ร่างสูงโปร่งยืนมองภรรยาที่กำลังพูดคุยกับบุรุษที่ไม่คุ้นหน้าอยู่ที่ศาลาดื่มชาในสวนหย่อม สายตาคู่เรียวเต็มไปด้วยความไม่พอใจ รู้สึกร้อนรุ่มดั่งมีคนเอาไฟมาจุดที่กลางใจกับภาพที่เห็น
อาไฉ่ยืนอยู่ด้านหลังของหยวนไป๋เยี่ยน รู้สึกถึงไหน้ำส้มที่กำลังจะแตกออกมา ในตอนนั้นมีบ่าวในเรือนเดินผ่านจึงเรียกมาถามให้หายข้องใจ
“เสี่ยวอี้ ฮูหยินน้อยมีแขกหรือ” อาไฉ่กล่าวถามแทนผู้เป็นนาย
“แม่ทัพมู่มารอพบใต้เท้า นายท่านมีงานสำคัญกับหัวหน้าฉาง ฮูหยินน้อยจึงต้อนรับรอ” เสี่ยวอี้ตอบแล้วรีบก้มหน้าลงเมื่อรู้สึกถึงอารมณ์ที่ขุ่นมัวของหยวนไป๋เยี่ยน
อาไฉ่พยักหน้าให้บ่าวรับใช้ผู้นั้นเดินออกไป ดูจากท่าทีตอนนี้นายน้อยของตนคงกำลังกินน้ำส้มไหที่แตกนั้นเข้าไปแล้ว
“เชิญแม่ทัพมู่ไปพบข้าที่ห้องหนังสือ” ที่ปรึกษาหยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองใจ เสียงลมหายใจที่พ่นออกมานั้นแสดงถึงความไม่สบอารมณ์แม้จะรู้ว่าแม่ทัพมู่
