chapter 7 Fighting Goodbyes
1440 Words
sanjhu:Trabaho lang ang meron kami nang babaeng sinasabi mo alam mo namang ikaw ang mahal ko ikaw ang babaing maganda, sexy, mayaman sa mata ko kaya sana wag mo nang uulitin ang ginawa mo nag alala ako sa iyo kanina.
Kahit nakapikit ang mata ko ay rinig ko parin ang sinabi niya para tuloy akong naawa sa kanya.
jsoo:Okay....
Helong-helong sagot ko habang nakatitig siya akin ay tinuloy ko na ang aking pagtulog.
Kinabukasan aynag yaya ito na mag dinner date sa labas kaya sobrang saya ko, nag bihis ako agad.Naka off shoulder, fit na casual dress at nag sout ako ng takong.
sanjhu:Your beautiful and sexy my love.
Ngumiti nalang ako, dahil pinuri at tinawag niya na ako na my love.Parang sweet siya ngayon sa akin parang bumabawi ito dahil nag lasing ako dahil sa kanya.
Habang naka upo at kumakain ay may umiba ng mode ko.
Pagpasok namin sa resto, nag order agad siya ng food at mga ilang minuto ay may dumating
Tresha:Sanjhu? is that you?
Tumingin siya sa akin bago kinausap si tresha.
sanjhu:Yes.
Tumayo ito at tumayo narin ako baka sabihin naman ng iba wala akong galang.
This is my girlfriend Jisoo.
Jisoo this is tresha.
jsoo:Heloo.. Nice to meet you?
Inabot niya ang mga kamay niya, nag dalawang isip pa ako kung tatangapin ko ba o hindi.Nakipag shakehands nalang ako dahil nakakahiya.
Tresha:Can i set!
Your young, How old are you?
Hindi pa nga kami mu Oo ay umupo na ito at deritso akong ininsulto.
jsoo:Im 20 yrs old
How about you?
tresh:We are same age ni sanjhu diba sanjhu.
Ang landi talaga ng babaeng to ang sarap ihampas nitong pagkain sa harap niya.
sanjhu: We are old friend
Sagot naman ni sanjhu.
tresh:and his ex
Namula ako sa inis kaya pinilit ko nalang ngumiti para naman hindi mapahiya kay sanjhu at nag tanong.
what are you doing here?
tresh: duh! I have a person to meet but i think his not coming.
jsoo:Pupunta lang ako sandali sa comfort room.
Nagpaalam ako, at baka ma hampas kona talaga ang babaing to magaayus nalang ako ng buhok para maganda akong tingnan sa mata ni sanjhu.
sanjhu: Okay
tresh: ako din i want to fixed my lipstick.
Comfort room}
Tresha:You know, your so young for him.
Plastic kung nginitian Ms,Tresha i believe in saying Age doesn't matter aslong as you love to each other.
Sinabi ko sa pagmumuka niya para matauhan siya,sumunod pa talaga siya rito para sabihin yan sa akin.
tresh:I believe in saying too
First love never die.
Red lips naka high heels at naka red backless dress maputi mataas may pagka mayabang ang babaeng to mukang hindi pa nakaka move-on.
Kaya sumunod agad akong bumalik sa table.
Napansin ni sanjhu na parang naiinis ako dahil hindi pa umalis si tresha.
Kaya pag upo ko sa upoan ay hinawakan niya kamay ko sa ilalim ng lamesa.Nagpaalam siya buti nga sa kanya parang ni langgam sa kasweetan namin ni sanjhu.
Tresha:How sweet ..
Aalis na ako sanjhu see you.
jsoo:Ang pangit ng dinner nato geniba ng babaeng yon.
Sambit ko pag-alis niya sa table.
sanjhu:Be mature jisoo wag kang mag seselos sa kanya, past na siya just trust me.
Hindi ako naka sagot sa kanya dahil may tumawag sa Cellphone niya.
Excuse me i have a call.!
Auntie:Asan kayo ngayon?
Umuwi na kayo agad. Nandito pamilya ni jisoo bumisita sa bahay hinahanap siya.
sanjhu:ahh ganun ba cge ma uuwi na kami.
jsoo:Sino yon?
Tanong ko agad sa kanya para kasi itong nagtataka.
sanjhu:Kailangan na tayong umuwi,nbumisita raw mga magulang mo sa bahay ni mama.
jsoo:Ano?
Tara na napaka bungangera pa namn ng mama ko baka ipa heya ako noon.
Gulat kung sabi sa kanya biglaan naman ata.
Nagmamadali kaming umuwi ng bahay.
Bahay}
Pagpasok ko palang sa pinto ay nakita ko na ang mga ngiti nila na sabik na makita ako,ngunit ng biglang pumasok sa pinto si Sanjhu ay parang nag iba ang mga muka nilang lahat.Kasama na si auntie magda.
Mama(Glenda) :Saan ka galeng bat kayo magkasama?
Teka lang! mag kakilala ba kayo?
Nagulat ako at kinabahan sa itsura at pananalita ni mama,pati si sanjhu ay nagulat rin.
Sinagot ko siya dahil hindi ko alam anong ibig-sabihin ng reaction sa kaniyang muka.
jsoo:Ma teacher ko siya sa school. Bakit ma? Bakit mo ba siya kilala?
Papa:Magda bakit hindii mo sinabi sa amin noong una na dito pala ang anak ni Melinda at Rafael.
Mas lalo akong nalito sa sinabi ni papa dahil kilala niya ang mga magulang ni Sanjhu.Mas lalong nagulat din si sanjhu ng narinig niya ang pangalan ng kaniyang mga magulang.
sanjhu:Wait, Ma? bakit kilala nila magulang ko?
Tumingin ito kay auntie magda
auntie magda:Ipapaliwanag ko lahat sayo sanjhu si glenda at Melinda at ako kami ang tatlong magkakaibigan.
Pagtingin ko kay Sanjhu ay parang na gagalaiti ito sa galit pagkatapos niyang marinig ang sinabi ni auntie magda.
sanjhu: ANO!?
Gulat na sabi at may luhang tumulo sa mata niya.Hindi ko din alam ang gagawin ko subrang nalito ako.Ako lang yata ang walang alam sa mga nangyayari.
So kayo ang dahilan sa pagkamatay ng mga magulang ko,hindi sana namatay ang mga magulang ko,
kung hindi ka pumatol sa papa ko.
Sigaw niyang sabi sa mama ko.
Ngayon alam kona ang dahilan,parang babagsak ako sa sakit na aking naramdaman.Hindi ko alam kung saan ako magagalit.Patuloy lang ang luha ko pa baling-baling lang ang ulo ko sa kanilang usapan.Kumirot ang dibdib ko nang nilisikan ng mata ni sanjhu ang mama ko.Umiiyak na si mama sa mga sinabi ni sanjhu.
auntie:sanjhu huminahon ka mona hayaan mo kaming mag paliwanag
sanjhu:Hindi...Nag dusa ako namuhay ng mag isa dahil sa kagagawan niya.
Itinuro ang mama ko, mas lalo akong nasaktan ng tinuro niya at pinakitaan ng masamang muka ang mama ko. Patuloy lang ang iyak ni mama, kaya subra akong naawa sa kanya. Si papa ay hindi na nakagalaw sa gulat at umiiyak narin.
jsoo:Totoo bato ma? ikaw ang dahilan ng pagkawala ng mga magulang niya
Tinanong ko si mama para malaman ko sa kaniya mismo ang lahat.
Mama(Glenda):Hindi anak,
Sanjhu hindi mo alam ang totoong nangyari
Kahit awa ang nasa puso kay mama ay gusto ko paring malaman ano ang totoo.Pero hinawakan ako ni papa sa balikat,kaya tinanong ko siya.
Pa! alam mo bato noong una palang?
Papa:hayaan mo kaming mag paliwanag.Hindi kasalanan ng mama mo yun! dahil noong panahong yon ay wala nang nararamdaman ang ina mo kay rafael.
Mama:Oo anak si rafael ang tawag ng tawag sa akin kaya nag desisyon kaming ng papa mong lumayo nalang selos ng selos si melinda sa akin kahit ang totoo ay wala na akong naramdaman kay rafael.
Mama: Patawarin mo ako sanjhu! Hindi ko alam na hahantong ng ganoon ang pangyayari.
Hinarap ni mama si sanjhu pero ang muka ni sanjhu ay sarado na sa galit.Namumula na ang mata nito.
sanjhu:Bakit maipapa-liwanag mo pabayan sa mga magulang ko?Maiintindihan pa ba nila?
Hindi na sila babalik, kahit kailan at kahit na mawala ka man.
Hindi mona sila mahihingian ng tawad doon.
Parang hindi ako makahenga sa sinabi ni sanjhu subrang naawa ako sa mama ko.Kahit kailan ay hindi sila nag sinungaling sa akin kaya alam kung totoo ang sinasabi nila.
Hindi ko na na-control ang sarili ko sa galit nang nakita kung tinuro-turo niya ang mama ko sa harapan naming lahat.
jsoo:Tama na!... Ano baahh.....?
Wag mong pagsasalitaan ng masama ang mama ko..
Pinaliwanag niya na ang lahat, wala siyang kasalanan. Hindi mo ba naiintindihan yon huh, SIR!
Kailan mo ba palalayain ang sarili mo sa galit at pout na yan.
Mas lalo akong uminit ng sumagot siya sa akin,para niyang pinapamuka na makasalan kaming lahat.
sanjhu:Kahit kailan hindi mo maiintindihan ang nararamdaman ko dahil hindi ikaw ang nawalan
(Sigaw nito sa akin)
Bumabalik ang sakit at lungkot habang nakikita ko ang mga taong dahilan ng pagkawala ng magulang ko.
Para akong na lugmok sa sinabi niyang yon kaya..Parang na ngitim ang pananaw ko sa kanya sa galit,nawala ang lahat ng awa at fellings ko.
jsoo:Kaya walang taong nag mamahal sayo dahil sa ugali mo alam mo bayon huh..!Mamatay kang mag isa kasama na ang sama ng loub mo..!!
Aalis kami sa bahay nato hinding- hindi na kami magpapa kita sayo kailan man.Lalong lalo na ako!
kaya kalimutan mo na ako.
Matapang kong sinabi sa kanya galit ang naramdaman ko ngayon sa kanya.Pinigilan ko ang pagpatak ng luha ko at umalis ng pamilya ko sa bahay.
Bumalik kami sa dati naming lugar na tinirhan kasama ang aking boung pamilya.
Doon ko narin tinapos ang aking pagaaral kahit na mahirap ang sitwasyon ay tiniis ko lahat,para sa aking pamilya.
- Writer
