Beni kendine çevirdi. Kahverengi gözleri kararmıştı sanki, fazasıyla yakındı.
“Ben…” dedim titreyen sesimle biraz korku vardı içimde. Bir eli kapıyı tutuyordu hâlâ, diğer elinin tersiyle yanağımı okşadı. Nefesi yüzüme vurdu. Başı boynuma doğru geldi, derince bir soluk çekti.
“Çok zor….. engel olmak çok zorluyor beni toprak güzeli” nefesini boynumda kulak mememde hissettikçe içim kıpırdandı, kanıma ağrılar girdi, nefesim sıklaştı.
“Tamamen benim olman için her dakika dua ediyorum.” Dedi başını geri çekti gözlerime baktı. Eli yanağımdaydı dudakları dudaklarımla buluştu tekrar.
Öpüşü devam ederken kolları omuzlarıma oradan kollarıma indi. Belime sarıldı bana daha çok yaklaştı bütün bedeninin sıcaklığını hissediyordum. Dudaklarını ayırdı buğulu sesiyle
“Dur dediğin yerde durmaya çalışacağ
