ปล่อยเนื้อปล่อยตัว

1658 Words
พริ้มพราวเริ่มถูกใจกับริมฝีปากหยักที่บดลงมานั้น ความต้องการบางอย่างมันก่อตัวขึ้นจากหัวใจของเธอนี้ เธอเริ่มโอนอ่อนผ่อนตามไปกับร่างชายแปลกหน้า เลือดในกายมันไหลเวียนจนรับรู้ได้ถึงข้างในร่างกายของเธอนี้ เนื้อตัวเอ่อขึ้นสีแดงระเรื่อ ขณะที่ลมหายใจเริ่มหายใจติดขัดขั้นนั้น ไม่รู้ว่าเธอเริ่มหายใจไม่ออกเพราะปากหยักที่ไม่ยอมให้เธอได้พักได้สูดอากาศเข้าปอดนี้ “อื้อ ...อื้อ ...”เสียงครางจนเกือบจะคำรามดังมาจากลำคอหนา เขารู้สึกขัดใจเมื่ออีกฝ่ายเมือนจะเริ่มออกฤทธิ์เดชอีกครั้ง เจ้าหล่อนพยายามเบี่ยงใบหน้าหนี ขณะที่เขาก็ไล่กดจูบนั้นอย่างรุกเร้า เนื้อนุ่มนิ่มดุจใยไหมทำให้เขารู้สึกพอใจ “อ๊ะ อื้อ” พริ้มพราวอุทานเมื่อปากเป็นอิสระ เธอรีบงับอากาศเข้าเต็มปอด แต่ทว่ามันก็ทำให้คนที่รอฉวยโอกาสนี้อยู่แล้วสจัดการส่งเจ้าลิ้นหนาเข้าไปควานหาควานหวานจากอุ้งปากบางของหญิงสาวนี้ อาลัลยกยิ้มมุมมากเมื่อลิ้นเล็กนั้นยอมให้เขาได้ตวัดปลายลิ้นสากทำความรู้จักแล้ว ด้วยประสบการณ์ที่เขามีในขั้นปรมาจารย์นั้น ไม่นานนักอีกฝ่ายก็จูบตอบเขาอย่างว่าง่าย แม้มันจะดูขัดๆไปบ้างแต่เขาก็พอใจ ชายหนุ่มอาศัยวจังหวะที่อีกฝ่ายเคลิบเคลิ้มปลดชุดสวยที่ปกคลุมร่างกายอยู่นั้นออกจนหมด “อ๊ะ!อุ๊ย....” เมื่อใบหน้าหล่อคมนั้นผละออกจากหล่อน ปากบางจึงเป็นอิสระอีกครั้ง หญิงสาวก้มมองเนื้อตัวของตัวเองที่เปลือยเปล่าต่อหน้าเขา ใบหน้าสวยแดงจัดด้วยความอาย มือน้อยยกขึ้นปิดอกอิ่มและของสงวน แต่มันก็ได้เพียงไม่มาก อาลัยมองมันอย่างสำรวจ ดวงตาคมระยิบระยับจนเห็นได้ชัด ไม่คิดว่าตัวเล็กนอดเดียว อย่างอื่นในร่างกายจะใหญ่ แต่นี้มันเกิดคาดไปมาก ชายหนุ่มขยับกายเข้าไปใกล้แล้วเชยใบหน้าสวยเงยขึ้น สายตาคมสบกับเจ้าหล่อนนิ่ง พริ้มพราวใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าเธอแพ้สายตาคมดุจพญาเหยี่ยวหรือเพราะใบหน้าดุจเทพบุตรนั้น หัวใจดวงน้อยเต้นผิดจังหวะขึ้นมาทันที “เรามาสนุกกันนะคนสวย” เสียงแหบพร่าเอ่ยเกือบชิดริมฝีปากของเธอนี้ มือไม้ก็รั้งเอวเล็กเข้ามากอด ร่างนุ่มนิ่มนั้นมันเต็มไม้เต็มมือไปหมด พริ้มพราวเม้มปากแน่น เธอบอกไม้ถูกเลยว่าทำไมตอนนี้เหมือนร่างกายต้องการเขา จู่ๆกายสาวก็ขยับเข้าไปใกล้พร้อมพยักหน้ารับเขาเบาๆ “อย่ารุนแรงนะคะ” เธอหลุดคำที่น่าอายนั้นออกไปแล้ว มันเป็นคำที่แสดงถึงการอนุญาตอยู่ในนั้น แต่เธอไม่กล้าบอกเขาว่าเธอยังไม่เคย งานนี้ความผิดชอบชั่วดีไม่มีอีกแล้ว อีกอย่างเราเองก็เป็นคนสมัยใหม่ เอาเป็นว่าเปิดประสบการณ์แล้วกันนะพริ้มพราว หญิงสาวคิดพลางเบียดกายเข้าหาเขา อาลัลอมยิ้ม เขามองเนื้อตัวเจ้าหล่อนก่อนจะพยักหน้าแล้วเอ่ยคำหวาน “ได้สิ ฉันจะเบามือที่สุดเลย” ด้วยความที่คิดว่าสาวเอเชียน่าจะกลัวน้องชายชาวตะวันตกของเขา ชสายหนุ่มจึงรับปากไปอย่างนั้น แต่ในใจเขากลับรู้สึกว่าอีกฝ่ายแสดงละครได้อย่างแนบเนียน ตอนแรกปฏิเสธเขา แต่ตอนนี้อ่อนระทวยเหมือนกลับขี้ผึ้งรนไฟนั้น “อ๊ะ อุ๊บ จุ๊บ จ๊วบอ่าส์” พูดเสร็จชายหนุ่มก็กดบดจูบลงกับปากบางแสนหวานนั้นอีกครั้ง พลางเมือไม้ก็เคลื่อนสำรวจไปตามเรือนร่างเปลือยทุกซอกทุกมุมแล้ว มือข้างหนึ่งคลื่อนเข้าหายอดภูเขาทั้งสองข้าง ส่วนด้านล่างนั้นคงต้องใช้ข้างที่ถนัดนี้จัดการทำความคุ้นเคยกันก่อนนั้น ทันทีที่สัมผัสดอกไม้งามคนอีกฝ่าย รอยยิ้มหยันก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้านี้ “อื้อ....จ๊วบ อื้อ อ่าส์” พริ้มพราวครางเบาๆในลำคอเมื่อเนื้อนวลส่วนนั้นสัมผัสกับมือฝากของร่างสูงตรงหน้า หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความรู้สึกตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่น้องสาวของเธอผ่านมือชาย นอกจากมือของเธอเองแล้วนั้น ความหฤหรรษ์ปรากฏขึ้นในหัวใจของเธอนี้ อาลัลจูบหญิงสาวตรงหน้าจนเป็นที่พอใจแล้วก็เคลื่อนใบหน้าเข้าหาซอกคอขาว เขาอยากรู้ว่ามันจะหอมหวานเหมือนกับโพรงปากนุ่มของเจาหล่อนหรือไม่นั้น กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆทำให้เขารู้สึกพอใจ รสนิยมของอีกฝ่ายก็ไม่เลวเหมือนกัน กลิ่นหอมอ่อนๆนั้นมันไม่ฉุนแบบจงใจ แต่มันเป็นการเพิ่มเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามได้เป็นอย่างดี ชายหนุ่มเคลื่อนใบหน้าลงต่ำ ทำเอาพริ้มพราวถึงกับเงยหน้าสูดปากร้องคราวด้วยความสยิว “อ๊ะ ! อุ๊ย อื้อ” ขณะที่กำลังเคลิบเคลิ้ม ร่างสวยก็ถูกช้อนขึ้นให้ลอยจากพื้น แล้วพาไปวางไว้กับเตียงกว้างอย่างเบามือ พริ้มพราวมองตาเขาอย่างเคลิบเคลิ้ม ขณะที่ชายหนุ่มกลับมองหญิงสาวด้วยความปรารถนา เรือนร่างสวยตรงหน้าทำให้เขาชื่นชมในใจ ทุกสัดส่วนมันทำให้เขาต้องกวาดสายตาจับจ้องนั้น “สวย….” อาลัลเปรยออกมาอย่างลืมตัว จากนั้นก็พุ่งเข้าไปค่อมร่างเล็กแล้วจัดการเล้าโลเมเจ้าหล่นไปทั่ว ปลายจมูกดอมดมตั้งแต่หัวจรดเท้า ขณะที่มือไม้ก็เคล้นคลึงไปตามเรือนเนื้อตัวของเจ้าหล่าอนนี้ เมื่อสัมผัสได้ถึงความฉ่ำเยิ้มจากส่วนนั้น เขาไม่รอช้าที่จะควักเจ้ายักษ์โดยไม่ลืมสวมเสื้อเกราะอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจับมันไปทักทายดอกไม้งามของอีกฝ่าย “อ๊ะ! อ๊ะ! ” พริ้มพรายสะดุ้งเมื่อน้องสาวสัมผัสกับสิ่งแปลกปลอมนั้น เธอถึงกับเกรงท้องน้อยจนเห็นได้ชัด อาลัลอมยิ้มก่อนจะใช้เจ้ายักษ์ถูไถอยู่อย่างนั้น เขามองหัวของเจ้ายักษ์ที่มันบวมเป่งอยากสะกดกั้นอารมณ์เอาไว้ไม่บุ่มบ่าม หากไม่รับปากเอาไว้ป่านนี้เข้าทะลวงไปเกือบถึงคอหอยแล้วป่านนี้ “อย่าเกร็งซิ อย่าทำเหมือนไม่เคย ฉันจะเข้าไปแล้วนะ อื้อ” “อ๊ายยยย ซี๊ดดดด เจ็บบบบบ” พริ้มพราวเอาแต่จ้องหน้าเขา เธอลืมไปหมดเลยว่าต้องตั้งหลักกับอะไรนั้น ร่างน้อยก็สะดุ้งเฮือกเมื่อมีของแข็งสอดแทรกเข้ามาในร่างกายของเธอนี้ ใบหน้าสวยเหงเกเป็นที่สุด ขณะที่มือไม้ก็ปัดป้องมันออกไปนั้น อาลัลเงยหน้ามองแล้วรีบรวบข้อมือน้อยเอาไว้ ดวงตามองหญิงสาวอย่างไม่เชื่อสายตา ความรู้สึกผิดก่อขึ้นในก้นบึ้งหัวใจของเขา การรุกเข้ารวดเดียวมันดูจะบุ่มบ่ามไป ใครจะไปรู้ว่าเขาเป็นคนแรกของหญิงสาวแปลกหน้านี้ ชายหนุ่มหยุดการเคลื่อนไหวอยู่สักพัก ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปหาแล้วเอ่ยเสียงนุ่ม “อย่าเกร็งคนสวย ฉันสัญญาจะไม่ใจร้อน โอเค๊” ทุกอย่างพูดเป็นภาษาอังกฤษ พริ้มพราวมองเขาน้ำตาคลอ แต่ใช่ว่าเธอจะถอยกลับ คนตัวเล็กกลับทำตามอย่างว่าง่าย เมื่อเขาโน้มใบหน้ามาจูบเธออีกครั้ง มือน้อยๆกลับเคลื่อนออกไปโอบรอบคอของเขา ความรู้สึกบางอย่างเข้ามาแทนที่ เธอจูบตอบเขาอย่างเนิบนาบ จากนั้นก็ค่อยๆหลับตาพริ้มลงอย่างช้าๆ ตอนนี้เธอรู้สึกดีเป็นที่สุดนั้น หญิงสาวไม่รู้เลยว่าเขาเคลื่อนขยับร่างกายเมื่อไหร่นั้น มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังล่องลอยอยู่บนอากาศ เธอรีบผละปากร้องบอกเขา “เร็วๆหน่อยค่ะ ฉันใกล้แล้ว” ความรู้สึกนี้เธอรู้ดีว่ามันคืออะไร เพราะบางครั้งเหงาๆเธอก็ช่วยเหลือตัวเองบ้าง เธอไม่เคยรู้เลยว่ามันจะรู้สึกดีแบบนี้ หญิงสาวเกาะบ่าเขาแน่นทั้งสองข้าง จากนั้นก็จิกเล็บเกร็งกายอย่างลืมตัว “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยยย” จู่ๆเสียงร้องก็ดังออกมาลั่นห้อง อาลัลยกยิ้มมุมปาก เขาก็ส่งตัวเองให้ถึงฝั่งฝันตามมาติดๆนั้น “อ๊ากกก อ่าส์ อ่าส์” เสียงครางที่ดังออกมาคล้ายคำรามนั้นบ่งบอกถึงฝั่งฝันของชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี เขาฟุ๊บหน้าลงกับร่างนุ่มนิ่มนั้นอยู่สักพัก เมื่อรู้สึกถึงความตื่นตัวขึ้นในเวลาไม่ถึงห้านาที ชายหนุ่มก็อมยิ้มจากนั้นก็จัดการกับหญิงสาวตรงหน้าไปอีกหลายครั้ง หลายอิริยาบถ จนเขาจำไม่ได้ว่าร่างกายของเขาได้พักตอนไหน เกือบรุ่งสางเลยก็ว่าได้นั้น เครื่องป้องกันที่เตรียมมานั้นเกือบต้องใช้กล่องใหม่ ยังดีที่อีกฝ่ายหมดแรงไปก่อนเขาจึงจำใจต้องพัก ชายหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่าเผลอคว้าหญิงสาวมากอดไว้ตอนไหนด้วยซ้ำ แสงแดดยามเช้าที่สวาดส่องเข้ามาภายในห้องทำให้หญิงสาวที่ตื่นจากการหลับใหลนั้นต้องหยี มือน้อยพยายามยกขึ้นบังตาเอาไว้ พลางขยับร่างกายเพื่อหนีจากแสงนั้น “อุ๊ย! เจ็บ!” ทันทีที่ขยับ ช่วงล่างของเธอก็รู้สึกเหมือนมันร้าวระบมไปหมด มือไม้ไขว้คว้าเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว แต่ทวาวัตถุบางอย่างทำให้เธอต้องเบิกตากว้าง อ๊ะ! อุ๊บ! เธอรีบปิดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงกรีดร้อง เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างเธอจำได้เลือนรางนั้น ตายจริงพริ้มพราว ทำอะไรลงไปเนี่ย หญิงสาวตะโกนถามตัวเองในใจ…….>>>>
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD