Simula non madalas na akong niyayaya ni Dong Gu na lumabas. Madalas kami sa Library mahilig kasi siyang mag basa. Kaya ko namang mag adjust para sakanya.
"Bakit umiiyak ka? Mag tigil ka nga nakakahiya! Nag titinginan na sila sayo oh!" Saway niya sakin.
"Eh pano—eh pano nga di sila nag katuluyan." Iyak ko pa habang nag pupunas ng luha.
Kasalanan ko ba na mabilis akong ma-iyak?
"Tss.. Ano ba yan? Nakakahiya." Naiinis na sabi ni Prince sakin.
Tinignan ko naman yung paligid at nakatingin nga silang lahat. Agad kong pinunasan yung luha ko. Nakakaiyak naman kasi. Kasalanan nung author 'yon! Bakit kasi patay yung lalaki sa huli? Kawawa naman yung bidang babae.
"Ano ok kana ba?! Halika na nga!" Sabay hatak sakin ni Prince.
"Aray!!" Angal ko na ikinatingin niya sakin.
"Sorry. Bilisan mo
