หัวขโมย

1630 Words

อาลัลนอนมองใบหน้าสวยที่ยังคงหลับปุ๋ย เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงนสอนนิ่งอยู่อย่างนั้น สมองของเขานึกถึงกิจกรรมเมื่อคืน มันคงเป็นสาเหตุที่ทำให้อีกฝ่ายนอนหลับเป็นตายขนาดนี้ รอยยิ้มหยันปรากฏขึ้นเมื่อนึกสิ่งที่เขาตัดสินใจทำลงไปนั้น ครั้งแรกที่เขาไม่ได้ใส่เครื่องป้องกัน และมันก็ทำให้เขาเริ่มติดใจเสียด้วย ปลายนิ้วแกร่งแกล้งลูบไล้ตรงต้นแขนเปลือยไปมาเบาๆ สายตาหวานเยิ้มจนเห็นได้ชัด จุ๊บ ! เสียงริมฝีปากจรดลงผิวเนียนนุ่มนั้น “อื้อ...” เสียงหวานครางเบาๆในลำคอ ร่างน้อยเปลี่ยนเป็นขยับกายเข้ามาซุกหาความอบอุ่น ก่อนจะมุดศีรษะทุยเข้าใต้วงแขนแกร่งของเขานั้น ทั้งๆที่ขนตางอนยังปิดสนิท “ขี้เซาจัง” ชายหนุ่มอุทาน พลางก้มลงไปเกลี่ยปลายจมูกกับพวงแก้มใสนั้น “อื้อ อย่าซิแพร” หญิงสาวเผลอเปล่งเสียงแรกชื่อใครบางคนออกมานั้น คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย สายตาเอาเรื่องจ้องมองเจ้าหล่อนนิ่ง ก่อนจะเอียงหน้าล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD