EP.27 - มากไปแล้วนะ
1046 Words
“ไม่รู้สิ… เพื่อนนายไม่สนใจฉันเลย เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉัน ‘โสด’ ” ฉันยกยิ้มพลางจีบปากจีบคอพูดแถมยังสะบัดน้ำเสียงนิด ๆ ราวกับตัดพ้อ บางทีฉันก็เกลียดอินเนอร์ตัวเองนะ เล่นละครทีไรฉันเล่นเยอะ! อินเนอร์แรงตลอด! นี่ตกลงฉันเรียนหมอหรือเรียนการแสดงกันเนี่ย!
“หึ! พูดได้ดีนี่…” น้ำเสียงเย็น ๆ ค่อนขอดมาจากด้านหลัง กาฬวาตยกเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวหมดก่อนจะจ้องตาฉันนิ่ง ถามว่าสนใจไหม? …ก็ไม่!
“เราไปคุยกันต่อที่อื่นดีไหม? ฉันไม่ค่อยอยากอยู่ตรงนี้สักเท่าไหร่ มันน่าเบื่อ ไร้ความเร้าใจ ฉันไม่ค่อยปลื้ม” ว่าจบก็ฉวยโอกาสคล้องแขนซันเซทซะเลย หวังว่าเขาคงไม่หักหน้าฉันโดยการสะบัดออกหรอกนะ
“แน่ใจนะว่าจะไปกับฉัน…” เขาถามฉันแต่สายตามองไปทางกาฬวาต ซึ่งหมอนั่นยังคงจ้องหน้าฉันไม่ยอมละ ฉันจึงขยับตัวเข้าไปใกล้ซันเซทมากกว่าเดิมก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูเขาเพื่อหวังให้ได้ยินแค่เพียงสองคน
“แน่ใจสิ…”
กึก!
เสียงแก้ววางกระแทกลงบนโต๊ะกระจกเรียกสายตาฉันให้หันมองหลังจากกระซิบจบ กาฬวาตหน้าตึงอย่างเห็นได้ชัดจนฉันอดที่จะแสยะยิ้มพอใจไม่ได้ เห็นไหมล่ะ! ฉันบอกแล้วไงว่าผู้ชายอย่างหมอนี่ไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร ยิ่งกับเพื่อนตัวเองด้วยแล้วยิ่งเป็นสิ่งต้องห้าม และถึงแม้ว่าฉันเองจะไม่ใช่ผู้หญิงของเขาจริง ๆ ทว่าตอนนี้ทุกคนต่างเข้าใจว่าฉันคือผู้หญิงของเขาไปแล้วนี่… การที่ฉันทำแบบนี้ถือเป็นการหักหน้าเขาโดยตรงเลยละ!
“มึงออกไปก่อนไอ้ซัน…”
“…” คำพูดเรียบนิ่งเชิงสั่งกลาย ๆ ของกาฬวาตทำให้ซันเซทนิ่งเงียบไปครู่หนึ่งซึ่งฉันเองก็พลอยเงียบไปด้วย ที่เงียบนี่ไม่ใช่อะไรนะ เพราะรู้ผลลัพธ์แล้วไงว่าการยั่วของฉันครั้งนี้… มันได้ผล!
“จะไม่ไป? หึ! มึงแน่ใจแล้วนะไอ้ซัน!” กาฬวาตลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะก้าวยาว ๆ เข้ามาหาฉัน เขากระชากท่อนแขนฉันเต็มแรง ปลายนิ้วบีบแน่นจนกระดูกแทบจะแหลกคามือของเขา ฉันรีบสะบัดมือเขาออกแต่มันไร้ประโยชน์สำหรับผู้ชายแข็งแรงอย่างเขา
“โอ๊ย! มันเจ็บนะกาฬวาต!”
“…” ความเงียบปกคลุมภายในห้องแทบจะในทันทีที่ฉันโวยวายจบ มีเพียงสายตาน่ากลัวจากผู้ชายทั้งสองคนที่ยืนอยู่คนละฝั่งโดยมีฉันยืนกั้นกลางอยู่ พวกเขาจ้องกันนิ่งอย่างไม่มีใครยอมใครจนฉันเริ่มรู้สึกผิดนิด ๆ เหมือนกำลังทำให้เพื่อนรักผิดใจกันยังไงก็ไม่รู้… แต่มันช่วยไม่ได้นี่! กาฬวาตเป็นคนท้าทายฉันเองนะ! ฉันผิดเหรอที่ทำโดยไม่เลือกวิธีการ? ไม่ว่าจะเป็นเกมหรือเดิมพันอะไรก็ตาม คนที่สามารถทำได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องคำนึงถึงผลลัพธ์นั่นแหละคือผู้ชนะ
และในที่สุดซันเซทก็เป็นฝ่ายถอยทัพออกไป เขามองฉันครู่หนึ่งก่อนจะเดินออกไปจากห้องโดยไม่พูดอะไรสักคำ ทิ้งฉันเอาไว้กับผู้ชายตายด้านที่ไม่รู้ตอนนี้กำลังอยู่ในโหมดไหนกันแน่ แต่ที่แน่ ๆ ไม่ใช่โหมดดีแน่นอน!
“ออกไป…”
“ว่าไงนะ?” ฉันถามย้ำอีกรอบเมื่อจู่ ๆ กาฬวาตก็พูดขึ้นพร้อมกับปล่อยมือออกจากแขนฉัน เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกละ! ทำไมอยู่ ๆ ก็มาไล่กันซะดื้อ ๆ
“ฉันบอกให้เธอออกไป รู้ไหม… ฉันเกลียดผู้หญิงอย่างเธอที่สุด” สายตาเย็นชาถูกส่งมาทางฉันอีกครั้ง กาฬวาตมองราวกับรังเกียจฉันเต็มทน
“นาย…”
“มั่ว ด้าน ไร้ยางอาย”
“นี่! มากไปแล้วนะ! มาด่าฉันทำไมหะ! ฉันเคยไปทำอะไรนายนักหนาไม่ทราบ! เจอหน้ากันก็เอาแต่แซะเอาแต่ด่า! หน้าฉันเหมือนเมียเก่านายหรือไงหะไอ้ขอนไม้บ้า!!”
ฉันหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดหลังจากโวยวายใส่กาฬวาตสุดเสียง น่าโมโหชะมัดเลย! ไอ้ขอนไม้บ้านี่มีสิทธิ์อะไรถึงด่าฉันขนาดนั้นวะ! มั่วเหรอ! ด้านเหรอ! ไร้ยางอายเหรอ! กรี๊ดดด! เมบีจะไม่ทน! สติแตกแล้วนะเว้ย!!
“เธอมันน่ารำคาญ! เลิกตามฉันสักที!”
“นายผิดคำพูด! ไอ้คนไม่รักษาสัจจะ! ไหนนายรับปากว่าจะไปงานวันเกิดกับฉันไง!” และฉันก็วกกลับมาเรื่องเดิม จุดประสงค์เดิมที่มาในวันนี้ ขี้เกียจจะเถียงกับเขาต่อ ฉันเป็นคนชอบเอาชนะและครั้งนี้ฉันชนะ! เพราะฉะนั้นกาฬวาตต้องทำตามคำพูด!
“ฉันไม่ไป!” เขาตอบกลับแทบจะในทันทีก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินออกจากห้อง มีหรือที่ฉันจะยอมง่าย ๆ ฉันรีบวิ่งตามหลังกาฬวาตออกมาติด ๆ แต่เขาก็ยังทำเป็นไม่สนใจกันเหมือนเดิม หน็อย… นี่คิดจะเบี้ยวฉันเหรอยะไอ้ขอนไม้!
“จะเอาอย่างนี้ใช่มะ! ได้! ถ้านายไม่มา… ฉันจะตามราวีนายไม่ให้ผุดให้เกิดเลยคอยดู!”
“…”
“ฉันพูดจริง ๆ นะ! ถ้านายผิดคำพูดฉันจะกรีดลูกรักนายทั้งคันเลยด้วย!”
ได้ผล… กาฬวาตชะงักเท้าแทบจะในทันก่อนจะตวัดสายตาดุดันมาทางฉันที่ยืนแสยะยิ้มให้เขา หึ! ไม่ได้ขู่นะบอกเลย! คนอย่างเมบีพูดจริงทำจริง! ถ้าเขาเบี้ยวนัดฉันละก็…ฉันทำร้ายลูกรักเขาแน่!
“วันเสาร์ตอนสามทุ่มตรง Nil Club แล้วเจอกันนะคะที่รัก…” ฉันบอกวันเวลาและสถานที่ให้กับเขาช้า ๆ พลางส่งยิ้มหวานแล้วโบกมือลา โดยไม่ลืมส่งจูบให้กาฬวาตด้วยท่าทางเหนือกว่าสุด ๆ
ยกนี้ถือซะว่าฉันชนะอีกแล้วละกันนะ… อีตาขอนไม้!!
- Writer
