หลังจากเมษาและมนเฑียรกลับไปแล้ว บัวบูชาก็มองหน้าฟาซีสต์ เป็นสัญญาณประมาณว่าได้เวลากลับแล้ว หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนัง นี่มันเกือบสี่ทุ่มแล้วนะ ไม่กลับไปพักผ่อนบ้างหรือไง ไม่เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง บัวบูชาคิด ดวงตากลมหวานมองไปยังมารดาของหล่อนที่นั่งถักโคเชสลับกับมองชายหนุ่มไปมา
ฟาซีสต์มองหล่อนแล้วหันไปสบตากับชาลี เขาลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัว ผมกลับก่อนนะบัว ชายหนุ่มเอ่ยพรางชะเง้อมองแม่ของบัว
"แม่คะคุณฟาซีสกับคุณชาลีจะกลับแล้วคะ" บัวบูชาตะโกนบอกมารดา
"จ๊าลูก " เสียงมารดาตะโกนมาแต่ไกลแล้วเดินมาส่งแขก
ฟาซีสและชาลีกล่าวลาเป็นภาษาอังกฤษ ชายหนุ่มแอบส่งสายตาอ้อนวอนมาหาหญิงสาว บัวเห็นก็ย่นจมูกใส่แล้วทำเป็นไม่เห็น หล่อนโบกมือบ๊ายบายเป็นเชิงว่า ไปได้แล้ว ชาลีแอบอมยิ้มที่เจ้านายเขาเป็นได้มากมายขนาดนี้ เมื่อรถหรูนั้นเคลื่อนตัวออกไป บัวก็ขอมารดาของหล่อนขึ้นไปอาบน้ำและเข้านอน
หญิงสาวยืนมองตัวเองหน้ากระจ
