บำเรอสวาททาสรักมาเฟีย

ต้นสายปลายเหตุ

พริ้มพราว เอี่ยมอัด หญิงสาวอายุ ผู้หนีจากการต้องไปอยู่บ้านเจ้านี้เพื่อดูแลและมอบความสุขให้กับบุตรสาวของเจ้าหนี้ เธอออกมาโดยทิ้งภาระทุกอย่างไว้ให้กับน้องสาวฝาแฝด ซึ่งในใจยังรู้สึกผิด แต่เป็นใครก็ต้องทำตามความรู้สึกของตัวเอง เธอไม่ได้ชอบผู้หญิง เธอชอบผู้ชาย เธอจึงเลือกที่จะหนีทุกอย่างออกมา เธอหนีไปต่างจังหวัด ที่มีชายแดนติดกับเพื่อนบ้านเพื่อมาหาเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันนั้น เพื่อนของเธอทำงานอยู่ที่คาสิโนของอีกฝั่ง แต่เธอไม่รู้รายละเอียดของงานเท่าไหร่นัก เพื่อนของเธอฝากให้เธอทำงานเป็นพนักงานในนั้น ซึ่งเฮรับหน้าที่เป็นพนักงานบริการลูกค้า ไม่ว่าจะส่งอาหารตามห้อง VVIP หรือเธอกระเป๋า รวมถึงการเป็นเพื่อนนั่งดื่มหรือว่านั่งเล่นการพนันนั้นๆ

และวันหนึ่งเธอรับหน้าที่เสิร์ฟเครื่องดื่มให้กับพวกนักพนันพวกนั้น หากมีโต๊ะไหนเรียกให้ไปบริการเป็นพิเศษ เธอก็จะได้ทริปเพิ่มเธอจำได้ว่ามีเสี่ยคนหนึ่งให้เธอไปคอยรินเหล้าให้ที่โต๊ะ แล้วในระหว่างนั้นผู้จัดการก็สั่งให้เธอเอาเครื่องดื่มเสิร์ฟให้ที่ห้องใดห้องหนึ่ง พอถึงหน้าห้องก็มีผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งเปิดประตูมารับ หลังจากนั้นมองของเธอก็ดับวูบ นั่นเป็นที่มาของสิ่งที่เธอจะได้พบเจอเรื่องราวต่างๆในวันนี้

“นี่!คุณ!” เธออุทานเป็นภาษาอังกฤษ หัวเธอเต้นระทึก ใบหน้าสวยซีดเผือด รอยยิ้มหยักปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่มตรงหน้าเธอนั้น บ้าจริง นี่เล่นตลกอะไรกับชีวิตฉันเนี่ย หญิงสาวคิดในใจ

“จำผมได้ด้วยเหรอ หืม” เสียงเข้มเอ่ย พร้อมสายตากร้าวที่ดูน่ากลัว พริ้มพราวกลืนน้ำลายลงคอ พลางกวาดสายตามองไปรอบๆเที่ยวบินนี้อีกครั้ง ห้องโดยสารที่รู้สึกเหมือนกับว่าจะมีผู้โดยสารเป็นฝรั่งคนนี้คนเดียวเท่านั้น เธอนึกเอะใจ อย่าบอกนะว่าเที่ยวบินนี้คือมีเขากับเธอแค่สองคน เที่ยวบินส่วนตัวงั้นเหรอ เป็นไปไม่ได้มั๊ง

“เอ่อๆ ฉันน่าจะขึ้นเครื่องผิด” คนตัวเล็กตั้งสติ หมายจะวิ่งหนี แต่ทว่าจู่ๆก็มีมือหนาเหมือนกับปอกเหล็กคว้าแขนเรียวของเธอเอาไว้

หมับ!

“จะไปไหน เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก หึ”

“อ๊ะ !อ๊าย นี่ปล่อยฉันนะ อื้อ ไอ้ฝรั่งบ้า อื้อ ” พริ้มพราวดิ้นรนอยู่บนตักของร่างหนา มือน้อยๆก็ทุบตีหน้าอกของเขาพัลวัน อาลัลหลุบตามองใบหน้าหวานแล้วยกยิ้มมุมปาก ไม่มีใครหนีเงื้อมมือเขาพ้น นอกเสียจากว่าเขาวางมือไปเอง ยิ่งเป็นผู้หญิงไทยคนนี้ด้วยแล้ว เขาไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่ มีอย่างที่ไหน ทำเขาติดใจไม่พอ ยังแหย่จมูกเสือร้ายอย่างอาลัลนั้นเขาคงต้องจัดการสั่งสอนให้หลาบจำ

“หึ !หากอยากถูกเอาต่อหน้าพนักงานพวกนี้ก็ดิ้นเข้าไปสิ ดิ้นเลย” เสียงเข้มกระซิบข้างหู ทุกอย่างเป้ฯภาษาอังกฤษ พริ้มพราวเบิกตากว้างอย่างตกใจ ร่างกายของเธอเหมือนกับเครื่องจักรที่ถูกปิดสวิตซ์ มันหยุดทันทีทันใดนั้นเอง คนตัวเล็กกวาดสายตาไปรอบๆแล้วกลืนน้ำลาย สมองของเธอนึกถึงภาพในคืนนั้นเธอจำมันได้ไม่เคยลืม

******

คืนนั้นผู้จัดการก็สั่งให้เธอเอาเครื่องดื่มเสิร์ฟให้ที่ห้องใดห้องหนึ่ง พอถึงหน้าห้องก็มีผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งเปิดประตูมารับ สายตาของเขามองเธอพร้อมเหยียดยิ้ม

