บทที่ 1 อาจารย์เธียรเซียนเรื่องเพศ

2484 Words
“สวัสดีนักศึกษาทุกคนนะครับ ก่อนจะเริ่มแนะนำกระบวนวิชาของเราในวันนี้ อาจารย์มีอาจารย์คนใหม่มาแนะนำ ซึ่งเขาจะมาทำหน้าที่สอนแทนอาจารย์หลังจากนี้ครับ เดี๋ยวมารู้จักอาจารย์คนใหม่กันก่อน”ปฐวีหัวหน้าภาควิชาวิทยาศาสตร์กีฬาและการออกกำลังกาย ของคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งพูดขึ้นแล้วผายมือไปยังด้านขวาของตัวเอง เพื่อเชิญอาจารย์คนใหม่ที่เพิ่งเรียนจบปริญญาโทมาหมาด ๆ ให้ออกมาแนะนำตัว “สวัสดีครับ อาจารย์ชื่อเธียร ธีระสถาพร”ชายหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดปีพูดด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจ เพราะเขาเป็นรูปร่างใหญ่โต อ้วนลงพุงไม่เหมือนคนเรียนกีฬา แถมสีผิวยังคล้ำไหม้แดด เวลาเดินใส่ชุดทำงานขาเบียดจนเกิดการเสียดสีเป็นรอยแผลเป็นที่หว่างขาด้วย นักศึกษาสาวหลายคนเริ่มหันไปคุยกันพร้อมสำรวจร่างกายของอาจารย์คนใหม่ นักศึกษาชายไม่ได้ให้ความสนใจฟังเลยสักนิด ก็คนตรงหน้าที่กำลังถือไมค์ไม่น่ามอง “เอา ๆ พวกคุณโตกันหมดแล้ว เพราะฉะนั้น มีมารยาทได้นะครับ โดยที่ไม่ต้องรอให้คนอื่นมาด่าก่อน”ชายหนุ่มตัดสินใจพูดด้วยเสียงดังฟังชัด ทำให้เขาได้รับความสนใจดีมากจนถึงขนาดที่ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว และส่งเสียงโห่แถมมาให้ด้วย “แล้วอาจารย์จะแรงเพื่อ”นักศึกษาชายคนหนึ่งพูดแล้วทำหน้ายักไหล่ เป็นอันว่า การเปิดตัวต่อหน้าสาธารณชนในวันนี้ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง เธียรรู้สึกแย่จนไม่อยากจะสอนในวันแรกนี้เลยด้วยซ้ำ “มึงว่าอ้วนขนาดนี้ วิ่งตามลูกฟุตบอลไหวหรอวะ”นักศึกษาชายคนหนึ่งพูดกับเพื่อน “ไม่ทันหรอก กูว่าจารย์จะกลายเป็นลูกฟุตบอลแทนเสียมากกว่า ฮ่า ๆ ๆ ”ทั้งหมดพากันหัวเราะร่า ไม่ได้รู้ว่าอาจารย์ที่ลงจากเวทีแนะนำตัวไปแล้ว ไปนั่งอยู่ไม่ไกลจากพวกเขาและได้ยินหมดทุกคำพูด “อาจารย์เขาจบจากที่ไหนวะ วิทย์ฯกีฬา ไม่ช่วยให้เขาผอมลงบ้างหรือไง แล้วแบบนี้จะมาสอนพวกเราได้ดีหรอวะ ลูกศิษย์ไม่พากันอ้วนหมดทั้งเซคหรือไง” “อ้วนเป็นหมู” “ใหญ่เป็นช้าง เดินมาแผ่นดินสะเทือนหมดแล้ว กูแทบตกจากเก้าอี้” “กูคิดว่าแมมมอธสูญพันธุ์ไปตั้งนานแล้ว แต่ที่ไหนได้มาเจอที่มหาลัยเราเนี่ย” “คอเป็นคราบคล้ำสีดำ จารย์ไม่ดูแลตัวเองบ้างหรอวะ ขนาดตัวเขายังไม่เคารพตัวเอง แล้วจะให้ใครมาเคารพ” “แล้วแม่ง สอบวันนี้ให้คะแนนกูโคตรกาก ถ้าให้มาเล่นอย่างกูบ้าง เขาทำได้หรอวะ แค่เดินยังลำบาก” “ทำไมหน้าตาไม่ดีเหมือนปากบ้างวะ ปากดีฉิบหาย ชอบแซะกูจัง” “เขาว่ากันว่า ตัวใหญ่แบบนี้ กระปู๋เล็กทั้งนั้น ฮ่า ๆ ๆ ” “ซอยสาวไม่ได้แล้วมึง ติดพุง เอาพุงฟาดตูดเมียได้อย่างเดียว” “มึงเอาผ้าอนามัยให้อาจารย์ใช้บ้างสิ กูเห็นเหงื่อออกจั๊กแร้เยอะขนาดนั้น ต้องใช้แบบซึมซับหลายชั้นในวันมามากแล้วล่ะ เหงื่อออกเยอะกว่าเมนส์กูห้าวันอีก อิเหี้ย” “เหม็นเปรี้ยวว่ะ” “พวกมึงอย่าขำอาจารย์แกสิวะ ฮ่า ๆ ๆ กูบอกอย่าขำ ฮ่าๆ ๆ ๆ ” เสียงสรรเสริญอาจารย์เธียรแบบนี้เขาได้ยินตลอดสองเดือน จนรู้สึกแย่ ต้องกลับบ้านไปนอนร้องไห้ตลอด ๆ ในช่วงระยะหลังมานี้ ชายหนุ่มยังต้องปรึกษาหมอด้านจิตเวช เพราะมีภาวะคล้ายซึมเศร้า และรู้สึกว่าความภาคภูมิใจในตัวเองต่ำลงเรื่อย ๆ เขาจึงขออนุญาตลาพักรักษาตัวซึ่งขอบคุณมหาวิทยาลัยที่ให้โอกาสเขา หลังจากรับคำแนะนำจากหมอด้านจิตเวชแล้ว อาจารย์หนุ่มเดินหมออาลัยตายยากออกจากโรงพยาบาลที่เขาไม่อยากมาเลยสักนิด “ทำไมโลกมันโหดร้ายจังวะ ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงก็ช่วยลูกช้างด้วยเถิด ดูสิครับตัวผมโตเป็นพ่อช้างได้แล้ว เมื่อไหร่จะมาช่วยผมสักที”เธียรตะโกนเสียงดังเหมือนคนบ้า จนคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้นมองกันเป็นตาเดียว เมื่อเขารู้สึกตัวจึงวิ่งหนีไปจากตรงนั้นก่อนจะได้ยินเสียงรถที่แล่นมาเบรกดังเอี๊ยด….แล้วตามาด้วยเสียงดังกังวานโครมใหญ่ โครม!..... อาจารย์หนุ่มย่อตัวเองหลับหูหลับตาไม่กล้ามอง เมื่อเสียงเบาลง เขาจึงหันไปมอง แต่ช้าไปเสียแล้ว เพราะไทยมุงกลุ่มใหญ่กำลังเข้าล้อมวงดูเหตุการณ์เหมือนจะช่วยเจ้าหน้าที่ตรวจที่ได้ยินเสียงเปิดหวอสัญญาณดังมาแต่ไกล อาจารย์หนุ่มที่จิตไม่เข้มแข็งอยู่แล้วจึงไม่ย้อนกลับไปดู เขาเดินออกมาเพียงสองสามก้าวก็เจอเข้ากับศาลที่ตั้งอยู่ริมทางขนาดใหญ่ตัวเรือนไทยทาด้วยสีแดงเลือดหมูไปทั้งหลัง มีพวงมาลัยห้อยเต็มไปหมด เสื้อผ้าชุดไทยและตุ๊กตาคนปั้นหลายขนาดวางไว้เต็มพื้นที่ ชายหนุ่มที่เพิ่งผ่านเหตุร้ายมาอย่างหวิดหวิด เพราะรถที่เกิดอุบัติเหตุนั้นห่างจากเขาเพียงนิดเดียวเท่านั้น! “ผมไม่เชื่อหรอกครับว่าท่านมีจริง”ชายหนุ่มยืนคุยกับศาลทรงไทยอยู่คนเดียว “ผมยังเสียดายเลยที่คนเอาของดี ๆ ทั้งนั้นมาถวายให้ท่านแล้วก็ไหว้ลากลับไปกินกันเอง เพื่อที่จะให้ท่านอวยพรว่า พวกเขาจะแข็งแรง ประสบความสำเร็จ และเจริญก้าวหน้า ถ้าท่านอยากให้ผมเชื่อจริง ๆ ผมขอถวายขนมครกที่ผมซื้อมาเนี่ยให้ท่าน แล้วถ้าท่านทำให้ผมหล่อเหลา สูงยาวเข่าดี ไอ้นั่นใหญ่ยาวเอาไว้ฟาดสาวได้ ผมจะถวายชีวิตที่เหลือรับใช้ท่าน สาธุ มาเลยครับ” เช้าวันรุ่งขึ้น อาจารย์หนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาในแฟลตที่พักสวัสดิการสำหรับอาจารย์มหาวิทยาลัย ปกติเวลาตื่นเพื่อไปเข้าห้องน้ำในตอนเช้าเขาต้องอุ้ยอ้ายกว่าจะยื่นตัวตรงได้ เพราะความอ้วน แต่วันนี้เขาสามารถลุกและทำทุกอย่างได้คล่องแคล้ว จนเมื่อรู้สึกตัวจึงรีบวิ่งไปส่องกระจกที่เคยเก็บซ่อนเอาไว้เพราะรับไม่ได้กับสารรูปของตัวเอง เอามันออกมาวางไว้ เธียรตกใจ เอามือจับใบหน้าและลำตัวของตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา ผมสีดำเข้มกับใบหน้าอย่างกับพระเอกในนิยาย จมูกโด่งเป็นสันและก็ตัวหนาสูงใหญ่อย่างนักกีฬา เขาถลกเสื้อที่ตอนนี้มันดูหลวมโผกแล้วก็กางเกงที่กองลงไปที่เท้าแล้วเรียบร้อย อาจารย์หนุ่มตกใจมากยิ่งขึ้นไปอีก เพราะเจ้าโลกของเขาที่เคยมีอยู่แค่เอาไว้ให้เยี่ยวได้ มันชี้โด่แข็งเกร็งและปูดโปนเหมือนกับกำลังจะเคารพธงชาติในเวลาแปดโมง ความยาวใหญ่ของมัน ทำให้ชายหนุ่มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เขาตบหน้าตัวเองแรง ๆ ดังเพี๊ยะว่าไม่ได้ฝันไป ก่อนจะตะโกนด้วยเสียงที่ดังมาก ๆ ด้วยความดีใจเพราะเจ็บมือเหลือเกิน มือหนาของเขาค่อย ๆ จับเอ็นแกร่งของตัวเองชักมันขึ้นลงอย่างภาคภูมิใจ ชายหนุ่มไม่รอช้า รีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่จะครบวันลา การลาไปสองเดือนแล้วเขาไม่ไล่ออกก็นับว่าเป็นบุญโข แถมยังได้เงินเดือนอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ทำไมมหาวิทยาลัยดีขนาดนี้ สายวันนั้น อาจารย์เธียรคนหล่อเลยปฏิวัติตู้เสื้อผ้า อุปกรณ์เครื่องใช้ของเขาทั้งหมด ให้เข้ากับบุคลิกหนุ่มหล่อที่เดินไปตรงไหน ก็มีสาว ๆ หันมามองจนเหลียวหลัง “อาจารย์แมมมอธป่วยยังไม่หายอีกหรอวะ”สาวคนหนึ่งคุยกับเพื่อนขณะมารอเรียนวิชาของอาจารย์เธียร ถ้าไม่มีเช็กชื่อเธอก็คงไม่เข้า เพียงไม่นานประตูห้องเรียนก็มีอาจารย์หนุ่มหล่อเหลาเดินเข้ามาจนทุกคนต้องหยุดคุย “ขอโทษที่ทำให้นักศึกษาต้องรอนานนะครับ”อาจารย์หนุ่มในเชิ้ตสีฟ้าอ่อนแขนยาวพูดใส่ไมโครโฟน “สองเดือนที่ผ่านมา ไม่รู้ว่ามีใครคิดถึงผมบ้างมั้ย ฮ่า ๆ ๆ”อาจารย์หนุ่มพูดติดตลก หลายคนเงียบกริบอย่างไม่เชื่อสายตา อาจารย์เปลี่ยนไปจนแทบจะจำไม่ได้ถ้าไม่แนะนำตัว กรี๊ดดด.. เสียงนักศึกษาสาว ๆ กรีดร้องด้วยความดีใจ อาจารย์ของพวกเธอหล่อจนน่าหลง วันนั้นพวกสาว ๆ เลยตั้งใจฟังที่อาจารย์สอนเป็นอย่างดีหลายคนมองหน้าที่หล่อเหลาของเขา หลายคนมองเป้าที่อยากจะมีสิทธิ์ลุ้นจังเลยว่าจะใหญ่แค่ไหน “เดี๋ยวเรื่องที่เราจะเรียนอีกเรื่องในวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับสรีระของเพศชายและเพศหญิง ซึ่งการจะพัฒนาหรือเพิ่มสมรรถภาพของแต่ละเพศก็จะมีวิธีการที่แตกกัน เราจึงจำเป็นต้องเรียนรู้เรื่องนี้ก่อน”เธียรเข้าเรื่องอย่างเป็นหลักเป็นการ การแต่งตัวผูกเนกไทกับเสื้อผ้าที่ทำให้เขาดูหล่อเฟี้ยวยิ่งทำให้เขามั่นใจ จึงเดินกลับมายังจอคอมพิวเตอร์พกพาสายของเขาเลื่อนหาสื่อที่นำมาเปิดในวันนี้ นักศึกษาทั้งชายและหญิงจำนวนสักเกือบ ๆ สี่สิบคนที่เขาประเมินด้วยสายตาตั้งใจรอดู อาจารย์เธียรรู้สึกติดใจกับการถูกจับตามองจากคนหลาย ๆ คน วันนี้เขายกมือขึ้นไหว้ศาลแถว ๆ โรงพยาบาลที่เขาขอไม่รู้จักกี่สิบครั้ง ตั้งใจว่าสอนเสร็จ เขาจะกลับไปที่เดิม พร้อมถวายเครื่องเซ่นแบบชุดใหญ่จัดหนักจัดเต็มที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประทานมาให้ในวันนี้ “สิ่งที่ให้ดูในวันนี้ ขอให้นักศึกษาจดจำรายละเอียดและกลับไปทบทวนให้ดีครับ ผมจะทำการทดสอบอีกครั้ง เดี๋ยวจะแจ้งให้ทราบในภายหลัง” เมื่อเปิดโฟลเดอร์จนเจอคลิปที่ตัวเองเตรียมตัวมาสอนแล้ว เขาจึงกดเล่นเพื่อดูไปพร้อมกับนักศึกษาอีกครั้งหนึ่ง เริ่มแรกในคลิปเป็นของโรงพยาบาลหนึ่งที่มีหมอมาอธิบายคร่าว ๆ เกี่ยวกับร่างกายของมนุษย์ก่อนจะมีภาพเข้ามาเป็นการสรุปเกี่ยวกับร่างกายของเพศชายและเพศหญิงจนเกือบจะจบลง แต่แล้ววีดีโอที่เปิดนั้นก็เล่นคลิปหนึ่งด้วยเสียงดังจนนักศึกษาในห้องโห่ตามกัน “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ภาพเคลื่อนไหวที่แสดงผ่านจอที่ฉายจากโปรเจกเตอร์คือชายกับหญิงในคลิปดังกล่าวกำลังร่วมรักกันอย่างเมามัน นักศึกษาหลายคนเบือนหน้าหนีไปด้วยความอาย ส่วนนักศึกษาหลายคนจดจ้องด้วยความชอบ หนังระดับความคมชัดสูง ในส่วนของอาจารย์หนุ่มแทนที่เขาจะรีบปิดคลิปดังกล่าว เขาก็เอาแต่นั่งดูไปพร้อมกับนักศึกษาที่ค่อย ๆ เงียบเสียงลงแล้วดูกันด้วยความสนใจ ร่างกายมัดกล้ามของผู้ชายในเรื่องมีความสมส่วนจัดเป็นชายที่หุ่นดีมาก ๆ อวัยวะเพศของเขายาวตรงและสีสันดีจนอยากจะอ้าปากอม ทางด้านผู้หญิงในคลิปดังกล่าวผิวขาวเนียนของเธอน่าหลงใหล หน้าอกไขมันทั้งสองก้อนไหวกระเพื่อมตามแรงกระแทกของชายหนุ่ม เอวคาดบางกิ่วที่ถูกฝ่ามือหนาจับไว้เพื่อรั้งเธอเขาหาตัวเองขณะซอยถี่ ๆ ยามร่างบางแอ่นตัวเองขึ้นแสดงให้เห็นริ้วซี่โครงเรียงสวย นักศึกษาหลายคนที่อยู่ในนั้นเริ่มมองตากันบ้าง เธียรอยากเปิดหนังอย่างว่าให้นักศึกษาในห้องดูตั้งนานแล้ว ตั่บ ตั่บ ตั่บ “มุมนี้นักศึกษาจะเห็นส่วนต่าง ๆ ในร่างกายของทั้งผู้ชายและผู้หญิง อาจารย์คิดว่า ตอนที่มนุษย์ชายและหญิงร่วมรักกันเป็นกิจกรรมที่เผยให้เห็นร่างกายเต็มวัยอันสมบูรณ์ที่สิ่งมีชีวิตชนิดอื่นก็ไม่สวยงามเท่ากับเรา” “อาจารย์ครับ ดูแค่ทฤษฎีอย่างเดียวพวกผมไม่เข้าใจอย่างลึกซึ้งหรอกครับ อาจารย์ต้องให้ปฏิบัติด้วย โดยเฉพาะปฏิบัติกันในเซคนี่แหละ จะได้ให้อาจารย์ค่อย ๆ วิเคราะห์และสอนไปทีละขั้น ไม่ทราบว่าอาจารย์พอจะมีตัวอย่างมั้ยครับบบบ”ชายหนุ่มคนหนึ่งพูด เพื่อนในกลุ่มเดียวกันกับเขาโห่ฮากันอย่างสนุกสนาน “ขอแบบนี้ไม่มีก็น่าเสียดายเล่นใช้มั้ยละครับ แต่ว่าตอนนี้ภาคทฤษฎีน่ะ เวลาหมดลงแล้ว หลังจากนี้เราค่อยมาเรียนปฏิบัติกันในภายหลัง” “หนูมีคำถามค่ะ เรียนปฏิบัตินี่ อาจารย์จะให้เพื่อนแสดงแล้วอาจารย์อธิบายหรืออาจารย์จะแสดงให้พวกเราดูกันล่ะคะ”สาวน้อยคนนั้นทำตาเยิ้มส่งให้เขา คงจะอยากจะเป็นคู่แสดงร่วมแน่ ๆ “ก็มีทั้งสองนั่นแหละครับ ใครอยากแสดงร่วมหรือเสนอตัวเป็นวิทยาทานให้กับคนอื่น ๆ ก็บอกผมได้นะครับ ผมพร้อมจะเทรนด์ให้ทุกคน”ชายหนุ่มมั่นหน้าแม้ว่าตัวเองจะไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงมาก่อนเลยก็ตามที หลังเรียนเสร็จ นักศึกษาพากันไปห้อมล้อมอาจารย์คนหล่อของพวกเธอเรียกชื่อกันเสียงระงม เธียรดีใจจนเนื้อเต้น นักศึกษาสาวที่เขาเคยไม่กล้ามองเพราะเธอสวยจนเกินไป มาตอนนี้วิ่งเข้าหาเขาจนออกนอกหน้า อาจารย์ส่งยิ้มให้กับเธอ หญิงสาวจึงเดินตามหลังจากเลิกคลาส “ไม่มีเรียนต่อแล้วหรอครับ”เธียรถามเสียงหล่อ เขาไม่รู้ว่าตัวเองไปเอาความมั่นใจแบบนี้มาจากไหน “ไม่มีแล้วค่ะ หนูอยากรู้จักอาจารย์มากขึ้นเลยตามา” “อ๋อครับ”อาจารย์หนุ่มจำได้ดีว่า เธอคนนี้เป็นคนเริ่มเรียกเขาว่าแมมอธเลยด้วยซ้ำ “ผมก็อยากรู้จักคุณนะ รู้จักแบบลึก ๆ เลย”เธียรบอก เขานึกสนุก เพรราะความหล่อทำให้เขาถูกปฏิบัติอย่างดี แค่หน้าตาดี โลกก็จะใจดีกับคุณไปหมดแทบทุกเรื่อง นักศึกษาคนสวยคนนี้ก็ด้วย พอเขาหล่อขึ้นก็ทำตัวคันเข้ามาหาเลย เดี๋ยวจะเอาคืนเสียให้เข็ด “ดีเลยค่ะ อาจารย์”นักศึกษาสาวกระโปรงสั้นทรงสอบขยับเข้ามาใกล้เขาอีกนิด “ไปคุยกันที่ไหนดีคะ” “กล้าไปกับผมหรอครับ” “หล่อแบบนี้ที่ไหนก็พร้อมไปค่ะ”อาจารย์หนุ่มตกใจกับความง่ายที่ได้รับมาจากการที่เขาหล่อ จึงรีบเปิดประตูรถให้เธอเข้าไปแล้วรีบขับไปที่แฟลตหอพักของมหาวิทยาลัย ไม่เกรงกลัวว่าใครจะมาพบ —------------------------------------------------------------
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD