ัีััน้ำเหนือเมื่อเห็นไอร่าวิ่งเข้าไปสวมกอดภาคินก็ถึงกับอึ้งไปทันที เขาไม่คิดว่าภาคินจะรู้จักกับหญิงสาวคนนี้ และที่ยิ่งทำให้อึ้งกว่านั้นคือ ภาคินดูไม่ได้มีท่าทีขัดขืนเลยที่ให้ไอร่ากอดไว้แน่น แถมยังโอบกอดกลับอย่างอ่อนโยน ซึ่งเป็นเรื่องที่น้ำเหนือไม่เคยเห็นจากเพื่อนคนนี้มาก่อน
"กูว่ารีบไปจากที่นี่เถอะ เดี๋ยวพวกมันแห่มากันหมด" น้ำเหนือเอ่ยขึ้นเมื่อเขาได้สติ มองไปที่ทางเข้าโกดังที่ดูเหมือนจะไม่ปลอดภัย
ภาคินจึงรีบผละตัวออกจากอ้อมกอดของ
ไอร่า ก่อนจะหันมามองเธอด้วยสายตาที่แม้จะเย็นชา แต่กลับมีความห่วงใยแฝงอยู่
"ไม่เป็นไรใช่ไหม?" ภาคินเอ่ยถามเสียงเรียบ มองไอร่าที่ดวงตาแดงก่ำจากการร้องไห้
ไอร่าพยักหน้าช้า ๆ สะอื้นเบา ๆ ในลำคอ "ฮึ" ไอร่าพยายามตอบ แต่ยังคงรู้สึกสะเทือนใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา
หลังจากนั้น ภาคินกับน้ำเหนือก็พาไอร่าออกจากโกดังของวาทีอย่างรวดเร็ว พวกเขาตรงไปที่บ้านของภาคินเพื่อ
