ตอนที่ 10 เป็นห่วงด้วยเหรอ

1415 Words

ไอดินนั่งรอผู้เป็นแม่ที่เก้าอี้หน้าห้องตรวจ เนื่องจากท่านบอกว่าจะเข้าไปพบแพทย์ตามลำพังจึงให้นั่งรออยู่ด้านนอก สักพักแม่ก็เดินออกมา “หมอว่ายังไงบ้างครับ” น้ำเสียงเป็นห่วงของลูกชายเอ่ยถาม กานดาเผยรอยยิ้มขึ้นเล็กน้อยขณะถูกลูกชายประคองเดินไปที่หน้าห้องการเงินตามที่พยาบาลหน้าห้องตรวจชี้แจง “หมอบอกว่าเป็นกรดไหลย้อน เห็นไหมแม่บอกแล้วว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก” “ก็ผมเป็นห่วงแม่นี่ครับ อย่างน้อยได้ตรวจแล้วก็สบายใจ” หลังจากชำระค่ารักษาและรับยาเสร็จ ทั้งสองก็พากันกลับคฤหาสน์ “ลูกยังไม่ได้กินข้าวไม่ใช่เหรอ ไปกินข้าวเถอะ นี่ก็สามทุ่มแล้ว” “ผมขึ้นไปส่งแม่ข้างบนก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวค่อยลงมากิน” “ก็ได้จ้ะ” กานดาทำตามที่ลูกชายต้องการ อาการที่เป็นอยู่นั้นสาเหตุหลักหมอบอกว่ามาจากความเครียดลงกระเพาะ ส่วนเครียดเรื่องอะไรนั้นคงไม่ต้องพูดถึง เพราะเธอนั้นรู้ดีที่สุดและไม่อยากให้ลูกทราบเรื่องนี้ด้วยเกรงว่าจะทะเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD