This is the day, Our Wedding Day. Kumpleto kami lahat. Medyo nahuli nga sila Rio. Akala ko nga hindi na darating si Rio.
"Good luck bro. Alam ko masaya ka ngayon. Nahanap muna ang babaeng mahal na mahal mo. I wish kayo na talaga."
" Thanks dude."
"Oh my! Heto na siya. Aww! Ang ganda niya!"
"Relax babe. See? Iiyak kana naman diyan."
Napatingin ako kay Samantha. Halata sa kanyang mukha ang kasiyahan para kay Kristina. Sa maikling panahon nakita ko kay Kristina at Samantha ang pagkakaibigan nila. Para na nga silang magkapatid kung magturingan.
Habang papalapit si Kristina sa gawi ko. Ni isang kurap ay hindi ko ginawa. Lahat sa kanya tinititigan ko. Lalo na sa maganda niyang katawan. Kahit ilang beses ko na siyang na angkin hindi pa rin ako nagsasawa sa kanya. I'm always hard.
"Shall we?" Tanong niya sakin na nagpapukaw ng diwa ko.
"Su-sure! You're so beautiful sweetie!"
"Matagal ko ng alam yan!"
I just smirked to her. And kissed her hand. Bago kami tumungo sa harapan ng magkakasal samin.
"I pronounce you Husband and Wife! You may kissed the Bride!"
The wedding day goes by so fast and our marriage is for a lifetime. Kristina Cruz is now officially mine. Kristina Mondragon. My one and only Wife. The love of my life.
Naghiyawan naman sila Denver. At si Samantha na tumutili din habang nagpupunas ng kanyang luha.
"Congrats Will. Congrats Kristina! Naku girl! ang ganda-ganda mo talaga. Nakaka inggit ka!"
"Salamat Samantha. Salamat din pala sa lahat ng tulong mo. Kahit simple lang naman pero ginawa mong bongga dito. Thank you talaga!"
"Wala yun! Kaw pa malakas ka sakin."
"Hep! nang matapos na ang magpapasalamat niyong dalawa let's take a selfie first!"
Sabi ni Benedict na ready na sa hawak niyang camera. Bago pa man din magsimula ang seremonya kanina sinabi ko na rin sa kanila na walang maglalabas sa social media na kahit ano tungkol sa kasal namin. Paniguradong makarating kina Mom and Dad ito.
"Okay! Let's take selfie. 1, 2, 3... Smile!"
"Will? Pwede bang hiramin ko muna si Kristina sayo? Kukuha lang ako ng best shot sa kanya. Please?"
"Sure. Why not."
"Yun! Thanks. Tara na Kristina. Doon tayo. Kuhanan kita"
Habang pinagmamasdan silang papalayo samin para akong nawawalan ng enerhiya. Ewan ko pero gusto ko nandito lang siya saking tabi.
"And you! bro. Ikaw naman ang gigisahin namin."
They look at me like a child who has done something wrong. Kaya tumikhim na lang ako.
"What's your plan? Kristina Cruz is now Modragon. Kristina Cruz Mondragon. Alam mo bang pinaghahanap pa rin siya hanggang ngayon?" Sabi ni Rio habang sumisimsim ng alak.
"Yeah. I know. Kaya nga maingat ako pagdating sa ganyan. Lalo na ngayon we're married. She's my Wife."
"Then what's your plan? Just think about it now. Habang maaga pa." Sabi din ni Denver.
"Basta bro nandito lang kami sayo. We know that you love Kristina so much. At alam namin na gagawin mo ang lahat para sa kanya." Sabi din ni Benedict habang pinagmamasdan sila Kristina sa dalampasigan.
Hindi rin nagtagal sila Rio dahilan ng pagkahilo ni Samantha. Sila Denver at Benedict din ay sumunod din kina Rio. May problema kasi sa kumpanya nila kaya kailangan silang dalawa.
"Babe. Matulog kana. Ako na lang dito. Alam ko pagod ka. Hindi naman gaano kadami ang lilinisin."
"Ang swerte ko talaga sayo. Ako ang babae pero you never let me do household chores."
"I told you. You are my queen. Isa pa baka sumakit na naman ang ulo mo."
"I love you Will. I love you Mister Ko"
"I love you more Misis ko. Kristina Mondragon. Lahat ng sakin ay sayo rin."
"Sarap naman sa pandinig ang Misis ko. I hope you won't regret that we're finally married now."
"Hey! Don't say that. You don't know how happy I am. I'm very happy. Dahil ikaw ang asawa ko. At akin kana. Wala ng pwedeng mang-agaw sayo. You are mine. Only mine sweetie."
