intro ดูดนม

1047 Words

Intro "เฮียยยย~ หนูอยากกินกล้วยปั่น" ตุ๊บ!! ตุ๊บ!! "ไปไกล ๆ ดิ อย่าวุ่นวาย!" "อั่ก!" "ไม่เอา~ หนูจะให้เฮียพาไปซื้อน้ำกล้วยปั่น" ตุ๊บ!! ตุ๊บ!! "อ๊ากกกก!!" "อย่าวุ่นวายได้มั้ยวะ! รำคาญแม่งคนกำลังยำตีนกันอยู่เสือกกระแดะอยากแดกกล้วยปั่น!" "ก็เบบี้อยากกินอะ!" "แต่กูไม่ว่าง! เห็นมั้ยว่าพวกกูตีกันอยู่!" "เห็น! แต่อยากกิน! เข้าใจมั้ยว่าอยากกินนนนนน" "ว้อย!!! สักทีเถอะมึง" "อ๊ากกก เหี้ย! กระดูกกู!" เด็กเวร ไอ้เด็กเวร เห็นอยู่ว่ากูกำลังยกพวกตีกันอยู่แม่งเดินมาคว้าคอกูแล้วบอกว่าอยากแดกน้ำกล้วยปั่น กูถามจริง! มีเด็กปกติที่ไหนแม่งอยากแดกตอนคนกำลังยำกันวะ! "กลับ!!"ไอ้ผมก็เลือดร้อนมีคนสะกิดตีนนิดสะกิดตีนหน่อยหัวมันก็ร้อนทันที ไหนจะเด็กเวรที่ขยันจุดไฟในตัวผมนี้อีก มันน่าจับหักคอแล้วยัดลงท้องให้หมาแดกจะได้จบ ๆ "กล้วยปั่นนะกล้วยปั่น!" "หุบปาก" "กล้วยปั่น กล้วยปั่น!"ยิ่งกูบอกให้หุบปากไอ้เด็กเวรนี้ยิ่งแหกปาก แถมมันยังกระทืบเท้ารัว ๆ แล้วทำหน้าดื้อได้แม่งกวนตีนจนอยากเอาตีนยัดปากให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย "กินกล้วยกูก่อนมั้ยมึงจะได้เงียบ!"ผมกระแทกเสียงดุถลึงตาใส่มันให้รู้ว่าผมเอาจริง มันจะได้สงบปากสงบคำสักที "ได้เหรอ? เบบี้อยากกินมานานแล้วกล้วยพี่อะ! งื้อ ๆ" "งื้อพ่อง!"ผมแทบจะกระชากมือเล็กที่ยื่นออกมาแตะเป้ากางเกงผมออกไปในทันที เป็นเด็กอายุสิบแปดริอาจจะมาลวนลามกล้วยกู ฝัน! "ถ้าเฮียไม่พาหนูไปซื้อกล้วยปั่นหนูจะฟ้องคุณน้ากับคุณลุงว่าเฮียไม่ดูแลว่าที่คู่หมั้นให้ดีและจะฟ้องคุณน้าด้วยว่าเฮียรังแกหนูและตีหนูแรงมากจนหลังเกือบหัก" ดูมัน ไอ้เด็กเวรกำลังโกหกปั้นน้ำเป็นตัวจนแทบจะกลายร่างเป็นตุ๊กตาหมีที่เกือบจะวิ่งได้รอบเมือง ฟังแล้วขึ้น เอาสถานะคู่หมั้นทางความเชื่อมาขู่กูอีก กูอยากจะบ้า! "เบบี้! กูบอกแล้วไงว่าตอนเจ็ดขวบกูยอมหมั้นกับมึงที่อายุสี่ขวบก็เพราะแก้เคล็ดที่มึงไม่สบายไม่ยอมหายสักทีหลังจากมึงหายสถานะก็เป็นอันจบ อย่ามโนดิ!"ผมผลักหัวไอ้เด็กหน้ามึนที่มองหน้าผมแล้วยู่ปากขึ้นอย่างดื้อ ๆ ก่อนจะเดินนำไปทางที่รถจอดอยู่ "โน่ว ๆ ยังไม่เลิกกันเรายังเป็นคู่หมั้นกันและถ้าเฮียดื้อละก็!" มีอย่างที่ไหนวะกล้ามาลากคอกูแล้วจ้องหน้าเหมือนเราอายุเท่ากัน โตยังไม่เท่าไหร่นมยังไม่ทันตั้งเต้าริอาจจะกินหัวกูแล้ว เจริญละมึงเอ๊ย "แล้วก็อะไรของมึง ปล่อยกูเดี๋ยวกูตบหัวบิ่นซะนี้" "หนูก็จะเดินไปประกาศทั้งมหาลัยเฮียไงว่าหนูเป็นคู่หมั้นของเฮีย!!" เอ่อ! ให้ได้อย่างนี้สิวะ! เด็กนรกแตกมันมีอยู่จริงใครว่าเป็นแค่เรื่องเล่า ตรงหน้ากูตัวเป็น ๆ เลย "เอ่อ! กล้วยปั่นก็กล้วยปั่นกูจ่ายให้เลย! ขึ้นรถ" "ก็แค่นั้น"ระวังเถอะมึงอย่าให้ถึงทีกูกูจะจับหักคอให้ตายเลยคอยดู! ใครจะยอมให้บอกคนอื่นรู้ว่ามีคู่หมั้นเป็นเด็กมอปลายวะ! เสียศักดิ์ศรีแบดบอยแห่งคณะวิศวกรรมหมด (จบการบรรยาย :: หมอก) Baby Talk "อ๊าาา~ ชื่นใจ~ เฮียอยากลองดูดดูมั้ยอร่อยน่า~" "กูไม่ได้ปัญญาอ่อนแดกกล้วยปั่นอย่างมึง หลบไป" ชิ.. ทำมาเป็นปัดมือฉันทิ้งไป ไม่ต้องมาทำเป็นเข้มบอกไว้ตรงนี้เลยว่าเบบี้คนนี้ไม่มีทางยอมเด็ดขาด! "แล้วเฮียดูดอะไร อย่างเฮียคงสนใจแต่จะดูดนมสาวอะดิ!"พูดแล้วขึ้นกระแทกเสียงใส่มันยังไม่ถึงใจเท่ากับการจ้องหน้าเฮียหมอกด้วยสายตาดุดัน! "เอ่อ! ต้องเป็นนมใหญ่ ๆ ด้วยนะ นมแบนแบบมึงกูไม่ดูด มันไม่ฟิน!" หน็อยยย -*- จุดประกายความโกรธในตัวเบบี้งั้นเหรอ ใครบอกเฮียหมอกกันว่าเบบี้นมเล็ก ไม่รู้จริงซะแล้ว! จับเข้าให้! "เฮ้ย!!" "ใครบอกเฮียว่าเบบี้นมเล็ก เนี่ยบีบดูใหญ่กว่าหัวเด็กเฮียอีก!"ในเมื่อมองด้วยตาแล้วอาจจะมองไม่เห็นฉันก็เลยให้เฮียพิสูจน์ด้วยการดึงมือเฮียมาจับนมฉันเสียเลย ง่ายดี ฮี่~ "มึงจะบ้าเหรอ! ปล่อยมือกูออกไป!" "เฮีย! ทำไมต้องทำเป็นรังเกียจ! - -+"เฮียหมอกแทบจะดึงมือตัวเองกลับไปทันที ฉันยังไม่ฟินเลยยังซึมซับไม่ถึงห้าวินาทีด้วยซ้ำ "เพราะกูไม่ได้อยากจับนมหมีอนุบาลอย่างมึงไง อย่าแก่แดดแดกกล้วยปั่นของมึงไป" "ทำไมอ่า~ นมหนูใหญ่น่า~ สวยด้วย หัวนมชมพู๊ ชมพู"ฉันแทบจะสาธยายออกมาจนเห็นภาพเกือบทั้งหมดแต่เฮียก็ยังทำเหมือนสิ่งที่ฉันพูดออกไปเป็นเรื่องธรรมดาที่เห็นได้ทั่ว ๆ ไป "หัวนมชมพูกูดูดมาเยอะละ ของมึงไม่จำเป็น"ยิ่งได้ยินว่าดูดมาเยอะฉันยิ่งหงุดหงิด "หึ! เฮียจำคำพูดหนูไว้ให้ดีนะ! หนูจะทำให้เฮียดูดนมหนูให้ได้!! คอยดู!"ถ้าทำไม่ได้อย่ามาเรียกฉันว่าเบบี้เลย! อย่ามา! "เอ่อ กูจะลืมให้ไวเลย"เฮียมันแค่นหัวเราะเหมือนเป็นเรื่องตลกแล้วหันมามองฉันด้วยสายตาที่เยาะเย้ยกันเต็มประดา "หงุดหงิด!"ฉันจ้องเฮียอย่างหัวร้อนแล้วกระทืบเท้ารัว ๆ ที่ไม่สามารถจับเฮียมาดูดนมตัวเองได้อย่างง่าย ๆ แต่ฉันไม่ย่อท้อหรอกนะ สักวันฉันจะทำให้เฮียสยบอยู่แทบเท้าฉันให้ได้คอยดู! Talk นางเอกบด ๆ จ้าเรื่องนี้ บด ๆ เน้น ๆ เลย ครบ 1 เม้นมาอัปต่อน่าา

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more