“เอ้า ยัยหนู รถเสียอีกแล้วหรอ?” เสียงของยายกอบัวทักขึ้นเมื่อเห็นไอร่าเดินลงมาจากห้องเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน ผมของไอร่ายุ่งเล็กน้อย และใบหน้าเผยอาการงัวเงีย
ไอร่าเงอะงะไปชั่วครู่ พยายามนึกหาข้ออ้าง แต่เมื่อเหลือบเห็นสายตาของภาคินที่มองมาอย่างเป็นนัย เหมือนกำลังบอกให้เธอคล้อยตาม เธอจึงรีบตอบออกไปตามน้ำ
“อะ...เออ ใช่ รถเสีย” ไอร่าเอ่ยพลางยิ้มแหย ๆ ในใจนึกสงสัยว่าทำไมต้องโกหกด้วย แต่ไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อ ยายกอบัวก็เอ่ยเรียกเธอด้วยน้ำเสียงเอ็นดู
“เออ มา ๆ มากินข้าวด้วยกันก่อน ภาคินมันทำกับข้าวหมดเลย” ยายกอบัวพูดพลางโบกมือเรียกไอร่าให้มานั่งร่วมโต๊ะด้วย
ไอร่ามองไปที่โต๊ะอาหาร เห็นกับข้าวหลายอย่างวางเรียงรายอย่างน่าทาน ทั้งแกงจืดหมูสับ ไข่เจียวกรอบ ๆ และผัดผักน้ำมันหอย กลิ่นหอมของอาหารลอยฟุ้งไปทั่ว ทำให้ท้องของเธอเริ่มร้องโดยไม่รู้ตัว
“นายทำกับข้าวเอง?” ไอร่าเอ่ยถามอย่างแปลกใจ ขณะที่เดินไป
