คนฟังรู้ดีถ้อยคำพูดมาคงโกหก เพราะริมฝีปากอันแห้งผาก แถมใบหน้าเริ่มซีดเซียวอาจเพราะกรำแดดมาตลอดวันก็เป็นได้ ท่าทางไม่ได้ทานอะไรเลยทั้งวันเสียด้วยซ้ำ
“หนูเลี้ยงเองคะ ไม่ต้องกังวลนะคะ”
“ไม่ต้องหรอกหนู ป้าไม่หิวเลย!”เธอรีบปฏิเสธเพราะเกรงใจ สาวสวยตรงหน้านี้ก็เป็นเพียงสาวใช้จะเอาเงินทองที่มาเลี้ยงผู้อื่นแบบนี้กันเล่า
“อาหารจานไม่กี่บาทแก้วเลี้ยงได้ไม่ต้องกังวลนะคะ แก้วได้เบี้ยเลี้ยงต่างหากค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้จ้ะ”
แก้วกัลยาเรียกเจ้าของร้านมารับออเดอร์ ไม่นานข้าวหมูกระเทียม ผัดกระเพราไก่ไข่ดาว และต้มยำรวมมิตรถูกนำมาเสริฟ์ นุชนาถรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยแก้วกัลยานั่งมอง ความรู้สึกในอกมันอัดแน่น เขาจะรู้หรือเปล่าว่าแม้แท้ๆ กำลังลำบากมากถึงเพียงนี้ ถึงกระทำผิดแต่ควรไยดีท่านบ้างยังไงเสียก็สู้อุตส่าห์อุ้มท้องคลอดเราออกมา
“แล้วหนูไม่กินเหรอ”นุชนาถเอ่ยถามเมื่อเห็นอีกคนเอาแต่นั่งมองเธอทาน
“ไ
