จิงซิงอี้พูดขึ้นว่า “วันนี้เป็นวันรำลึกอดีตเหรอครับ”
ทุกคนต่างหัวเราะออกมา จากนั้นจิงซิงอี้ก็หันไปถามจิงเซียวด้วยความอยากรู้ เพราะโอกาสที่จิงเซียวจะพูดอะไรมากๆ นั้นหายาก เขาอยากรู้รายละเอียดว่า จิงเซียวเจอเขาได้อย่างไร
“ตอนนั้นคุณตาเจอผมยังไงครับ ผมขอแบบละเอียดนะ คุณตาไม่ยอมพูดให้ชัดเจนซะที”
จิงเซียวหยุดคัดสมุนไพร เขานิ่งคิด ก่อนจะเล่าด้วยแววตาอ่อนโยนว่า
“ตอนที่เจอเจ้าน่ะหรือ ตอนนั้นเจ้าอายุประมาณ 2-3 ขวบได้”
จากนั้น จิงเซียวก็เริ่มเล่าถึงตอนที่เขาพบจิงซิงอี้ ตอนนั้น จิงเซียวอายุเข้าวัยกลางคนแล้ว เขาเริ่มมีความมั่นคงทางหน้าที่การงาน และมีชื่อเสียงจากการรักษา โดยเฉพาะในกลุ่มผู้มีเงินและอำนาจระดับประเทศ
เขาไม่ได้ทำงานที่โรงพยาบาลใดอีกต่อไป แต่ถ้าใครต้องการรักษาจะต้องติดต่อมา เขาอาจจะไปรักษาที่บ้านของคนไข้ ที่โรงพยาบาล และอาจจะให้มาพบเพื่อที่บ้านของเขาเพื่อรักษาบ้าง แต่ก็มีโอกาสน้อยมาก
