ แต่ดูเหมือนหลานของเขาจะไม่เข้
