EP.25 - ปลุกเร้า
1063 Words
“นาย… รับปากฉันแล้วนะ!” ฉันยกหลังมือขึ้นเช็ดริมฝีปากช้า ๆ ด้วยท่วงท่าเซ็กซี่พลางหรี่สายตามองกาฬวาต สองเท้าก้าวเข้าไปหาเขาและหยุดยืนตรงหน้าเขาในที่สุด ฉันไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เพื่อน ๆ เขากำลังมองฉันอยู่หรือเปล่า ฉันรู้แค่ว่าจะต้องทำยังไงเพื่อให้ผู้ชายตรงหน้าต้องการฉัน…
“ทำให้ได้ก่อนดีกว่าไหม?”
กาฬวาตพิงหลังกับโซฟาแล้วเงยหน้าขึ้นมองฉันนิ่งก่อนจะเหลือบมองซันเซทครู่หนึ่งแล้วหันกลับสบตากับฉันอีกรอบ ทำให้ฉันต้องหันมองซันเซทตามสายตาของเขาไปด้วย และก็ต้องรีบหันกลับมาเมื่อเจอกับสายตาแปลก ๆ จากผู้ชายคนนั้น ฉันสังเกตตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้แล้วนะ ซันเซทน่ะ… มองฉันแทบจะตลอดเวลาเลย!
และไม่ต้องรีรออะไรอีกต่อไปฉันทิ้งตัวนั่งคร่อมลงบนตักแกร่งของกาฬวาตช้า ๆ มันเหมือนย้อนกลับไปคืนแรกที่ฉันเจอเขาเลย คืนที่ฉันเสียจูบแรกให้กับเขา… คืนที่เขาฝากร่องรอยสีกุหลาบไว้บนลำคอฉัน
“เฮ้ย ๆ เอาจริงเหรอวะเนี่ย! โหยอิจฉาโว้ยยยย! กูไม่ทนแล้ว!”
ฉันสะดุ้งกับเสียงโวยวายของผู้ชายหน้าใสที่จู่ ๆ ก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินผลุนผลันออกไปจากห้อง
“มึงทำร้ายกูมากเลยไอ้เชี่ยกาฬ! โหยอกหักว่ะ!” ซิมซ์ลุกขึ้นยืนด้วยอีกคนก่อนจะทำหน้าเหมือนเด็กโดนแย่งของเล่น เขามองฉันนิด ๆ แล้วสะบัดหน้าเดินออกไปจากห้อง เหลือก็แต่ซันเซทที่ยังนั่งกระดกเหล้าเข้าปากเงียบ ๆ อยู่ด้านข้างฉันกับกาฬวาต ฉันไม่กล้าหันไปมองหน้าเขาเลยอ่ะ!
“มึงไม่ไปเหรอไอ้ซัน? หรืออยากดูหนังสด?” กาฬวาตเอ่ยถามเพื่อนเสียงนิ่ง เชื่อไหมว่าเขาพูดกับซันเซทแต่สายตาไม่ได้ละไปจากใบหน้าฉันเลย แถมยังลูบฝ่ามือร้อนลงบนสะโพกของฉันอีกต่างหาก ฉันพยายามไม่ทิ้งน้ำหนักลงบนตักเขามาก แต่เขากลับกดสะโพกฉันลงจนขาอ่อนสัมผัสกับกางเกงยีนตัวหนาของเขา “งั้นเธอเริ่มเลยแล้วกัน มีผู้ชมอยู่ด้วยเธอคงไม่อายหรอกใช่ไหม?”
ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่นพยายามข่มความอายเอาไว้ ไม่เป็นไรหรอกเมบี… ก็แค่จูบ ไหน ๆ ก็เคยเสียจูบให้เขาไปแล้วตั้งสองครั้ง จะเสียอีกสักครั้งมันคงไม่ตายหรอกมั้ง ถ้ามันทำให้เขายอมไปงานวันเกิดนั่นกับฉัน มันก็น่าสนใจนะว่าไหม?
“ได้อยู่แล้ว กาฬวาต” ฉันลากไล้ปลายนิ้วลงบนไหล่หนาก่อนจะลากวนลงมาบนแผงอกแกร่ง ช้อนสายตาขึ้นมองเขา สายตาคมเข้มจับจ้องฉันไม่ยอมละ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของกาฬวาตป่วนสติฉันอย่างไม่น่าให้อภัย ฉันเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้เขามากขึ้นจนริมฝีปากสัมผัสแผ่วเบากับปลายคางสากเครา ค่อย ๆ ลากไล้และจูบพรมลงข้างแก้ม ยอมรับเลยว่าตัวเองกำลังสั่น มันทั้งตื่นเต้นและเขินอายในคราเดียวกัน ยิ่งเวลาที่ฝ่ามือเล็กลูบคลำแผงอกแน่นและซิกแพคเป็นลอนของเขาฉันก็ยิ่งใจสั่น
ให้ตายสิ… ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยทำอะไรน่าอายขนาดนี้มาก่อนเลยนะ!
ฉันเลื่อนสายตาขึ้นสบกับดวงตาสีดำสนิทที่ยังคงจ้องมองฉันด้วยสายตาอ่านยาก เขานิ่งแต่ทว่าลมหายใจของเขาเริ่มถี่กระชั้นแปลก ๆ แปลว่ากาฬวาตเองก็ไม่ได้ตายด้านซะทีเดียวหรอกนะ ลูบนิดคลำหน่อยก็เริ่มมีอาการซะแล้ว น่าสนใจดีนี่...
ไม่รอช้ามือเล็กค่อย ๆ สอดผ่านชายเสื้อเชิ้ตตัวบางเพื่อสัมผัสผิวเนียนและลอนท้องแกร่งของเขาแผ่วเบา ฉันรู้สึกถึงแรงบีบเคล้นช่วงสะโพกซึ่งถูกฝ่ามือร้อนของเขาทาบทับอยู่ กาฬวาตลากไล้ฝ่ามือร้อนลูบคลึงเอวคอดของฉันอย่างจาบจ้วง ดูเหมือนเขาจะเริ่มทนไม่ไหวกับการปลุกเร้าของฉันแล้วสินะ
“อ๊ะ…” ฉันเผลอร้องออกมาเบา ๆ เมื่อกาฬวาตดึงสะโพกฉันให้แนบชิดกับตักแกร่งของเขามากกว่าเดิม แถมยังเลื่อนฝ่ามือผ่านแผ่นหลังนวลเนียนแล้วรั้งเข้าหาตัวเองจนหน้าอกฉันแทบสัมผัสกับใบหน้าเขาเลยทีเดียว ฉันหายใจติดขัดขึ้นมาเสียดื้อ ๆ รู้สึกถึงความอันตรายจากผู้ชายใต้ร่าง ไม่คิดเลยว่าอีตาขอนไม้ตายด้านอย่างเขาจะกลายเป็นฝ่ายรุกฉันซะเอง
“เสียเวลาว่ะ… ฉันจัดเองดีกว่า!”
“ดะ…เดี๋ยว” ฉันร้องห้ามเสียงแผ่วเมื่อจู่ ๆ กาฬวาตรั้งตัวฉันให้นอนลงบนโซฟาด้านข้างด้วยความรวดเร็วแล้วเขาก็พลิกตัวขึ้นคร่อมฉันแทน ทำให้ฉันเพิ่งจะสังเกตเห็นว่าซันเซทลุกออกไปจากโซฟาแล้ว แต่ยังไม่ทันได้หันมองหาเขาก็ถูกกาฬวาตคว้าหมับเข้าที่ขาอ่อนจนต้องสะดุ้งโหยง “จะ…จะทำอะไร”
“ถามโง่ ๆ” เขาพึมพำขณะก้มลงมาซุกไซ้ลำคอฉันจนสยิวไปหมด ริมฝีปากร้อน ๆ ขบเม้มเรียกเกลียวขนให้ลุกชันไปทั่วทั้งตัว
โอ๊ย! แล้วทำไมต้องถลกเดรสฉันขึ้นสูงขนาดนี้ด้วย! ฉัน…ฉันร้อนไปหมดทั้งตัวแล้วนะ!
“เดี๋ยวสิกาฬวาต! ไหนนายบอกให้ฉันเป็นคนทำเองไง?” ฉันพยายามปัดมือปลาหมึกของเขาออกจากขาอ่อนตัวเอง มืออีกข้างก็พยายามผลักดันใบหน้าหล่อที่ก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอฉัน
ให้ตายสิ! ทำไมจู่ ๆ อีตาขอนไม้นี่ก็หื่นขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ล่ะ! ฉันทำตัวไม่ถูกแล้วนะเว้ย!
“เธอช้า…”
“อ๊ะ…ยะ หยุด!” ฉันย่นคอหนีเมื่อสัมผัสร้อนชื้นจากปลายลิ้นแตะลงบนลำคอขาว มันให้ความรู้สึกวาบหวามแปลก ๆ ยิ่งเวลาที่มือหนากดน้ำหนักลงบนหน้าท้องฉันก็ยิ่งร้อนรุ่มไปทั้งตัว
นี่เขาทำอะไรกับร่างกายฉัน…
- Writer