"Naku si Mister ko! Sino bang aagaw sakin eh! Halos nandito lang naman ako sa resort. But it's okay. Para naman ito sakin. Thank you for taking care of me."
"Malay natin."
"Baliw! Sige na at medyo malagkit na katawan ko. Pun-!
"Will! Nang bibigla ka naman!"
"Sabay na tayo maligo."
"Alam ko yang mukha mo. May binabalak kana naman!"
"Natural. Ano bang ginagawa matapos ang kasal?"
"Matutulog? Honeymoon?"
Hindi na ako sumagot sa kanya at hinalik-halikan ko na ang kanyang leeg habang papunta kami sa itaas.
"Babe. Let's take a shower first. Ugh! Ahh.. Mister ko."
"Okay. Pwede naman natin pagsabayin. I can't take it anymore Misis ko. Kanina pa ako nagtitimpi sayo. F*ck!"
Nasa loob na kami ng banyo. Habang tinatanggal ko ang suot niya, panay naman ang halik ko sa kanyang leeg na nagpapadaing sa kanya.
"Mister ko. Don't leave hickeys please. Ahh!"
"Nandito ka lang naman sa bahay. Ako lang naman ang makakakita yan."
"Kahit na."
Halos mga pabulong na lang kami kung magsalita dahil sa sensasyon na nararamdaman namin.
"Mister ko. Ahhh. Ahh!"
"You like it? Tell me Misis ko."
"Y-yes."
"This big boobs are mine. Only. Mine! Answer me sweetie."
"Y-yes! Mister ko. I'm all yours. And you are mine too. Ahh."
"Good."
I insert my hand into her womanhood na mas nagpadaing sa kanya. Nilarolaro ko ang daliri ko sa loob niya. I feel her liquids.
"Ahh! Ahh! Mister ko. Stop!"
"You want me to stop?"
"Fe-feel me Mister ko."
"Your wish is my command."
I insert my big d*ck to her womanhood. Halos manghina ako dahil sa sikip ng kanyang ibaba.
"Oh s**t! F*ck! Your so tight ever! Damn!"
"Ahh. Ahh. Ahh. Faster babe!"
"Damn! Ahh!"
While I'm thrusting her hard. Ang kamay ko naman ay minamasahe ang kanyang kaliwang dibdib. We're doinh dog style. A f*****g dog style!
"I'm coming."
"I'm coming too Kristina."
"Mister ko! Ahh!"
"Misis ko. I'm almost there. I'm almost there! F*ck! You are mine. Your p*ssy is mine! Ahh. f**k! I'm coming!!!"
Sabay kami nilabasan ni Kristina. Halos mawalan kami ng malay sa sobrang init na ginawa namin.
"Tiyak matutulog ako ng maaga."
"No Misis ko. Hindi pa tayo tapos. Kakainin pa kita."
"Let's take a break Mister ko."
"Na ahh! Hindi ako titigil angkinin ka ngayong gabi. This is the happiest day of my life. My life with you. I love you Misis ko."
"I love you too Mister ko."
We kissed and we do it again. And again.
NAPABALIKWAS ako ng marinig ko ang pagdaing ni Kristina. Halos matakot ako sa nakikita ko sa kanya.
"Misis ko? Are you okay? Wait kukuha lang ako ng gamot."
"Ahhh!!!! Ang sakit ng ulo ko. Help me please."
"Wait. Tawagan ko lang-"
"You!!!! Who are you! Sino ka? Nasaan ako? Ahhh!!!! s**t!!! Ang sakit."
"Mi-misis ko. I'm your husband."
"Leave!!!! Ahhh!!!! Leave!!!"
Nataranta ako sa sinabi niya at sa ginagawa niya sa pagtaboy sakin.
"No! No! No! Hey! Open this f*cking door! Open!!! Misis ko!!"
"No!!! Don't you dare!! I don't know you! Don't call me Misis ko. I'm not your wife!!! I'm not your f*cking wife!!"
"No! You are my wife!! You are mine Kristina. You are mine!!!"
"Hindi mo ako pag-aari!!!"
"F*ck!!! Open this f*cking door."
Halos magulat siya ng mabuksan ko ang pintuan. Hawak na niya ang cellphone ko kaya nagmadali akong lumapit sa kanya at hinablot ito.
"Give me that!"
"No! Let's talk Misis ko. Ple-please?"
"No I'm not! Hindi mo ako asawa! Don't touch me!!"
"Asawa kita! Asawa kita!!! Kahapon tayo nagpakasal! So tell me? Saang banda doon ang hindi mo maintindihan?! Tell me!!!!"
"No! No! No! Nililito mo ako! May boyfriend ako at ikakasal na kami pero alam ko hindi ikaw yun! Ahh! Ang sakit!"
"Misis ko? Co-come here."
