Donker Vlamme - Bloedgebonde Reeks Boek 6

Hoofstuk 1-2

Alicia se humor vlieg by die venster uit toe Damon se hande teen die kante van haar hemp opgly en dit oor haar kop trek. Sy hyg toe sy hande na haar borste terugkom, en die material oor haar reeds harde tepels vryf, en buig haar rug om die kontak te vermeerder.

Sy wil sy hande direk op haar vel voel, en reik om die voorste sluiting op haar bra los te maak. Damon gryp haar polse en draai dit om sy nek.

"Moenie jou hande verwyder nie," beveel hy in 'n harde fluistering.

Alicia kerm weer toe die hitte van sy hande na haar borste terugkeer voordat dit stadig oor haar maag afbeweeg. Sy kreun hard toe hy een van haar bene met een hand lig terwyl die ander liggies teen die plooi van haar denimbroek vryf. Hy raak skaars aan haar, maar die fluistering van sensasie is genoeg om haar amper dadelik te laat kom. Haar heupe wriemel met die beweging van sy hand en smeek hom fisies vir meer.

Damon los skielik haar been en maak haar bra los, verwyder dit vinnig en gooi dit oor sy skouer. Alicia se hande sluit by syne aan om haar denimbroek uit te trek en iewers op die vloer te vergeet. Dit neem nie lank voordat daar niks is wat hulle skei nie en Alicia verlustig haar in die gevoel van sy vel teen hare.

Sy skrik toe die balkondeure skielik oopgaan en sy daardeur die koel naglug ingedryf word. "Damon, wat doen jy?" vra sy.

“Jy wou buitentoe gaan, nie waar nie?” vra hy sag, lig haar dan op, en sit haar op die dik reling neer.

Alicia gryp Damon se pols vas toe sy voel hoe die briesie in 'n tergende streling oor haar tepels waai. "Wat as iemand ons sien?" vra sy en kyk rond na die geboue en voel baie blootgestel.

"Dan het hulle 'n baie duur verkyker en verdien om te kyk," sê Damon met 'n glimlag en laat sy blik laer langs haar lyf af beweeg. Hy draai sy hand sodat hy haar pols kan vasgryp, en gryp die ander een sodat sy nie bang is om te val nie. "Kom ons gee hulle 'n helse vertoning."

Terwyl hy vorentoe leun, suig Damon haar tepel in sy mond in en druk haar agteroor. Hy is vinnig beloon toe sy haar bene om sy middel vou in 'n poging om nie te val nie. Terwyl haar rasionele verstand weet dat hy haar nooit sal laat val nie, is dit natuurlik om dit te vrees.

Damon soen stadig oor haar lyf en stop om aandag te gee aan sy gunstelingplekke voordat hy laer gaan. Hy werk sy skouers tussen haar bene in en staar hittig na die geskenk wat aan hom gegee is. Toe hy sy lippe teen haar klam hitte druk, is hy beloon met 'n neurie-kreun van plesier.

Alicia gooi haar kop agteroor en roep met die eerste tongslag uit. Sy buig terug, en gee nie om of sy oor die stadstrate ver onder haar hang nie en maak haar bobene verder oop om Damon meer toegang te gee. Sy goedkeurende gegrom is meer as genoeg om haar amper oor die rand te stuur.

’n Sterk rukwind waai oor hulle wat haar hare amper om haar kop laat sweef en haar kopvel stimuleer. Dit is skrikwekkend, opwindend, en die gedagte om deur iemand gesien te word, het 'n ander lig begin aanneem ... en maak haar meer opgewonde as enigiets wat sy al ooit ervaar het.

*****

Angelica en Zachary stap by die kasteel in, heeltemal uitgeput. Ren het gesê hulle moet huis toe gaan en rus. POS gaan die werk oorneem om die ontsnapte demone in skofte uit te roei sodat niemand te veel belas word nie. Nie een van hulle wou weggaan nie, maar het geweet Ren is reg ... dis nie die tipe werk om by aan die slaap te raak nie. Jy sal nie in die pad gesteek word nie … net doodgemaak word.

"Uit en tuis en by die huis," gaap Angelica.

Die POS-lede wat saam met hulle teruggekom het, stem met Angelica saam en deel op na verskillende areas van die kasteel om óf te rus óf 'n bietjie kos te kry. Angelica kies om terug na die laboratorium te gaan om te sien of Jason oukei is, aangesien hulle hom bewusteloos daar gelos het. Sy glimlag toe sy sien iemand het hom na die rusbank teen die muur geskuif.

"Hy gaan waarskynlik 'n rukkie slaap," sê Zachary agter haar.

Sy trek haar vingers deur Jason se sagte blonde hare soos 'n mens aan 'n kind sal doen. Om mense soos hy te red, is hoekom sy in die eerste plek teen demone begin veg het. Sy wens net hy kon onskuldig gebly het in plaas daarvan om uit te vind die monsters onder sy bed is werklik. Sy het al as kind geweet hulle is eg. Na haar mening…. is dit niks lekker om te weet nie.

Haar lippe krul in 'n dankbare glimlag oor die uitwissing van die demoon wat Jason vir die dood gemerk het. Sy moet erken Syn gaan handig te pas kom … dis net jammer hy is ook ‘n psigopaat.

“Gaan slaap,” sê Zachary sag. “Ons het baie werk voor ons en het almal op hul beste nodig.”

Angelica knik en glip na haar slaapkamer verder af in die gang. Toe sy na die groot bed kyk en na haarself afkyk, besluit sy 'n stort is nodig om die demoonstank van haar lyf af te kry.

Sy beweeg na haar persoonlike badkamer, maak die warm water oop en trek uit voordat sy na die spieël draai om vir wonde te soek. Om niks te vind ná al die bakleiery wat sy die afgelope paar uur by betrokke was nie, is 'n bietjie verbasend. Weereens tart die beeld van die man wat haar die hele nag gevolg het ... Syn.

Elke keer as een van die demone 'n hou sou inkry ... was hy daar om in te meng. Wat haar die meeste ontstel, is dat die kere wat sy hom nie gesien het nie ... sy na hom gesoek het.

Sy draai om en loop onder die warm water in. Sy probeer om haar gedagtes skoon te maak van die man wat besluit het om haar skild teen die demone te word. Sy het lank gelede geleer om net op haarself staat te maak sodat sy nie teleurgesteld sal wees nie. Sy gaan nie nou daardie teorie verander nie.

Sy skrop haar lyf totdat haar vel pienk word en begin dan met haar hare. Angelica kan die kreun nie bedwing, toe haar naels saggies teen haar kopvel krap, en maak haar oë in saligheid toe. As sy opgelet het, sou sy die skaduwee van die donker figuur net aan die ander kant van die stortdeure sien staan.

Syn staan doodstil in die stomende badkamer en kyk hoe Angelica iets so eenvoudig doen en plesier daaruit put. Dit herinner hom aan die kere wat hy haar hare vir haar gewas het en sy sy aanraking verwelkom het.

Hy plaas een hand teen die glas wat hulle skei terwyl hy die behoefte voel rys om aan haar te raak. Vir 'n songod het die konsep van tyd nie dieselfde betekenis as vir mense nie; daarom is hulle 'n geduldige ras ... maar selfs die gode het hul swakhede. Syne was binne bereik en baie naak.

Angelica voel skielike hitte tussen haar dye opvlam en maak haar oë toe, mal oor die bekende dog rare sensasie. Sy vryf nog seep op haar hande, laat dit oor haar borste gly, en voel hoe hulle onder haar aanraking opswel.

Haar vingers raak haar tepels een op 'n slag, haar lippe skei en haar asem word al hoe vinniger.

