ท้องฟ้าเปลี่ยนสี ฤดูกาลผันผ่าน เมื่อเหมันต์มาเยือนเกล็ดปุยก็ร่วงหล่น ถมทับผืนดินให้เป็นสีขาวพิสุทธิ์ อากาศเย็นเช่นนี้ สองสามีภรรยาคล้ายจะว่างงานกว่าช่วงอื่นอยู่บ้าง
“ท่านพี่อ่านอะไรอยู่หรือเจ้าคะ?”
หลินจื้ออิงถามขณะรินชาลงถ้วย นางเห็นสามีคร่ำเคร่งกับตำราในมือมาพักใหญ่แล้ว
“ข้าคิดว่าปีหน้าจะลองปลูกอย่างอื่นเพิ่มดู”
“ที่เราปลูกกันอยู่ไม่ดีหรือเจ้าคะ?” อดแปลกใจไม่ได้เพราะของเดิมที่ปลูกไว้ผลผลิตงามทำเงินให้ไม่น้อย
“ของเดิมก็ยังปลูก แต่ข้าคิดว่าเราควรทำนาข้าวเพิ่ม”
ผู้คนแถบเอเชียบริโภคธัญพืชกันแพร่หลาย ที่ดินในมือยังมีอีกเหลือเฟือ สามารถทำนาร่วมกับการปลูกผักไปพร้อมกันได้ หากปลูกเองขายเอง ไม่ผ่านพ่อค้าคนกลาง ราคาข้าวจะย่อมเยา คนทั่วไปสามารถหาซื้อเพื่อกรอกลงท้องตัวเองได้ ต่อให้ขาดแคลนเสบียง แต่มีข้าวไว้หุงกินเปล่า ๆ ก็ยังดี
“เราจะดูแลกันไหวหรือเจ้าคะ?” หลินจื้ออิงไม่เคยเกี่ยงงานหนัก