Halos utal kong pasabi sa kanya dahil nga sa kaba ng nararamdaman ko. Nagbalik na ang alaala niya! Bakit ngayon pa! Ngayon pa na kasal na kami! Bakit?! Natatakot akong iwan niya ako. Hindi ko kaya kapagmangyari ang kinakatakutan ko!
"Right! May boyfriend ako. At malapit na kaming ikasal. Oh damn! No! No! No! Herald!"
"I'm your husband babe! Please babe magpapaliwag ako!"
"Don't you dare!!! Or else!! Please!!! Back off!!!"
She's trying to slap me pero na udlot ito ng makarinig siya ng kotse. Halos liparin niya tinungo ang ibaba. At ako naman ay parang nakapako ang paa na hindi makagalaw kaagad.
Susuko na ba ako? Handa na ba ako? Diba ito naman ang ginusto ko?
"Kristina! Come back!" Tinungo ko din ang ibaba at naabotan ko doon si Samantha at Rio. Habang hawak-hawak ni Samantha ang kamay ni Kristina.
"Please sam. Please samantha, Ri-rio right? Help me."
"No! Don't Rio! Mag-uusap kami! Aayusin ko ito!"
"Bro! See? Sinabi ko na sayo diba?!!!"
"Huwag kang makikialam Rio!!! Ba-babe? Let's talk please?"
"Alam ko mahal mo si Kristina but damn! Hindi tama ang ginawa mo!"
"Please sam. I'm be-begging you." Narinig ko kay Kristina na halos pautal at nagmamakaawa na tulungan siya.
"Samantha! Go! Take Kristina!!! Faster!!!"
"No!!!! Rio!! No!!! You bastard!!! Let me go!! Kristina babe please forgive me. Please!!!! Mahal kita Misis ko!!"
"Samantha!!!!"
"O-oo na Rio. Come with me Kristina. Le-let's go!"
Isang suntok ang ginawad ni Rio sakin na nagpabagsak sakin. Tumayo ako ulit pero isang suntok na naman ang ginawa niya sakin. Magkabilang mukha ang sinuntok niya.
"Sorry bro! Pero hindi tama ang ginawa mo."
"You're a traitor Rio!!!"
"F*ck you Will! Hindi muna sila mahahabol pa." I Heard him laugh Kaya sinuntok ko din siya.
"Sige magpatayan tayo! Sige suntukin mo ako!!! Galit ka? Go! Punch me!"
Sunsuntukin ko na sana ulit siya ng mag ring ang cellphone ko. It's denver.
"Hello!! Get your bastard friend here!"
Ilang oras ang katahimikan namutawi samin. Matutulis na tingin ang ginawagawa namin sa isa't-isat.
Kahit na may narinig kaming kotse at sigaw nila Denver hindi kami nagpaatinag.
"Anak ng pucha!! Magpapatayan ba kayong dalawa? Tignan niyo nga ang mukha niyo!" Sigaw samin ni Denver.
"Dalhin niyo na ang kaibigan niyo!" Sabi ko sa kanilang dalawa habang papatayo.
"F*ck! Umayos nga kayo!" Sabi ni Benedict na halos galit na galit rin at kumukuyom na rin ang kamao.
"Look!!! Alam natin na malaki ang kasalanan ni Will. Pero bro! Lahat tayo may mali! Lahat tayo may kasalanan dahil hinayaan natin siya! At sumakay din tayo sa nangyari. Kaya walang dapat sisihin dahil tayong lahat ang may kasalanan! Para sa isang babae magpapatayan kayo!?"
"You asshole!! Hindi lang siya basta babae Denver! She's my Wife remember that! Asawa ko siya!"
I heard him sight. Hindi na rin ako lumingon sa gawi niya. Ayaw ko na rin makipagtalo pa sa kanila. Blangko ang isip ko para sa kanilang sermon. Ang importante sakin ngayon is how can I get my wife back! At saan siya dinala ni Samantha. Matalino sila kaya itatago nila ng mabuti si Kristina.
"I'm sorry. But bro! Walang silbi ang kasal niyo at ang pagiging asawa mo sa kanya kung sa ganong sitwasyon mo siya pinakasalan! Iba siya noon at marahil iba din siya ngayon. Ang totoong Kristina ay ang ngayon!"
Hindi na ako sumagot pa sa kanya. His right! Walang silbi ang lahat. Asawa ko siya sa dating Kristina. Pero sa ngayon? She always insist nga kanina na hindi kami mag-asawa.
"Mag-isip ka ng mabuti. Wala na kaming magagawa sa ngayon lalo na nagbalik na ang alaala niya."
"Leave."
"Will"
"Leave!!! Just leave me alone!!! Only this time."