คนฟังกัดริมฝีปาก “แก้วจำได้ค่ะ แต่ว่าคุณชายก็ไม่มีสิทธิ์มาลวนลามแก้วนะคะ”
“ฉันลวนลามตรงไหน เป็นแฟนกันถูกเนื้อต้องตัวกันมันเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอ”
“แต่ว่า...”อ้าปากจะเถียง แต่ไม่อยากต่อปากต่อคำมากกว่านี้อีกแล้ว “แก้วต้องไปดูแลเจ้าสัวแล้วค่ะ”
“ก็ได้แต่ขอรางวัลก่อน”
ใบหน้าโน้มลงมาจุมพิตแก้มนวล แก้วกัลยาชะงักมองเขาด้วยความตกใจ ธัญจกรยิ้มพราย ร่างบางสาวเท้าออกจากห้องใบหน้าแดงซ่าน หัวใจเต้นกระหน่ำ เธอเป็นอะไรกันแน่หรือกำลังหลงรูป ผู้ชายหน้าตาดีไม่ได้มีความหมายอะไรไม่ใช่เหรอ
อย่าเป็นแบบนี้สิแก้วกัลยา ตัวเธอไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
เดินลงมาชั้นล่างสีหน้าเหม่อลอยแล้วหยุดยืนข้างเจ้าสัวเหมือนเช่นเคย ตอนนี้เธอเป็นแฟนกับคุณชาย ซึ่งรู้ดีว่ามันเป็นแค่เรื่องล้อเล่นเท่านั้น เขาไม่ได้คิดจริงจังอะไรเลยเพียงแค่ต้องการครอบครอง โดยเอารินมาเป็นข้อต่อรองแล้วเหตุใดหัวใจต้องสั่นไหวแปลกๆ ซึ่งไม่เข้าใจในความรู้ส