“จะรับตรงนี้หรือว่าจะให้ดิฉันเอาเข้าไปในห้องคะ” พริ้มพราวถามฝรั่งร่างสูง เธอไม่กล้าสบตาคมของชายหนุ่มตรงหน้ามากนัก ดูเหมือนสายตาดุจพญาเหยี่ยวนั้นมันน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก

“เข้าไป!” เสียงเรียบเอ่ย พริ้มพราวเดินยกของนั้นไปวาง ก่อนจะหมุนตัวกลับหลังหันเพื่อออกจากห้องนี้ไปนั้น

“อ๊ะ อุ๊ย! คุณจะทำอะไร” พริ้มพราวมองด้วยสายตาตำหนิ ฝรั่งบ้าคนนี้มันคิดจะทำอะไรของมัน มายืนขวางเธอทำไมกัน อาลัลมองหญิงสาวชาวเอเชียตรงหน้าอย่างสำรวจ ทรวดทรงองค์เอวนี่ได้ใจชะมัด ชายกนุ่มมองเลยไปยังบัตรบางอย่างที่วางไว้ถึงถาดอาหารก็ยกยิ้มมุมปาก

“ไปอาบน้ำ สิ ฉันไม่อยากรอนาน” เขาสั่งเสียงเข้ม พริ้มพราวขมวดคิ้ว เธอเข้าใจมันทุกคำแม้จะเป็นภาษอังกฤษนั้น

“เอ่อๆ คงเข้าใจอะไรผิดแล้วค่ะ ฉันขอตัวนะคะ” หญิงสาวถึงบางอ้อ เธอรู้แล้วว่าฝรั่งนี่คงเข้าใจผิดเป็นแน่ คงคิดว่าเธอเป็นสาวพวกนั้นล่ะซิ

“หึ เข้าใจผิดอะไรคนสวย อย่าเล่นตัวเพื่อโก่งราคาไปเลย ที่จ่ายไปมันก็มากโขแล้ว” อาลัลยกยิ้มมุมปาก สายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า ผู้หญิงคนนี้ไม่เลวเลยทีเดียว ถึงจะตัวเล็กไปนิด แต่น่าจะรับไหว ร่างสูงยิ้มในใจ พริ้มพราวกำมือแน่นทำไมพวกฝรั่งถึงชอบดูถูกคนไทยนัก แบบนี้ต้องตบสั่งสอน หญิงสาวกำมือแน่น ก่อนจะฟาดมันอย่างแรงตามความคิดของตัวเธอเอง เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอทำไปนั้นมันกำลังพลิกชะตาชีวิตตัวเธอเอง

เพี๊ยะ! ไอ้บ้า ฉันไม่ได้ขายตัวโว้ย”

“นี่เธอ! กล้าตบหน้าฉันเหรอ” อาลัลกุมแก้มข้างซ้าย ดวงตาคมแข็งกร้าวด้วยความโกรธ ไม่มีใครกล้ามาแตะต้องเขา แม้แต่ขี้เล็บด้วยซ้ำผู้หญิงคนนี้เป็นใครอยากตายใช่ไหม ชายหนุ่มจับต้นแขนของหญิงสาวตรงหน้า แพรพรรรณีพยายามสะบัด

“อ๊ะ!อื้อ ฟักยู ฟักยู ปล่อยกูสิวะ อุ๊บ อุ๊บ อื้อ อือ อือ ” พริ้มพราวพยายามตะโกนต่อว่าชายหนุ่มแปลกหน้า แต่ทว่าปากบางก็ถูกปากหยักกดจูบอย่างหนักหน่วง หญิงสาวพยายามเม้มปากเอาไว้เพื่อให้ให้ลิ้นสากนั้นเปิดมันได้ แต่ไม่ความรู้สึกบางอย่างมันเกิดขึ้นกับร่างกายของเธอนี้ ร่างน้อยกำลังจะดิ้นให้มากกว่านี้ แต่แปลกใจตรงที่เรียวแรงของเธอเริ่มอ่อนลงแล้วนั้น เนื้อตัวเริ่มรู้สึกปั่นป่วน มันร้อนระอุอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองไปมา ดวงตาเริ่มพร่ามัวลงแล้ว

“อื้อ ปล่อยสิ ปล่อยฉัน อ๊ะ อุ๊บ จุ๊บ อื้อ อ่าส์” หญิงสาวสะบัดหน้าหนีเขาได้ เธอพยายามร้องท้วงเขา แต่เสียงร้องเริ่มเบาลงๆ จนอาลัลสังเกตเห็น หญิงสาวยืนบิดส่วนร่างไปมา พร้อมกับการดิ้นรนที่เริ่มไม่มีเบาลงนั้น เมื่อนึกขึ้นได้ก็ยกยิ้มมุมปาก หญิงสาวตรงหน้าต้องถูกวางยามาเป็นแน่ ร่างสูงยิ้มในใจไม่รอช้าที่จะเอื้อมมือโอบกอดร่างนุ่มนั้น พร้อมกับบดจูบอย่างหนักหน่วงเขาไม่ได้ฉวยโอกาส แต่ผู้หญิงตรงหน้านี้มันเป็นสิทธิ์ของเขาอยู่แล้ว เขาจ่ายเงินไปตั้ง 1,000 USD เพื่อแลกกับของดีที่นี่นั้น เขาไม่ยอมขาดทุนแน่ชายหนุ่มคิดพลางบดจูบหญิงสาวอย่างหนักหน่วง มือหนาก็ปัดป่ายไปตามแผ่นหลังขณะปากหยักก็ยกขึ้นด้วยความพอใจ......>>>>>