Royalty Empire Series 2: Young Heart (Filipino) Completed

chapter 3

( * Alexie Balbuena*)

Kakagising ko pa lamang at pupungas pungas pa ako nang maulanigan ko ang tila pagtatalo ni Lolo at ate Trisha.

"I'll go with him lolo! Hindi ako papayag na hindi ako kasama!" Ang dinig ko pang sigaw ni ate Trisha habang hilam ng luha ang mga mata nito. Nakita kong nag igting ang panga ni lolo halata itong nagpipigil ng galit. "Ano nalang ang sasabihin ni Marcuz, kung lagi ka nalang nakasunod kay Matthew? Pupunta si Matthew sa England para mag training, para mag aral... Para sa negosyo! Its just a year or two. At pwede mo naman syang dalawin , ngunit hindi pweding araw araw kang nakabuntot sa kanya. Mag tre training at mag aaral sya for business, nothing more!. Maistorbo mo lang sya kung lagi kang nakasunod!" Ang mahabang litanya ni lolo.

Kung anong mabigat na bagay akong naramdaman sa aking dib dib nang marinig ko iyon. Parang hindi na ako makahinga . Para bang gusto kong sabayan si ate Trisha sa pagtangis nya. s**t! Pero iisa lang ang malinaw aalis siya!! Isang taon daw or dalawa? No way! Ang tagal tagal nun! I have to make a move! Ang sigaw ng nagpupuyos kong murang isip.. Pag umalis sya paano na ako? Baka pagbalik nya may bitbit na syang mestisa! Hello! over ka ateng! Baka forget mona na kahit saan pa man lupalop ng mundo mag punta yang Matthew mo eh nagbibilang talaga ng babae yan no! Remember? Kastigo ng isang bahagi ng utak ko. Still no way! parang mamatay ako sa lungkot kung hindi ko siya makikita ng matagal. Kailangan kong kumilos. Kahit man lang malaman nya kung ano itong nararamdam ko para sa kanya.

******

Shit! Ilang linggo nang hindi nagagawi rito sa amin si Matthew para tuloy, gusto ko na siyang puntahan sa bahay nila. Pero kung pupunta naman ako roon, anong idadahilan ko? Halos hindi na ako makatulog gabi gabi sa pag iisip. Aalis na ito sa susunod na linggo. Nakakalungkot isipin na di ko man lang siya makakausap bago ito umalis. Ni hindi man lang niya malalaman ang nararamdaman ko para sa kanya. Mahigpit kong niyakap ang teddy bear na bigay niya sa'kin. Mahal na mahal kita Matthew ang bulong ko sa teddy bear na akala mo'y ang totoong Matthew ang aking kausap. Hanggang sa nakatulugan kona ang pag iisip. Nagising lamang ako dahil nakaramdam ako ng labis na pagkauhaw. Inapuhap ng aking mata ang orasan na naka patong sa aking side table. Alas dos ng madaling araw. Pababa na ako ng hagdanan para magtungo sa kusina at kumuha ng maiinom. Nang makarinig ako ng ugong ng sasakyan. Narinig ko ang pabubukas ng main door. Medyo may kadiliman at iilang mapusyaw na ilaw mula sa lampshade ang nagsisilbing ilaw kasama ang liwanag ng buwan na tumatagos sa mahabang glasswall sa malawak naming sala. Ngunit sapat na ang liwanag upang maaninag ko kung sino man ang papasok sa pintuan. Nakita ko si ate Trisha at isang lalake, akay akay ang isa pa na akala moy lasing dahil sa pagka laylay ng ulo nito habang pupungas pungas. Inaalalayan ng dalawa ito, naka akbay ang dalawang braso nito sa makabilaang balikat ng dalawang taong hirap na hirap sa pag aalalay sa kanya. Kita sa mga mata ng mga ito ang pagod at ang bigat nong taong lasing na kanilang inalalayan. Nakayuko ang ulo nito kaya hindi ko masyadong maaninag ang mukha. Agad akong nagtago sa isang bahagi ng pasilyo nang tila iaakyat nila sa hagdanan ang lalake. Nakita ko itong ipinasok ito isa sa mga guest room.

