ขย่มรัก

CHAPTER 07 หนูอยากได้พี่เลิฟ

CHAPTER 07

Baby Talk

จึก ๆ

"......"

จึก ๆ

"......"

จึก ๆ

เริ่มขยับ..

จึก ๆ

"อื้อ.."

ส่งเสียงแล้ว!

จึก ๆ

"นิ่งดิ รำคาญ"สุดท้ายก็โวยวายใส่ มิชชั่นคอมพลีทแล้วจ้า

"ตื่นได้แล้ว หนูหิว~"ฉันยู่ปากแล้วกระซิบบอกเฮียที่ยังนอนหลับไม่รู้จักตื่นสักทีทั้งที่ตอนนี้ก็ปาไปบ่ายสองแล้ว ฉันหลับเป็นเพื่อนเขาไปแล้วตื่นหนึ่งพอตื่นขึ้นมาก็ยังเจอเขานอนหลับอยู่เลย

"มึงมาได้ไง มาตอนไหน?"เฮียขยับตัวจากที่นอนคว่ำอยู่ขึ้นมานอนราบกับที่นอนแล้วขยี้ผมตัวเองสองสามทีจนผมที่ยุ่งอยู่แล้วยิ่งยุ่งมากกว่าเดิม

คำถามที่เฮียถามเป็นคำตอบชัดเจนว่าเฮียจำไม่ได้ว่าเขาทำอะไรกับฉันบ้าง

"หนูมาตั้งแต่เช้าแล้ว!"ฉันกระแทกเสียงใส่แล้วกางแขนเฮียให้กางออกก่อนจะขยับหัวขึ้นไปนอนหนุนแขนเฮียแล้วกอดเฮียเอาไว้แน่น

"ทำไมไม่ปลุก"

"ปลุกแล้วและเฮียก็ตื่นแล้วด้วย มันน่าตีนะคะที่เฮียดันลืมว่าตัวเองลวนลามหนูไปแล้วด้วย!"

"ลวนลาม?"เฮียหมอกทวนคำพูดฉันราวกับเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดก่อนที่จะปั้นหน้างงแล้วขมวดคิ้วจนมันชนกันเข้าอย่างจัง

"ใช่ เฮียไซร้คอหนู จูบคอหนู แล้วก็ถอดเสื้อในหนูเพื่อดูดนมหนูด้วย เฮียดูดแรงมากจนตอนนี้หน้าอกหนูยังบวมอยู่เลย!"ฉันร่ายยาวถึงพฤติกรรมที่เฮียทำเอาไว้กับฉัน การที่เขาจำไม่ได้มันไม่ใช่ปัญหาเพราะฉันจะทำให้เขาจำได้เอง

"มึงอย่ามาโกหกเบบี้ มึงอย่า"

คิดจะหาวิธีเอาตัวรอดไปงั้นสิ บอกเลยมันไม่ง่าย

"คอหนูมีรอยแดงแบบนี้หนูคงหักคอตัวเองลงมาดูดคอตัวเองมั้งค่ะ!"

ฉันลุกนั่งแล้วรวบผมที่ปล่อยยาวไปด้านข้างโชว์ซอกคอที่มีรอยแดงสีเข้มอยู่หลายจุดให้เขาเห็นกับตา หลักฐานชัดขนาดนี้ถ้าเขาไม่ยอมรับคงต้องเป็นคนที่แย่น่าดู

"ถามจริง!"เฮียหมอกมันขยี้ตาตัวเองสามสี่รอบทำเหมือนกับว่ากลัวว่าตัวเองจะมองผิดมองถูกอย่างนั้นแหละ

"ใช่! หนูจะฟ้องคุณน้าว่าเฮียลวนลามหนู!"ฉันกอดอกแล้วเชิดหน้าทำหน้าดื้อให้เขาเห็นว่าฉันเอาจริงไม่ล้อเล่นแต่อย่างใด

"เฮ้ย! ไม่ได้! ถ้าแม่กูรู้มึงกับกูถูกจับแต่งงานตั้งแต่วินาทีนี้เลยนะเว้ย!"เฮียหมอกกระวนกระวายแทบขาดใจ การที่เขาต้องแต่งงานกับฉันคงเป็นเรื่องที่เขารับไม่ได้ที่สุดงั้นสิ

"งั้นเหรอ งั้นก็ดีหนูจะได้โทรบอกคุณน้าเลย!"

