ตอนที่ 39
ง้อด้วยปาก
วันต่อมา
แสงแดดของช่วงบ่ายวันใหม่สาดเข้ามาในห้องกระทบเปลือกตาหนาจนอาร์เดลที่เพิ่งหลับไปได้ไม่กี่ชั่วโมงมุ่นคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาตื่นสู้กับแสงแดด ความหนักอึ้งของศีรษะเข้ารุมเร้าอย่างหนัก จนเขายกมือขึ้นนวดขมับ
“เฮ้ย!!!”
อาร์เดลหลุดอุทานออกมาเสียงดัง เมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงนอนซบคาอกแกร่งของตัวเอง และเมื่อมองดูชัด ๆ เขาก็เบิกตาโตด้วยความตกใจ
“พริ้งพราว!!”
“อื้อออ”
พริ้งพราวแสร้งทำเป็นตกใจเมื่อตื่นมา ก่อนจะคว้าผ้าห่มมาคลุมตัวเอาไว้ แล้วบีบน้ำตาออกมาทันที
“ฮึก พี่เดล”
“พะ...พริ้ง นี่มันเกิดอะไรขึ้น แล้วนี่”
เมื่อได้ยินแบบนั้น พริ้งพราวก็แกล้งร้องออกมาเสียงดังอีกครั้ง จนอาร์เดลต้องบอกให้หยุด เพราะอยากคุยกันให้รู้เรื่องเสียก่อน
“พริ้ง เล่าให้พี่ฟังหน่อยว่ามันเกิดอะไรขึ้น คือพี่เมาหนักมากจนจำไม่ได้เลย” อาร์เดลพยายามเอาความใจเย็นเข้าสู้ แม้จะพอรู้ว่าเกิดอะไ
