AFRA
Gözlerim kapalı düşüncelerle boğuşuyordum bir süre sonra odanın kapısı aralandığını duydum sessiz adımlar bana doğru yaklaştı. Nefes alış verişi yüzümü okşayıp geçerken yakadan kavradım ağzıma kapanan el ile aynı anda silahın namlusunu alnında. Anlına dayan namlu karşısında kaşlarını çatmış şaşkınlığını da gizleyemiyor.
“ sessiz ol “
Derken gözleriyle işaret ettiği yere baktım pencerenin ardında birkaç insan gölgesi hareketlik içinde. İzimizi bulmuşlar elini ağzımdan çekti Yaren ‘i uyandırdım sessiz olmasını işaret ettim.
“ buradan çıkmamız gerek “
“ kaçacak mıyız? iyi de nereye kadar? “
“ dahi hane fikrin varsa söyle benimle artık tartışma Yaren ‘i onlara veremem “
“ bende verelim demiyorum savaş istiyorlarsa kaçmadan halledelim “
“ sen nasıl psikopatsın anlamadım gitti bir
