บัวบูชา ยืนมองตัวเองหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หล่อนสะดุดตากับรอยแดงตรงคอของหล่อนที่มันเห็นชัดมากแม้จะยืนไกลๆ มือเรียวยกขึ้นลูบมันเบาๆ คนบ้าเป็นรอยชัดขนาดนี้แล้วแม่ของหล่อนจะไม่เห็นรึไง หล่อนพยายามสำรวจเรือนร่างหล่อนอีก หล่อนหันหลังให้กระจกนั้น แล้วเหลียวหลังมอง เพื่อหารอยอื่นอีก เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อยมีแค่รอยเดียวเท่านั้นตรงลำคอนี้ ส่วนรอยปื้อๆ นั้นเดียวคงหายเอง หันหลังกลับไปเตรียมจะใส่เสื้อผ้า เพราะนี้มันก็บ่ายแล้วหล่อนจะเตรียมตัวกลับบ้าน รถติดซะขนาดนั้นกว่าจะถึง หญิงสาวคิดในใจพรางมองชุดหล่อนที่มันกองเรี่ยราดอยู่กับพื้นนั้น
"อุ อุ้ย คุณฟาซีสต์ " หญิงสาวอุทานขึ้นเมื่อเงยหน้าจากการก้มหยิบเสือผ้าแล้วพบว่าชายหนุ่มมายืนอยู่แล้ว ทำไมเข้ามาเงียบจัง หล่อนคิดในใจ
"ทำอะไรบัว " ชายหนุ่มถามพรางทำสีหน้าฉงน
"เอ่อๆ ก็แต่งตัวเตรียมจะกลับบ้านนะสิค่ะ "หล่อนตอบเสียงเรียบพร้อมกับเดินไปหน้ากระจก
"ยังไม่ให้ไป อยู
