แสงสีเสียงให้ความสนุกครึกครื้นจนลืมเรื่องหงุดหงิดไปจนหมด เวลานี้หกโมงเย็นแล้วค่ะ แพล่องไปตามกระแสน้ำเรื่อย ๆ บวกกับสายลมแผ่วเบามันเป็นอะไรที่ดีมากเลย
“อยากเล่นน้ำ” ปูนาเอ่ยขณะที่เอาเท้าราน้ำ ข้างแพจะมีแพเล็กไว้สำหรับเล่นน้ำพ่วงอยู่ค่ะ
“ว่ายน้ำเก่งหรือเปล่า”
“แน่นอน เราน่ะ...”
(ตู้มม)
ยังพูดไม่ทันจบปูนาก็ล่วงลงไปซะแล้วโดยฝีมือของโบที่กำลังหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ
แค่ก แค่ก
“ไอ้โบ ไอ้เหี้ย”
“ฮ่า ๆ ก็เห็นอยากเล่นไง”
“ใช่อยากเล่น แล้วมึงก็ต้องเล่นกับกูด้วย”
จบประโยคโบก็ถูกปูนาลากลงไปด้วยอีกคน พวกพี่ ๆ นี่หัวเราะเสียงดังลั่นเลย
“ไม่น่าเลยกู ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว”
“ฮ่า ๆ ชวนกันลงแต่ทีแรกก็จบแล้ว”
“ไม่ได้หรอกมันไม่ตื่นเต้นรวมถึงเธอก็ด้วย!”
หมับ!
“กรี๊ด...!”
แน่นอนว่าฉันเองก็ไม่รอด... กว่าหัวจะโผล่พ้นน้ำเล่นกลืนลงคอไปซะหลายอึกเลย
แค่ก แค่ก
“ไอ้โบ ไอ้เหี้ย!! เล่นอะไรไม
