อาลัลยกยิ้มมุมปากเมื่อรับรู้ได้ถึงความหวานที่ไม่คาดคิด ลิ้นร้อนจัดการตวัดปาดเลียไปตามซอกลืบของกลีบดอกไม้งามนั้น มือข้างหนึ่งดันขาสวยบให้ออกห่าง ส่วนอีกข้างก็ใช้มันจับข้อมือน้อยที่พยายามดันใบหน้าคมของเขานั้น ไม่รู้ว่าน้ำขิงหล่อนจะหวานได้ขนาดนี้ หรือว่าตอนนี้มันเป็นอย่างนั้น ตั้งแต่เขาเลิกกับคริส เขาก็ไม่ได้ลิ้มลองของผู้หญิงคนไหน ส่วนใหญ่จะเป็นสาวเจ้าที่พริ้มจะบำเรอให้เขามีความสุขและให้เขาติดใจ ยอมพาไปไหนมาไหนด้วยก็ถือว่าเหนือทุกคนแล้ว
“อืม ” เสียงครางดังมาจากลำคอหนาอย่างพอใจ
“อ๊ะ อื้อ ยะ อย่า อื้อ อ่าส์” พริ้มพราวพยายนามร้องทวง ร่างน้อยส่ายไปมาเพื่อปฎิเสธเขา ขณะที่หัวใจกลับเต้นแรงเหมือนมันจะกระเด็นออกมานอกเสื้อนั้น มือน้อยตอนนี้ขยับแทบไม่ได้ เพราะถูกมือหนาขนาดใหญ่นั้นรวบเอาไว้อยู่ตรงท้องน้อย ใบหน้าสวยก็แหงนเงยเหงเก เสียงร้องห้ามเริ่มดังเบาลง ๆ
“อื้อ หวาน หวานดีจัง” ชายหนุ่มเปรยออกมาเสีย