Syn kyk hoe een van haar hande van haar bors afsak en tussen haar dye gly in 'n poging om die hitte wat hy in haar geskep het te verlig. Sy blik beweeg stadig tot waar sy haar onderlip byt om haarself te keer skree, en asem skerp in. Syn beweeg sy hand strelend teen die glas en glimlag stout toe die hand tussen haar bene sy bewegings naboots.

Angelica leun terug teen die stortglas toe haar vingers haar gunsteling plesierplek vind en dit in sirkelbewegings opwerk. Dis nie die eerste keer dat sy dit doen nie, al was dit lank terug, maar dis waarskynlik die beste wat sy nog ooit gevoel het.

Sy dink weer daaraan om eendag iemand te kry om dit mee te doen en Syn se beeld flits deur haar geestesoog. Die visioen van sy donker oë en lang donker hare maak die band in haar maag los en sy maak haar mond in ‘n stille gil oop toe sy haar piek bereik. Dit kos al haar wilskrag om op haar voete te bly toe sy voel hoe die hitte oor haar vingers gly en haar lyf ruk met die naskokke.

Na 'n paar minute skakel Angelica die water af en verdwyn Syn die oomblik toe sy die stortdeur oopmaak. Sy gryp die handdoek, draai haarself daarin toe en vang haar weerkaatsing in die spieël. Dis egter nie haar liggaam wat haar aandag trek nie ... dis die handafdruk op die stortdeur agter haar.

Sy draai om, frons en lig haar hand op om dit oor die afdruk op die deur te plaas. Haar frons verdiep toe sy sien hoeveel groter dit is in vergelyking met hare. Hierdie plek is beskerm teen die bose ... of so het Storm hulle verseker. Sal haar afloerder dan aan die kant van die goeie wees?

Sy tree terug van die stort af en besluit om haar later daaroor te bekommer. Al voel sy baie beter, sal net slaap haar batterye heeltemal herlaai.

Nadat sy haar hare afdroog en borsel, gaan sy terug na die slaapkamer en haal haar swart oorgroot naghemp uit die laaikas, terwyl sy glimlag vir die naam van haar gunsteling-rockgroep aan die voorkant. Om na daardie rockkonsert te gaan was een van die enigste normale dinge wat sy as tiener gedoen het en sy het die herinnering gekoester.

Sy trek dit aan en stap glimlaggend na die bed toe. Sy trek die kombers terug en skakel die lamp af. Sy voel vir haar I-pod en draai die volume op laag, en laat die liedjie Evil Angel die stilte vul. Sy kruip diep in die sagte matras, maak haar oë toe en laat dit haar aan die slaap sus.

Syn stap uit die skaduwees van die kamer en nader die bed terwyl hy na die liedjie luister. Sy het geweet hy is daar en het hom genoeg vertrou om niks daaraan te doen nie. Dis nog 'n teken dat haar ware siel besig is om te ontwaak.

Hy het haar stelling van 'uit en tuis en by die huis' gehoor... wat Damon se gedagtes amper presies weergalm. Damon het 'n huis vir sy nuwe maat Alicia nodig, en Angelica sou dieselfde nodig hê wanneer hy haar uiteindelik terugeis. Kane en Tabatha ... weer dieselfde penarie ... die vroue moes bo alle ander beskerm en gekoester word.

‘Damon,’ roep Syn geestelik toe hy van die bed af wegdraai en die venster nader. 'Dit is tyd om 'n nuwe familietuiste te vind ... ons s'n begin groei.' Hy voel Damon se denke aan en hoe hy tot ‘n besluit kom.

"Ek het die perfekte plek in gedagte," antwoord Damon terwyl hy teen Alicia lepel-lê. 'Ek sal môre daarna kyk.'

Syn se liggaam lyk of dit oplos in die sagte briesie wat deur die venster inwaai, net om weer op die dak te verskyn. Hy loop al langs die versperring wat die binnehof van die kasteel omhein, en stop af en toe om op te kyk na die lug of af na die see anderkant die eiendom.

Syn voel 'n ou en bekende teenwoordigheid agter hom, en draai sy kop om oor sy skouer te kyk.