ตอน 6
804 Words
ตินรักปู่ของเขามาก เพราะปู่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็ก คุณปู่ขออะไรเขามักจะทำตาม แต่เรื่องนี้ฉันปฏิเสธเขามาตลอด เขาเป็นผู้ชายอาจจะไม่คิดอะไร แต่ฉันที่เป็นผู้หญิง เรื่องแบบนี้ฉันคิดมากเสมอ
“ทำให้สำเร็จนะ”
การกลับบ้านในครั้งนี้ค่อนข้างตื่นเต้นกว่าทุกครั้ง ฉันถอดหายใจหนัก ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าบ้านไป พอเข้ามาฉันก็ค่อยๆ เดิน และก็เห็นเขาที่นั่งอยู่ที่โซฟาและกำลังนั่งอ่านบทละครในมือ ผู้ชายร่างสูงในชุดเสื้อแขนยาวสีขาว แผ่นหลังกว้างที่ฉันเห็น ฉันลุกลี้ลุกล้น ไม่รู้จะเดินไปทักทายเขายังไง และจะเริ่มพูดยังไง ฉันค่อยๆ ย่างกายหบาบของตัวเองไปนั่งลงข้างๆ เขา
เอือก!
ฉันกลืนน้ำลาย แต่ก็ยังไม่กล้าที่จะเอ่ยปาก จนเขาเป็นฝ่ายถามฉันขึ้นมาเอง
“เป็นอะไร” เสียงทุ้มถามฉัน
“เอ่อ...ติน” เขาเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย แล้วเขาเอียงหน้ารอคำพูดฉัน
“ถ้าเธอไม่มีอะไรจะพูด ฉันไปนอนแล้วนะ” เขานี่ช่างเฉยชากับฉันเสมอ เป็นผู้ชายที่เดาใจยากจริงๆ ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจพูดมันออกไป
“นอนด้วยกันไหม”
ห้องนอนหรูหราที่ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีเทาดำ ห้องกว้างขวางที่ปกติฉันมักจะเข้ามาแค่ทำความสะอาด ไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสเตียงนุ่มๆ แบบนี้สักที เตียงขนาดใหญ่ที่พอเนื้อที่สำหรับคนสองคน ตอนนี้มันไม่เหลือที่ให้ใครอีกแล้วเพราะฉัน...เป็นคนเติมเนื้อที่อีกฝั่ง ฉันได้แต่เงยหน้ามองผนังฝาและดวงไฟที่ตินเป็นคนเลือกเองกับมือ เขาที่ช่างเลือกสิ่งของได้ลงตัวกับห้องนี้จริงๆ เนื้อที่อีกฝั่งขยับเล็กน้อย จนฉันต้องกลืนน้ำลาย
ให้ตายเถอะ! ตื่นเต้นกว่าตอนเป็นประจำเดือนครั้งแรกอีกกกก
“ถ้ามันฝืนขนาดนั้น เธอไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้นะ” เสียงทุ้มที่ดังข้างหู พอเขาพูดแบบนั้นก็เลยที่จะรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีตอบกลับ
“ฉันไม่ฝืนสักหน่อย”
“ตัวแข็ง มองแต่เพดาน ไม่เรียกว่าฝืนเหรอ”
Tin Talk
ผู้หญิงตัวเล็กที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาผม เธอนอนลงที่ข้างเตียงของอีกฝั่ง ผมรู้ดีว่าเธอฝืน เพราะเป็นการนอนที่ผิดธรรมชาติไปหน่อย เธอเอาแต่มองเพดาน ตัวแข็ง จนแทบไม่มองอย่างอื่นหรือขยับลูกตาไม่ไหน เหตุผลที่ทำให้เธอมาอยู่ในห้องนี้ก็คงเป็นเพราะ1 ชั่วโมงก่อน...
“นอนด้วยกันไหม” ผมหรี่ตามองเธอเล็กน้อย ใบหน้าที่พูดออกมาอย่างจริงจัง ทำเอาผมแปลกใจอยู่เหมือนกัน
“ก็...ปู่นายต้องการหลานไม่ใช่หรือไง เรื่องนี้ฉันช่วยได้นะ” คำพูดที่พูดออกมาอย่างประหม่า ละไม่กล้าจะพูดออกมาเท่าไร ทำเอาผมอดสงสัยไม่ได้ ว่าเธออาจต้องการสิ่งอื่นร่วมด้วย ผมขอเธอเรื่องนี้มานาน ว่าตลอดเวลาสองปีที่เราแต่งงานกัน มีสองเรื่องที่ผมต้องการ นั้นคือจดทะเบียนสมรส กับ มีลูกให้ผม ข้อแรกเธอทำให้ผมตั้งแต่ครั้งแรกที่แต่งงาน ข้อสอง เธอปฏิเสธ ผมแค่ต้องการให้ความหวังละความฝันของปู่สำเร็จ เรื่องอื่นผมก็ไม่สนอะไร ถึงเราจะอยู่ด้วยกันแบบไม่ได้รักกัน ผมแค่ต้องการแม่พันธุ์ที่ดี มาอุ้มลูกของผมก็แค่นั้น ที่เหลือผมจัดการเอง
“คุณ...ต้องการอะไร” ผมถามเธอทันที เพราะเรื่องแบบนี้เธอต้องมีอะไรที่ต้องการแน่ๆ
“มาเป็นพรีเซนเตอร์ให้บริษัทฉัน ได้โปรด~” สีหน้าแบบและแววตาอ้อนวอนผมสุดชีวิต ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญเธอไม่เอาตัวเข้าแลกแน่ๆ
“เรื่องนี้ ทำให้คุณยอมนอนกับผมเลยเหรอ”
“ก็ต่างคนต่างได้ผลประโยชน์ไง” ผมเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆ และยื่นหน้าไปมองหน้าเธออีกครั้ง ระยะห่างเพียงคืบที่ทำให้ผมมองใบหน้าเธอได้อย่างชัดเจน เธอไม่ได้หลบหน้าหนี แต่ก็รู้ว่าเธอตกใจ
“ย้ายของออกจากห้องนั้นให้หมด หลังจากนี้...ห้องนั้นจะเป็นเพียงห้องเก็บของของแฟนคลับเท่านั้น”
“นายตกลงใช่ไหม”
“ถ้าคุณพร้อม ผมก็ตกลง”
นั้นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เธอมานอนในห้องนี้ ตัวแข็งขนาดนี้เรียกว่าพร้อมที่จะนอนด้วยกันจริงๆ หรือว่าบังคับตัวเองกันแน่ ส่วนผมก็ชอบแกล้งเธอด้วยสิ
“แบบนี้เขาไม่เรียกนอนด้วยกันหรอกนะ เขาเรียกว่าต่างคนต่างนอน”
“อ่อ...ขอเวลาหน่อย”
- Writer
