เนยบอกเสียงสิ้นหวัง"พังทีวีเลย''
"ห๊ะ !''
''เออ พังเลยมึงเดี๋ยวฉันจ่ายค่าเสียหายเอง นาทีนี้ ณ จุดจุดนี้ ปิดอีทีวีเวรเครื่องนี้เถอะ ง่วง!''
“มึง ทีวีอันนี้แพงมากนะ” เขาว่าเสียงอ่อย
''แล้วจะให้ทำไงล่ะวะ ฉันง่วง ฮึก ฉันจะนอน ฮือ" เนยว่าน้ำตาปริ่ม
"เห้ย ๆ ไม่ร้อง โอเค ๆ เดี๋ยวพังเดี๋ยวนี้แหละ อย่าร้องนะ แกนอนเลย เดี๋ยวฉันจัดการเอง''
ฌอร์นส่งเนยให้นอนที่เตียงแล้วก็หันมาหาทีวีจอยักษ์ที่ตอนนี้ฉายภาพเคลื่อนไหวไอ้ผู้ชายกำลังเร่งเอวเพื่อที่จะ
''อ๊าาส์ คัมเบเบ๋ คัม! ! !''
คัมเหี้ยอะไร้! ! ! เขาสบถในใจก่อนจะปาโคมไฟใส่หน้าจอทีวีแตกจนดับไป
พ่อขอโทษนะลูก แม่แค่อยากนอนเอง ไม่ได้เจตนาจริง ๆ ลาก่อนทีวีสี่แสนของพ่อ
ชายหนุ่มยืนไว้อาลัยให้ทีวีแสนรักเป็นเวลาสองนาทีก่อนจะเดินเลี่ยงไปอาบน้ำโดยหารู้ไม่ว่าภายนอกห้องก็เกิดการจีนมุงทันที
''โอ้โห อาตี๋อั๊วนี่แรงดีจริง ๆ เว้ย เมียกำลังท้องกำลังไส้ก็ไม่เว้น'