"ไม่ได้ดิ! เอางี้ ๆ มึงอยากได้ไรบอกมา หิวข้าวใช่มั้ยรอแป๊บกูอาบน้ำก่อนเดี๋ยวพาไปกิน"คนเราอะนะพอต้องการให้อีกฝ่ายพอใจก็สามารถทำได้ทุกอย่าง พอเห็นว่าเขาดูกระวนกระวายกับการที่ตัวเองลวนลามฉันและทำเหมือนไม่อยากจะแต่งงานกับฉันเต็มแก่ฉันก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิด

"หนูโคตรเกลียดเฮียเลยรู้มั้ย! รู้ตัวปะว่าเฮียโคตรแย่!"

"อะไรวะเบบี้ จะมาทุบกูเพื่อ"เรากำลังทะเลาะกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ฉันจ้องหน้าเฮียอย่างโมโหเฮียเองก็มองหน้าฉันอย่างไม่คิดยอมแพ้เหมือนกัน

"ก็เฮียทำเหมือนรังเกียจที่จะแต่งงานกับหนู!"

"ก็กูไม่อยากแต่งงานกับมึงมึงจะบังคับกูเพื่ออะไร!"

เพียะ!!

ความโกรธและความน้อยใจทำให้มือฉันยกขึ้นไปตบหน้าเฮียอย่างไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกทีเฮียก็หน้าหันไปแล้วและเขาก็หันขวับมามองหน้าฉันด้วยสายตาดุร้ายแต่นาทีนี้ความน่ากลัวของเขาไม่สามารถทำอะไรฉันได้แล้ว

"เอ่อ! ไม่แต่งก็ไม่ต้องแต่งไม่ต้องแต่งแม่งมันแล้ว!"ถือว่าไม่บ่อยครั้งที่ฉันจะใช้คำพูดหยาบคายกับเฮียที่มีอายุมากกว่าฉันหลายปี เฮียมันแทบจะควันออกหูตอนที่ถูกฉันตะคอกใส่ด้วยคำพูดหยาบคาย

"เบบี้! มึงนี้มันชักจะมากไปแล้ว"

"เอ่อ! ไม่แต่งแล้วไม่แต่ง หาผัวอื่นที่ดีกว่าเฮียก็ได้ หนูทั้งสวยทั้งน่ารักผู้ชายทั้งซอยคงยืนรอต่อแถวกันจีบหนู หนูคงโง่เองที่มัวแต่จมปลักอยู่กับผู้ชายชาติหมาแบบเฮีย!"

"เบบี้!"

"หุบปากไปเลยไอ้คนผีทะเล!!"ฉันคว้าหมอนใกล้มือเขวี้ยงใส่หน้าเฮียมันไปจนเฮียหงายหลังตกเตียงไปเลย แต่ใช่ว่าฉันจะตกใจหรือรู้สึกผิด

ไม่เลย ฉันไม่มีความรู้สึกนั้นนอกจากต้องการวิ่งออกมาจากห้องนั้นให้เร็วที่สุด

"ปากดี"แค่เพียงสี่ก้าวเท่านั้นที่ฉันเดินออกมาจากห้องนอนเฮีย เพียงแค่สี่ก้าวฉันก็ถูกเฮียหมอกรวบตัวกลับมาแล้วบีบรัดต้นแขนฉันเอาไว้แน่นมากด้วย ฉันเจ็บจนน้ำตาคลอเบ้า

"อ๊ากก!!"โกรธมาก! กัดแม่มเลย!

"ไอ้พี่เวร!"

ปัง!!

ฉันอาศัยจังหวะที่เฮียมันดิ้นเพราะเจ็บวิ่งออกมาจากห้องเฮียแล้วโบกแท็กซี่ไปจากคอนโดเฮงซวยนี้ในทันที

มันบ้ามาก มันบ้ามากจริง ๆ ที่เกิดเรื่องแย่ ๆ แบบนี้ขึ้นมา

เกลียด เกลียดที่สุดเลย

ไม่รัก ไม่รักแล้วก็ได้ไม่รักแล้ว!!

"ฮือออ ไอ้เฮียบ้าไอ้เลวไอ้บ้าไอ้เลว!!"ฉันร้องไห้ฟูมฟายอยู่บนเตียงนอนของตัวเอง ร้องจนปวดตาร้องจนเสียงแหบร้องจนเผลอหลับไปและตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ร้องอีกวนเวียนอยู่ซ้ำ ๆ ไปมา

วันต่อมา

"เฮ้ย! เบบี้ทำไมตาบวมงี้อะ"

"นั้นดิ อย่างกับร้องไห้มาทั้งคืน

"ร้องไห้มา"ฉันตอบคำถามฮันนี่กับที่รักเพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุด ตอบอย่างเหนื่อยล้าก่อนจะฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะเรียนด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว

"ใครรังแก เฮียหมอกอีกแล้วใช่มั้ย? ทำไมเขาต้องใจร้ายกับแกด้วย"ฮันนี่เริ่มโวยวายในขณะที่ที่รักเอาแต่พยักหน้างึกหงักอย่างเห็นด้วย

"คอยดูนะ!! ฉันจะหาผู้ชายที่หล่อ หล่อกว่าเฮียหมอกมาควงให้เฮียมันเห็นว่าฉันจะไม่รักมันอีกแล้ว"

ปัง!!

ฉันกำหมัดเอาไว้แน่น สายตาฉันมุ่งมั่นและน้ำเสียงก็หนักแน่นเพื่อประกาศกร้าวให้เพื่อนรู้ว่าฉันจะตามหาผู้ชายคนนั้นให้ได้!

คอยดูสิ!

"ให้ยืมพี่เลิฟก่อนเอามั้ย? พี่ชายฉันก็หล่อไม่แพ้เฮียหมอกของแกเลยนะ"ฮันนี่ยกพี่ชายตัวเองขึ้นมาเสนอให้ฉันเป็นทางเลือก

"เอาสิ ยืมตัวเฮียหน่อย เย็นนี้เลยได้มั้ย? เฮียเขาเรียนอยู่มอเดียวกันกับเฮียหมอกด้วยใช่มั้ย?"

"ใช่"

"ดีเลย ดีล!"

"ฮันนี่จัดให้!"

มหาวิทยาลัย K

"พี่เลิฟ~"

"ว่าไงตัวดื้อ"

"หนูแวะผ่านมาทางมหาลัยพี่พอดีเลยค่ะเลยแวะซื้อเครปมาฝาก ไส้นูเทลล่ากล้วยหอมพิเศษฝอยทองค่ะ!"ฉันยื่นเครปเจ้าเก่าเจ้าดังที่ตัวเองชอบกินและที่รู้ว่าพี่เลิฟชอบรสนี้เพราะพี่เลิฟมักจะวานให้ฮันนี่ซื้อมาฝากบ่อยฉันเลยพอรู้ข้อมูลอยู่บ้าง

"ขอบคุณมากครับ เราเนี่ยเก่งมาก"พี่เลิฟลูบหัวฉันต้อย ๆ แล้วจูงมือฉันให้มานั่งบนเก้าอี้หินอ่อนหน้าคณะ ที่เห็นพี่เลิฟเล่นได้ลื่นขนาดนี้นั้นเป็นเพราะฮันนี่โทรมาวางแผนกับพี่ชายตัวเองเป็นที่เรียบร้อย พี่เลิฟเรียนคณะเดียวกันกับเฮียหมอกและตอนนี้เฮียเวรนั้นก็นั่งอยู่บนเก้าอี้หินอ่อนที่อยู่ถัดจากโต๊ะที่ฉันนั่งแค่โต๊ะเดียว

