สามวันผ่านไป
เสียงใส ๆ ดังมาจากหน้าบ้าน ทำให้ยายกอบัวที่กำลังนั่งคัดแยกผักอยู่ต้องละมือและเงยหน้าขึ้นมอง
"การ์ตูน! มาหายายแต่เช้าเลยเหรอลูก" ยายกอบัวทักพร้อมรอยยิ้ม
หญิงสาวร่างบางผมยาวสีดำสนิท ยืนอยู่ตรงประตูรั้ว เธอสวมเสื้อยืดสีขาวและกางเกงยีนส์ขาสั้นดูเรียบง่าย แต่มีเสน่ห์ในแบบของเธอเอง" การ์ตูน" ลูกสาวข้างบ้านที่สนิทกับ
ภาคินมาตั้งแต่เด็กและเติบโตมาด้วยกัน
"สวัสดีค่ะยาย คิดถึงยายจังเลย" การ์ตูนเอ่ยเสียงสดใส ยกมือไหว้ยายกอบัวอย่างนอบน้อม ก่อนจะเปิดรั้วเข้ามานั่งข้าง ๆ
"เอ้า นี่เพิ่งปิดเทอมใช่ไหม?" ยายกอบัวถามด้วยความเอ็นดู
"ค่ะ ปิดเทอมเลยรีบกลับบ้านเลย คิดถึงทุกคนมาก ๆ" การ์ตูนตอบพร้อมรอยยิ้ม แต่นัยน์ตาคู่นั้นกวาดมองหาบางสิ่งอยู่
"พี่ภาคินล่ะคะยาย?"
"ภาคินมันนอนอยู่ในบ้าน เดี๋ยวยายเรียกมันให้" ยายกอบัวตอบ
การ์ตูนยิ้มบาง ๆ ขณะฟังยายกอบัว การ์ตูนเติบโตมากับภาคินจนสนิทกันเห
