ปลายฟ้าเดินออกจากห้องนอน เหลียวมองไปยังโต๊ะกินข้าวก็พบกับกล่องใส่อาหารวางซ้อนกันอยู่ในถุงหลายกล่อง จึงหันไปถามคนที่เดินตามหลังกันออกมา
“ซื้ออะไรมา”
“เดี๋ยวก็รู้ครับ พี่นั่งรอก่อน ผมจะเอาไปใส่จานมาให้”
“ไม่ต้อง ฉันไม่ได้เป็นง่อย และไม่ได้ต้องการให้ใครมาเอาใจ”
“ช่วยกันก็ได้ครับ”
ไอดินขานรับด้วยน้ำเสียงละมุน ก่อนจะช่วยกันจัดการกับอาหารแล้วนำมาวางไว้บนโต๊ะพร้อมทั้งแก้วใส่น้ำดื่มสองใบ อาหารที่เขาสั่งมาจากร้านอาหารชื่อดัง ขึ้นชื่อเรื่องความสะอาดถูกหลักอนามัย และที่สำคัญคือการันตีความอร่อย
ปลายฟ้าเห็นกับข้าวแล้วก็รู้สึกหิวมากขึ้น มีทั้งเป็ดย่างราดซอสกระเทียม ต้มยำกุ้ง กุ้งผัดซอสมะขาม กรรเชียงปูผัดผงกะหรี่ ไข่เจียวหมูสับ และขาหมูพะโล้ แต่เธอไม่ได้เป็นคนซื้อเลยไม่กล้าแตะต้อง ทำได้แค่จ้องมองแต่ละเมนูที่วางอยู่ตรงหน้า
“รอผมตักให้อยู่เหรอ”
เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมกับมือที่ตักกุ้งผัดซอสมะขามวางลงในจา