Pagkatapos ay nakita ko si ate Trisha at ang lalake na pumasok naman sa kwarto ng una. Nagtuloy tuloy na ako pagbaba sa kusina para makainom ng tubig. Pakiramdam ko'y lalong nanuyo ang aking lalamunan. Gusto kona sanang bumalik sa aking silid pero hindi ko alam kung bakit tila ba hinihila ako ng aking mga paa patungo sa silid ni ate Trisha. Tutuloy na sana ako sa harap ng kwarto niya para masilip siya pero napahinto ako sa unang kwarto kung saan nila dinala ang lasing na lalake. Ewan ko pero umaasa akong ito ay ang lalaking gustong gusto kong makita. Medyo nahahawig kase ang buhok nito kay Matthew. Kahit pa medyo magulo itong tignan kanina at bahagya lamang na liwanag na sumisilay dito. Lumapit ako ng marahan. Pinag masdan ko ang nakahigang lalake na mahimbing na natutulog sa kalasingan. Kumabog ang aking dib dib ng mapagmasdan ko ang kanyang mukha sa liwanag ng lampshade. Si Matthew nga!! Ewan ko pero parang may sariling isip ang aking mga paa. At lumapit ako sa kanyang kinahihigaan. Pinagmasdan ko siyang mabuti. Ni ayaw kong kumurap kahit pa nga parang may kung anong nararambulan mula sa aking dibdib. Para itong tinatambol sa lakas ng pagkabog." Matthew" mahinang usal ko sa kanyang pangalan habang marahan akong naupo sa kanyang tabi. Tumayo ako ulit upang silipin ang aking pinsan sa kabilang kwarto. Nangangamba akong baka bumalik sila sa kwartong kinalalagyan ni Matt at makita pa ako dito. Patay talaga ako pag nagkataon! Dahan dahan akong lumabas at sumilip sa medyo nakaawang pang pinto ng kwarto ni ate Trisha. At biglang namilog ang aking mga mata sa aking nasaksihan. Si ate hubot hubad kasama nung lalake. Nakaibabaw si ate sa lalakeng yon habang animoy dinidiin ang pang upo nito sa ibabang bahagi ng katawan ng lalake. Nagmumurahan sila na akala moy nag aaway ngunit hindi. Parang ganito na rin yong nasaksihan ko sa kanilang dalawa ni Matthew. Pero bakit ginagawa nya rin ito sa iba? Kailan lang ay nagwawala ito at walang humpay ang pag iyak ng malamang pupuntang ibang bansa si Matthew? Bakit ngayon may kasalo na itong iba? At ginagawa nya ang kahalayan ito habang lasing at natutulog si Matthew sa kabilang silid. Pinagpapawisan ako ng malapot . Nakaramdam ako ng awa para kay Matthew. Wala itong kamalay malay na may ginagawang kahalayan ang aking pinsan habang siya ay mahimbing sa pagkakatulog.

Dahan dahan akong naglakad pabalik sa kwartong kilalagyan ni Matt. Naupo ako ulit sa kanyang tabi. Tahimik kong siyang pinag masdan habang natutulog. Matagal matagal ko rin siyang pinag masdan. Pinag sawa ko ang aking mga mata sa buo nyang mukha. Isang linggo nalang hindi kona siya makikita. Hanggang napahinto ang aking tingin sa kanyang labi na bahagya ng nakabuka. Napangiti ako kahit bahagya na itong naka nganga pero ang gwapo parin nya. He looks so peaceful. Hindi ko na namalayan na sobrang lapit na ng mukha ko sa kakatitig sa kanya. Sunod sunod ang aking pag lunok ang bango parin ng kanyang hininga kahit lasing ito. Para nang kinikiliti ang kaibuturan ko. Parang nag iinit din ang aking mga pisngi heto ako't pinagsasamantalahan ang walang malay na si Matthew. Ngayon lang to Matt. Aalis kana iiwan mona ako. Pero sana bago ka umalis masabi ko sayo or maparamdam ko sayo na mahal kita. Piping sigaw ng isip ko. Hindi ko maintindihan pero para bang may humihigop sa akin palapit pa sa kanyang labi. Namalayan ko nalang ang pag dampi ng labi ko sa labi ni Matthew. Nagtagal iyon doon, para lamang napatong ang aking labi sa kanyang mga labi. Pumikit ako. Ganito yon di ba? Tulog siya pero sobrang bilis parin ang pintig ng puso ko. Matthew sana ganito nalang tayo habang buhay. Maya maya pa'y naramdaman ko ang pag kibot ng kanyang labi. At ang kamay nito ay kumabig sa akin dahilan upang mabuwal ako at bahagyang mapayakap sa kanya. Kinabig niya ang aking ulo at marahan tinugon ang aking mga halik. Naging maalab ang halika niya sa akin. Halos di ako makahinga. Ganito pala! Ang sigaw ng isip ko. Naka pirmi lang ang aking labi at hindi ko alam kung pano tutugunin ang maalab nyang halik. Namimilog ang mata ko habang nakatitig lamang sa kanyang mukha. Nakapikit parin ito habang wala parin habas na sinisiil ako ng halik. Maya maya pa'y bumitaw ito sa akin. Punong puno ako ng kaba habang habol ang aking pag hinga. Baka nagising na siya. Tinitigan ko ulit siya. Ngunit narinig ko ang malalim nitong pag hinga. Mahimbing parin itong natutulog! Kinapa ko ang aking labi pakiramdam ko'y nangapal ito sa pagkakahalik nya. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko. At parang lasing na lasing pa ako sa halik nya. Ngunit natagpuan ko nalang ang aking sarili na tumabi ng higa sa kanya at mahigpit syang niyakap. Napangiti ako ng matamis hinalikan ko siya sa pisngi bago hinilig ang aking ulo sa kanyang dibdib....