ลิขิตรักลิขิตสวาท

แปลกๆ

​​นาซีนต์

วันนี้เรือของฟาซีสต์ขึ้นเทียบท่า เพื่อท่องเที่ยวดูดินแดนแห่งฟาร์โร ดินแดนแห่งพีระมิต บรรดาแขกเกลื่อทุกคนต่างตื่นตาตื่นใจกับดินแดนอารยะธรรมแห่งนี้ ไม่เว้นแม้แต่บัวบูชา หล่อนได้รับอนุญาตให้ท่องเที่ยวได้ตามใจชอบ โดยมีคนของชาลีคอยตามประกบดูอยู่ห่างๆ หญิงสาวหลงใหลกับภาพเขียนโบราณตามผนังนี้ ทะเลทรายสีทองที่สะท้อนกับแดดยามสายๆ นั้นมันเป็นสีเหลืองทองระยิบระยับอย่างกับอัญมณีก็ไม่ปาน หล่อนเดินชมศิลปะวัฒนธรรมที่แห่งนี้อย่างตื่นตาตื่นใจ ผู้คนที่นี่ ก็มีความเป็นอารยะธรรมสากลสูง เขายิ้มแย้มแจ่มใสไม่ต่างอะไรจากคนไทยเลย

บัวบูชา เดินชื่นชมไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้เลยว่าสายตาเฉี่ยวของใครบางคนกำลังจับจ้องมาทางหล่อน หญิงสาวยังคงเดินดูนู้นดูนี่อย่างตาลีตาลาน กล้องถ่ายรูปที่หล่อนขอยืมชาลีมานั้น ถูกบันทึกแต่ภาพสวยๆ ไว้ในนั้น หญิงสาวเดินไปเรื่อยๆ

"อุ้ย....ว้าย!!! " ร่างบางของหล่อนปะทะกับร่างหนาของใครบางคนที่ดูเหมือนอีกฝั่งจะเป็นการจงใจซะมากกว่า บัวบูชาล้มไปกองกับพื้นอย่างไม่เป็นท่า หญิงสาวลุกขึ้นปัดฝุ่นออกจากร่างงามของหล่อน พลางสายตาหวานก็มองแต่กล้องตัวโปรดที่ยืมเขามาจนต้องรักษามันไว้เป็นอย่างดี

"เป็นยังไงบ้างสาวน้อย " เสียงเข้มของชายผู้นั้นฟังดูน่าเกรงขามซะเหลือเกิน หล่อนฟังภาษาเขาไม่ค่อยเข้าใจนัก แล้วหนุ่มผู้นั้นก็พูดกับหล่อนเป็นภาษาอังกฤษ หญิงสาวยิ้มอย่างใจดี

"ไม่เป็นไรหรอกคะ ขอโทษนะคะ " หล่อนตอบพรางส่งยิ้มสยามไปให้ชายหนุ่ม

"เอ่อคุณเป็นนักท่องเที่ยวเหรอครับ"

"เอ่อคะ...."

"แล้วมาคนเดียวหรือครับ"

"เอ่อ ๆ "

"คุณบัว คุณชาลีเชิญทางนู้นครับ" ยังไม่ทันที่บัวบูชาจะตอบคำใด เสียงลูกน้องของชาลีก็ขัดจังหวะขึ้นกะทันหัน บัวบูชาหันไปมองทางชาลี หล่อนก็ใบหน้าสลดลงเล็กน้อย จากนั้นหญิงสาวก็เดินออกมาอย่างไม่ได้บอกลาใดๆ

"อย่ามายุ่งกับคนของคุณฟาซีสต์ " ลูกน้องของชาลี เดินเข้ามาทำหน้าเข้มใส่ชายหนุ่มคนดังกล่าว พรางตบมือหนาเข้ากับขอบกางเกงที่รู้สึกว่าจะมีสิ่งของบางอย่างอยู่ในนั้น ชายหนุ่มนั้นได้แต่ยืนนิ่ง ดวงตาคมเข้มมองตามหลังไปอย่างอาฆาตแค้น ผู้หญิงคนนี้จะต้องมีอะไรดีแน่ๆ ไม่อย่างนั้น มันไม่ส่งลูกน้องของมันมาคอยตามติดแจหรอก ชายหนุ่มนั้นคิดในใจ...........หึ ฉันไม่ปล่อยแกไว้หรอกฟาซีสต์

