Aybars
Kurduğu cümleye bakıyordum öyle anlamaya çalışarak. Devam etmeyince:
“Kimin yüzünden?” diye sordum usulca. Sormamı bekliyormuş gibi anlatmaya başladı gözlerini uzak bir yere dikip.
“Amcamın yüzünde, her şey onun yüzünden bu halde. O olmasaydı, hayatımıza girmeseydi bunların hiçbiri olmayacaktı. Bugün biz ikimiz yalnız olmayacaktık, babaannem de böyle her sene aynı zamanda hastalanmayacaktı. O pislik hayatımızı öyle bir mahvetti ki, bir daha asla düzelmedi hiçbir şey…”
“Ne yaptı peki amcan size bu kadar kötü?”
“Aybars bunu sana anlatmak çok inan ama ben birini anlatmazsam öleceğim. Çatlayacağım tam orta yerimden! Babaannem üzülmesin diye konuşamıyorum, bir arkadaşım bile yok oturup dertleşebileceğim. O kadar yalnız hissediyorum ki…” diye hıçkırarak ağlamaya başladı. Kolumu uzatı
