จบคำพูดคนฟังควันออกหูกระโจนขึ้นเตียงอย่างรวดเร็ว แก้วกัลยาตระหนกพยายามกระถดถอยหลังแต่เรียวแขนกลับถูกคว้าไว้พร้อมแรงมหาศาลกระชากร่างบางเข้าหา ผ้าห่มหลุดร่วงออกจากเรือนร่าง มือบางจึงยกผลักดันเพื่อหาทางรอดให้ตนเอง แววตาเขาเวลานี้ดั่งไฟลุกโชนจนยากจะดับลงได้
“ที่เธอพยายามเถียงฉันทั้งหมด เพราะต้องการไปกับไอ้พิมุกต์นั่นใช่ไหม คงอยากมากสินะทีกับฉันทำเล่นตัวไม่ยอมท่าเดียว พอวันนี้มีผู้ชายเข้ามาหาเข้าหน่อยแทบจะลอยตามมันไป เธอมันไร้ยางอายแก้วกัลยาผู้หญิงอย่างเธอไม่ต่างจากผู้หญิงข้างถนนที่ใช้เงินซื้อได้!”
เพียะ!
ใบหน้าเรียวคมหันข้างเสี้ยวหน้าชาหนึบหันกลับมามองหญิงสาวเห็นแววตาเธอไหววูบ ดวงตาเรียวสวยเบิกกว้างด้วยความตกใจกับการกระทำของตนเอง เธอไม่ได้ตั้งใจเพราะอารมณ์ชั่ววูบทำให้เผลอทำร้ายเขา
“กะ...แก้วไม่ได้ตั้งใจ”เธอบอกเสียงสั่น
“รู้ไหมแก้ว... ตบฉันมันต้องชดใช้ยังไง!”เขาขบกรามแน่น
“แก้วขอโทษค่ะ”
