"พูดแบบนั้นคืออะไรริษา คือจะไม่โทรหากันแล้วจะไม่คุยกับพี่แล้วงั้นเหรอ"
"จะพูดแบบนั้นก็ใช่ค่ะ เวลาเราไม่ตรงกันมันลำบากกับเราทั้งคู่ และพรุ่งนี้ริษาจะไปทำงานแล้วด้วยค่ะ คงนอนดึกรอรับโทรศัพท์พี่ไม่ไหว"
"ทำงานอะไรแล้วจะไปทำ ทำไม พี่บอกว่าให้อยู่บ้านกับมะลิ แล้วลูกจะอยู่กับใคร"
"ริษาจะเอามะลิไปด้วยค่ะ" งานอะไรเอามะลิไปด้วยได้
"ร้านกาแฟค่ะ เป็นร้านของพี่ชายเพื่อนริษา เลยอนุญาตให้เอามะลิไปด้วยได้ค่ะ"
"ลูกจะไปรบกวนเขารึเปล่า ไม่ต้องไปทำหรอกริษา อย่าดื้อเลยนะฟังพี่บ้าง"
"ริษาอยากทำงานค่ะ" งั้นก็บินมานี้งานเราคือดูแลพี่แค่นั้น อย่างอื่นพี่ไม่อนุญาตให้ทำ
"ไม่ค่ะริษาอยากทำงาน" เราจะไม่ฟังพี่แล้วงั้นเหรอ ขอร้องนะริษาบินมาหาพี่ อย่าโกรธพี่เราช่วยเข้าใจพี่หน่อยได้ไหม พี่เป็นห่วงเราแล้วก็กังวลมากเลยนะที่เราไม่รับโทรศัพท์ พี่นอนไม่หลับทั้งคืนเพราะเป็นห่วงเรานะริษา"
"ริษาก็พยายามเข้าใจทุกอย่างอยู