นาซีนต์

มองตรงไปยังเบื้องหน้าในตาเหม่อลอย ในใจหวนนึกถึงแต่ภาพวันนั้น ภาพวันที่บิดาของเขาถูกคนของฟาซีสต์สังหารเมื่อประมาณสองปีก่อน โทษฐานขโมยน้ำมันขาย เขาไม่อยากจะเชื่อว่าพ่อเขาจะเป็นคนทำ แต่ถึงยังงัย เขาจะต้องแก้แค้นมันให้จงได้มือหนาของนาซีนต์กำเข้าหากันแน่น เขารอแค่โอกาสเพียงเท่านั้น ทุกอย่างที่เขาเตรียมไว้มันพร้อมแล้ว

ทางด้านของฟาซีสต์ เขาไม่เป็นอันได้ดูแลลูกค้าของพ่อเขาเท่าไรนักในใจรู้สึกเป็นห่วงแต่แม่กวางน้อยของเขา สายตาเขามองทางตลอดเวลา รอให้ชาลีเดินมาแจ้งข่าวให้ฟังเพียงเท่านั้นรอยยิ้มมุมปากก็ปรากฏขึ้นทันที เมื่อร่างสูงของคนที่เขารอปรากฏขึ้น

"ว่าไงชาลี นางก่อเรื่องหรือเปล่า"

"ไม่เลยครับ มีแต่เดินดูนู้นดูนี่ไม่หยุดเลย เล่นเอาคนตามบ่นอุบ " ประโยคนั้นทำให้ฟาซีสต์อมยิ้ม เจ้าหล่อนคงอยากเที่ยวมากซินะ เขานึกในใจ

"แต่ลูกน้องผมรายงานว่า มีผู้ชายเข้ามาพูดคุยด้วยครับ"

"มาจีบหล่อนหรือเปล่า"

"ไม่ทราบครับ แต่เขายืนคุยกัน"

ชาลีกล่าวรายงานเจ้านายตามคำบอกเล่าของลูกน้องเขา โดยมันไม่ได้รายงานอะไรเพิ่มเลยก็ว่าได้

"โอเค คงไม่มีอะไรหรอก นายไปตามเจ้าหล่อนเข้ามาหาฉันหน่อย ฟาซีสต์สั่งเสียงเรียบ โดยสีหน้าเขานั้นก็ปกติดีอยู่

"เอ่อ คุณฟาซีสต์ครับ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ"

"เออ ว่ามาสิ"

"ทำไมคนนี้ถึงดูพิเศษกว่าคนอื่นครับ เจ้านายสนใจหล่อนเหรอ" ชาลีถามเขาพรางเหลือบตามองดูปฏิกิริยาเจ้านายนั้น

"ป่าว ก็ปกตินะ " ฟาซีสต์เอ่ยขึ้น เสียงเข้ม เขาเฉไฉมองไปอีกทาง เพื่อหลบตาชาลี

"ไม่เนียนเลยนะครับเจ้านาย " เขายังไม่วายแซวอีก ทำเอาฟาซีสต์ เดินหนีออกไปอีกทางเพื่อเลี่ยงคำตอบ

!!!! ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะอย่างเบามือดังมาจากประตูนั้น ฟาซีสต์ยกยิ้มมุมปากทันที เขารู้มือ ว่าเสียงนั้นต้องเป็นเสียงเคาะของแม่กวางน้อยแน่ๆ

"เข้ามาซิ " ฟาซีสต์กล่าวเสียงเรียบโดยรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

"กลับมาแล้วคะ"

"เป็นไงสนุกหรือเปล่า " เขาเอ่ยถามหล่อนโดนไม่ได้สนใจคำตอบ สิ่งที่เขาสนคือร่างงามที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ต่างหาก

"สนุกคะ ไม่น่ารีบตามบัวเลยนะคะ" หญิงสาวเอ่ยขึ้น พรางมือก็รัวเปิดดูรูปในกล้องถ่ายรู้นั้น ฟาซีสต์มองดูเจ้าหล่อนเขาก็นึกเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูก หล่อนเหมือนไม่มีแม้ความเสแสร้งเลยแม้แต่น้อย

"เห็นเธอสนุกก็ดีใจด้วย " บัวบูชาเดินเข้ามาหาฟาซีสต์ หล่อนยิ้มโดยที่ไม่มีสิ่งใดเสแสร้ง

"ขอบคุณนะคะ ที่อนุญาตให้บัวได้เที่ยว" เสียงหวานเอ่ยขอบคุณด้วยความจริงใจ เขาหันหน้ามาเผชิญกับหญิงสาว ชายหนุ่มยักคิ้วแบบมีเสน่ห์

"เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้หรือเปล่า " ชายหนุ่มเอ่ยนัยน์ตาหวานเยิ้ม

"เอ่อๆ เป็นอะไรหรือคะ " ดวงตากลมโตมองหน้าชายหนุ่มแป๋วเชียว ฟาซีสต์อมยิ้มที่เจ้าหล่อนดูจะอ่อนต่อโลกเสียจริงเชียว

"ก็เปลี่ยนเป็น............. " เขาหยุดไว้แค่นั้น แต่นิ้วยาวของเขาแตะเพียงเบาๆ ตรงแก้มสากของเขาซึ่งมีเคราเขียวรำไรๆ ใบหน้าสวยของบัวบูชาแดงขึ้นโดยอัตโนมัติ

"เอ่อๆ ............."

"เร็วซิ ไม่อย่างนั้นฉันจัดการเธอเองนะ มันจะไม่หยุดแค่หอมแก้มฉันสาบานได้"

!!!! จุ๊บ ......เสียงปากบางจุมพิตแบบผิวเผินไปยังแก้มสาก หล่อนต้องเขย่งปลายเท้าขึ้นไปจุ๊บแก้มเขาจนสุดปลายเท้า

"อะไรของเธอ ฉันไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย เอาใหม่ๆ " ชายหนุ่มตะกองกอดเอวบางของหล่อนไว้แบบหลวมๆ สายตาคมมองลงมายังหล่อนอย่างมีเลศนัย

"เอ่อๆ ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยบัวก่อนสิคะ บัวทำไม่ถนัด" ใบหน้าสวยเอ่อแดงไปจนถึงใบหู หล่อนเขินเขาไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว

"อะๆ ปล่อยก็ได้ " ชายหนุ่มเอ่ยพรางผายมือออก ทำให้บัวบูชายืนเขย่งเต็มความสูง

"!!!! อึบ จุ๊บ อุ้ย อื้อออ " ยังไม่ทันที่หล่อนจะลงมายืนเต็มความสูงร่างหล่อนก็ถูกรวบแล้วดึงเข้าหาร่างหนาของฟาซีสต์ เข้าอย่างจัง ดวงตากลมโตมองเขาอย่างตกใจ เพราะร่างหล่อนตอนนี้เบียดเสียดอยู่กับอกแกร่งนั้น แขนเรียวของหล่อนใช้ยันอกแกร่งเอาไว้มั่น

"เอ่อ ปล่อยบัวได้แล้วคะ"

"ปล่อยเดี๋ยวเธอก็ล้มนะซิ " เขาก้มลงไปพูดจนเกือบชิดริมฝีปากอวบอิ่มนั้น หญิงสาวหลุบตามองต่ำ หัวใจของแม่บัวน้อยเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก หล่อนรู้สึกว่าหล่อนกับเขาเป็นเหมือนคู่รักกันเลย

" ไม่ล้มหรอกคะ เชื่อบัวสิ หล่อนเอ่ยพรางเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาสองคู่สบเข้าหากันโดยอัตโนมัติ บัวบูชารู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างในดวงตาคู่นั้น

" อ๊ะ งั้นผมปล่อยก็ได้"

" วะ ว้ายยยยย....... " หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อร่างหล่อนถลาจนเกือบล้ม ถ้าร่างสูงไม่รับแล้วช้อนร่างหล่อนขึ้นมานั้น

"อุ้ยคุณ จะพาบัวไปไหนคะ " หญิงสาวร้องถามขึ้นมาทันทีที่เขาอุ้มหล่อนแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำนั้น

"ก็จะพาไปอาบน้ำนะซิ เดินมาทั้งวันเหม็นเหงื่อจะตาย" เมื่อได้ยินคำนั้น ดวงตาหญิงสาวก็ยิ่งถลึงโตขึ้น

"บัวเดินได้คะ บัวอาบเอง" ขาเรียววีไปมาพร้อมกับเอ่ยบอกชายหนุ่มอย่างรีบร้อน

"ก็ไม่อยากให้เดินไง เดี๋ยวฉันพาไปอาบเอง เขาก้มลงไปกระซิบข้างใบหูขาวของหญิงสาวตอนนี้ใบหน้าสวยของหล่อนมันร้อนไปหมดจนมันรามไปถึงใบหูหล่อนแล้ว หญิงสาวไม่อยากจะคิดเลยการพาหล่อนไปอาบน้ำนั้นหล่อนจะต้องเจอกับอะไรบ้าง

ฟาซีสต์ อมยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ทำไมเขาดูมีความสุขจังเวลาอยู่กับแม่กวางน้อยนี่...>>>>>

​