อาลัลนั่งทำงาน นั่งทำงาน ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด หัวใจเป็นที่สุด สายตาของเขา มองร่างน้อยตรงหน้า ที่ยิ้มร่ากับน้องชาย มันดูขัดหูขัดตาเป็นที่สุดนั้น
“นายครับ มิสเตอร์ดำมาเข้าพบ” เสียงของลูกน้องเขา ทำให้ใช้หนุ่มต้องปรับอารมณ์ แล้วหันไปมอง สายตายังคง จ้องเขม็ง สลับ พบกันกับ ภาพตรงหน้า
“มิสเตอดัมจะมาทำไม หรือจะเอาตังค์มาใช้นี้เหรอ” ชายหนุ่มเอ่ย ด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด
“อาจจะมาหาลูกสาวเขาก็ได้ครับ”
“ลูกสาวเหรอ!” เมื่อนึกขึ้นได้ อาลัลก็ยกยิ้มมุมปาก เด็กสาวที่มา เขายังไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรเลยนี่นา งานนี้ ต้องขอใช้บ้าง เขาอยากรู้เหมือนกัน รั้วพิมพ์มี จะรู้สึกเช่นไร ยาม เห็นหญิงอื่น เข้าใกล้เขาแบบนี้
“งั้นก็ไปเรียกนารีสมา แล้วพาไปพบฉันที่ห้องโถง”
“ได้ครับนาย”
“อืม...” พูดเสร็จก็ผุดลุกขึ้นไปจากที่นั่ง แต่สายตายังคงจ้เองมองน้องชายของเขา ที่ตอนนี้เกี้ยวพาราศรีผู้หญิงของเขานั้น
“สวัสดีครับนาย”
“
