หลายวันต่อมา
“ฉันกลับก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน”
หลังเลิกเรียนปลายฟ้าก็บอกลาอันนาและซัมเมอร์ที่ลานจอดรถของคณะ ก่อนจะแยกตัวเดินตรงไปที่รถของตนเองซึ่งจอดอยู่อีกฟาก
หญิงสาวในชุดนักศึกษาพอดีตัวเข้าไปนั่งด้านใน สตาร์ตรถได้ไม่นานประตูผู้โดยสารข้างคนขับก็ได้ถูกเปิดออก ทำเอาปลายฟ้ารีบหันขวับไปมองอย่างตกใจ
แต่แล้วคิ้วเรียวก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อย พลันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เพราะคนที่เข้ามานั่งในรถคือคนที่กำลังตามตื๊อเธออยู่
“สวัสดีตอนเย็นครับพี่ปลายฟ้า”
หนุ่มหล่อยกยิ้มราวกับหว่านเสน่ห์ให้เธอหลงไหล ชั่วครู่ก็รีบโต้กลับเพื่อกลบเกลื่อนที่เผลอมองใบหน้าหล่อเหลา
“ก่อนขึ้นรถคนอื่นหัดขออนุญาตซะบ้าง”
“ไหนครับ ใครคือคนอื่น ในรถมีแค่พี่กับผม คนกันเองทั้งนั้น”
“กวนประสาท” เธอบ่นพึมพำ ก่อนจะเอ่ยต่อ “มานั่งในรถฉันทำไม”
“คิดถึง อยากเจอหน้า”
“เอาความจริง”
พอพบกับใบหน้าและน้ำเสียงจริงจังของสาวรุ่นพี่ ไอดินจ