รังสีอำมหิตจากโต๊ะนั้นจ้องมองมาจนฉันรู้สึกได้แต่ก็ใช่ว่าจะแคร์

"วันนี้พี่จะจัดปาร์ตี้ที่บ้านเราไปด้วยกันมั้ย ทั้งที่รักทั้งเบบี้เลยไปนั่งเล่นกันสนุก ๆ แต่งตัวแซ่บ ๆ ไปถ่ายรูปได้เพราะฮันนี่เป็นคนคิดธีมงานไว้

"ไปค่ะ! ไปแน่นอน!"

"ดีครับ เดี๋ยววันนี้พี่ขออนุญาตควงน้องเบบี้ด้วยนะครับเราใส่ชุดคู่กันก็ได้เดี๋ยวพี่ส่งชุดไปให้"

"งื้อออ น่ารักที่สุดเลยค่ะพี่เลิฟของหนูน่ารักที่สุดเลย"ฉันโผ่เข้ากอดพี่เลิฟอย่างตื่นเต้นเพราะใคร ๆ ก็รู้ไงว่าพี่เลิฟมีรสนิยมในการเลือกเสื้อผ้าผู้หญิงเก่งมากก ฉะนั้นเสื้อที่พี่เลิฟส่งมาให้ใส่ฉันต้องแฮปปี้แน่นอน!

"วันนี้มาหาพี่มีอะไรมาอ้อนพี่คะ?"พี่เลิฟฉีกยิ้มอย่างใจดีแล้วโยกหัวฉันอย่างเอ็นดู เป็นความน่ารักที่พี่ชายเพื่อนมักจะทำให้เราทั้งสามคน เรียกได้ว่าพี่เลิฟไม่ได้เป็นแค่พี่ชายของฮันนี่แต่เป็นพี่ชายของฉันและที่รักไปด้วย

"หนูเบื่อค่ะเลยแวะมาหาพี่ชายที่ใจดีของหนู"ฉันทำหน้าให้ดูน่ารักและออดอ้อนที่สุดจนพี่เลิฟหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดู

"แหม่.. เหมาะสมกันจังเลยนะ"ฮันนี่เริ่มทำหน้าที่เป็นมือชงอันดับหนึ่ง

"นั้นน่ะสิ พี่เลิฟลองจีบเบบี้ดูสิคะเผื่อจะปิ๊งกันจริง ๆ"ที่รักเริ่มปูทางเพื่อให้พี่เลิฟได้รับบทต่อ

"พี่จีบได้เหรอเห็นว่าเรามีคนในใจแล้วไม่ใช่เหรอ คนนั้นก็เป็นเพื่อนร่วมห้องพี่ด้วยสิ ใช่มั้ยหมอก"นั่นแหละ สานต่ออย่างนั้นเลย พี่เลิฟหันไปหาพี่หมอกที่นั้งนิ่งและมองมาทางที่ฉันนั่งอยู่

"ไม่ใช่หรอกค่ะ หนูเบื่อเฮียหมอกแล้วหนูไม่เอาเฮียหมอกแล้วค่ะแต่อยากได้พี่เลิฟแทน หนูจีบพี่เลิฟได้มั้ย?"กะพริบตาปริบ ๆ เอียงคอถามเล็กน้อย

"เอางั้นเหรอ?"

"เอางั้นเลยค่ะ หนูจะจีบพี่เลิฟแล้วนะ.. จะจีบสุดหล่อของหนูแล้ว"

Talk

ปั่นหัวมันเลยลูกปั่นหัวมัน

ครบ 5 เม้นมาอัปนะ